Νέα Δημοκρατία: όνειρα που έγιναν θρύψαλα…

Όνειρα που θρυμματίστηκαν στις 4 Οκτωβρίου του 2009, ακριβώς 35 χρόνια μετά την ίδρυση του κόμματος από το μεγάλο πολιτικό ηγέτη Κωνσταντίνο...

Όνειρα που θρυμματίστηκαν στις 4 Οκτωβρίου του 2009, ακριβώς 35 χρόνια μετά την ίδρυση του κόμματος από το μεγάλο πολιτικό ηγέτη Κωνσταντίνο Καραμανλή στις 4 Οκτωβρίου του 1974. Τι τραγικό! Ακριβώς την ημέρα των γενεθλίων της, η Νέα Δημοκρατία υπέστη την πιο ταπεινωτική εκλογική ήττα-συντριβή από τη σύστασή της ως κόμμα. Σημαδιακό, ε;
Εκατομμύρια προδομένων οπαδών του κόμματος έχουν υποστεί τεράστιο ψυχολογικό σοκ, και είναι πολύ μα πολύ οργισμένοι. Υπάρχουν πολλά μηνύματα για πολλούς αποδέκτες μέσα από την αποφράδα αυτή ημέρα. Πριν από 35 χρόνια, στις 4/10/1974, γεννήθηκε η ελπίδα. Το 2009, ακριβώς στην ίδια ημερομηνία, γεννήθηκε η απελπισία και μαζί της η επιτακτική ανάγκη για επανίδρυση του κόμματος της ΝΔ από τις στάχτες του. Είναι συλλογικό το έγκλημα για ένα κόμμα που έχει προσφέρει στην Ελλάδα τόσα πολλά να έχει πέσει σε τέτοια ανυποληψία, παρακμή και αποσύνθεση… Μιλάμε για μεγάλη φτώχεια, κι όχι μόνο σε ψήφους. Έχουμε να κάνουμε με χρεοκοπία ιδεών και στελεχών.
Τώρα, πάνω στο κουφάρι της, οι μνηστήρες ερίζουν για το ποιος θα είναι ο επόμενος νόμιμος σύζυγος – πρόεδρός της. Υποψήφιοι, όλως παραδόξως, είναι και δύο από εκείνους που στο παρελθόν την πρόδωσαν και συνετέλεσαν τα μάλα στη δυσφήμηση και αποδυνάμωσή της, με συνέπεια την άνοδο του «αντιπάλου» κόμματος στην εξουσία. Θα περίμενε κανείς, μετά από τόσα χρόνια, οι κύριοι αυτοί να έχουν συνειδητοποιήσει τη μεγάλη ζημιά που προξένησαν στη Νέα Δημοκρατία και να έχουν μετανοήσει εν σάκκω και σποδώ. Αυτό στην πράξη σημαίνει πως ούτε θα διανοούνταν να υποβάλουν υποψηφιότητα για την προεδρία του κόμματος, θεωρώντας τον εαυτό τους πέτρα σκανδάλου. Άρα δεν τους ενδιαφέρει η ενότητα του κόμματος παρά μόνο η ικανοποίηση των προσωπικών τους φιλοδοξιών, και γαία πυρί μιχθήτω. Άλλη μια ένδειξη ότι συν τοις άλλοις είναι και κοντόφθαλμοι και πτωχοί τω πνεύματι, άρα ακατάλληλοι για ηγέτες. Διότι ποιος νουνεχής θα ήθελε να είναι πρόεδρος σ’ ένα κόμμα που κινδυνεύει να διχαστεί εξ αιτίας του;

Η συνέχεια στο http://seferou.blogspot.com/2009/10/blog-post_10.html