Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ Ανεπανόρθωτη είναι η πολιτική ζημιά που θα υποστεί πιθανότατα το πολιτικό κόμμα της Αριστεράς στη Γερμανία από την...
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Ανεπανόρθωτη είναι η πολιτική ζημιά που θα υποστεί πιθανότατα το πολιτικό κόμμα της Αριστεράς στη Γερμανία από την οριστική αποχώρηση από την ηγεσία του του Οσκαρ Λαφοντέν, την οποία ανακοίνωσε ο ίδιος, επικαλούμενος σοβαρούς λόγους υγείας, καθώς πάσχει από καρκίνο του προστάτη.
Ο Λαφοντέν προανήγγειλε ότι θα εγκαταλείψει και τη βουλευτική του έδρα στην ομοσπονδιακή Βουλή, πιθανότατα μέσα στην εβδομάδα, ενώ δήλωσε επίσης ότι δεν θα θέσει υποψηφιότητα επανεκλογής στη θέση του προέδρου του κόμματος Αριστερά κατά το συνέδριό του που θα γίνει τον Μάιο.
Θα παραμείνει πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας της Αριστεράς στο τοπικό Κοινοβούλιο του κρατιδίου του Σάαρ από όπου κατάγεται και του οποίου υπήρξε πρωθυπουργός, ενώ και ως ηγέτης του κόμματος της Αριστεράς πήρε στις τελευταίες κρατιδιακές εκλογές, στις 30 Αυγούστου 2009, το εξαιρετικό ποσοστό του 25,3% από... 2,3% (!) που είχαν πάρει στο Σάαρ οι σύμμαχοί του χωρίς αυτόν το 2004.
Ο «κόκκινος Οσκαρ» υπήρξε κορυφαία προσωπικότητα της γερμανικής πολιτικής σκηνής και είναι κρίμα που υποχρεώνεται να την εγκαταλείψει σε ηλικία 66 ετών. Εχει αφοσιωμένους πολιτικούς φίλους και φανατικούς πολιτικούς εχθρούς. Υπήρξε επί πολλές δεκαετίες και μέχρι το 2005 στέλεχος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Γερμανίας (SPD).
Ηταν ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της αριστερής πτέρυγας του SPD και επέδειξε με τις πράξεις του μια εντελώς σπάνια για σοδιαλδημοκράτη ηγέτη συνέπεια λόγων και έργων.
Το φθινόπωρο του 1998, όταν το SPD κέρδισε υπό τον Γκέρχαρτ Σρέντερ τις εκλογές, ο Οσκαρ Λαφοντέν έγινε υπουργός Οικονομίας.
Διαφώνησε όμως με τον Σρέντερ για την ακολουθητέα οικονομική πολιτική έναντι του μεγάλου κεφαλαίου και ο Λαφοντέν δεν δίστασε, μέσα σε μόλις πέντε μήνες, να παραιτηθεί από υπουργός και να αρνηθεί έκτοτε να αναλάβει οποιοδήποτε κυβερνητικό αξίωμα, διαφωνώντας αποκλειστικά και μόνο με την πολιτική γραμμή του καγκελάριου Σρέντερ.
Στις εκλογές του 2005 τόλμησε το αδιανόητο: αφού συγκρότησε μια κίνηση από αριστερούς σοσιαλδημοκράτες, προερχόμενος από τα κρατίδια της Δυτικής Γερμανίας, συνεργάστηκε εκλογικά με τους μεταλλαγμένους πρώην κομμουνιστές της Ανατολικής Γερμανίας!
Το συντηρητικό κατεστημένο της Γερμανίας πάγωσε με το αποτέλεσμα: Αυτός ο αριστερός συνασπισμός πήρε το 8,7% των ψήφων, σαρώνοντας το όριο του 5% και «εισβάλλοντας» στην ομοσπονδιακή Βουλή με 54 βουλευτές!
Το 2007 ο Λαφοντέν πρωτοστάτησε στη μετεξέλιξη αυτού του συνασπισμού σε ενιαίο κόμμα με το όνομα Αριστερά. Τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών του Σεπτεμβρίου 2009 υπήρξαν πραγματικός πολιτικός σεισμός, καθώς οι σοσιαλδημοκράτες υπό τον μετέπειτα αποχωρήσαντα Σρέντερ είχαν οδηγηθεί το 2005 σε συγκυβέρνηση με τη Δεξιά.
Η Αριστερά αύξησε θεαματικά το ποσοστό της στο 11,9%, ενώ το SPD καταβαραθρώθηκε στο χαμηλότερο ποσοστό της ιστορίας του, παίρνοντας 23% από 34,2% που είχε στις προηγούμενες εκλογές, χάνοντας δηλαδή περισσότερες από 11 εκατοστιαίες μονάδες!
Αριστερά με 12% και σε διαρκή άνοδο από τη μία, SPD με 23% και σε συνεχή πτώση από την άλλη σηματοδοτούσαν μια τάση ανατροπής του δικομματισμού στη Γερμανία, καθώς και το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (CDU) της Δεξιάς σημείωσε κι αυτό το χειρότερο ποσοστό της ιστορίας του, με 33,8%. Οι βουλευτές της Αριστεράς στη σημερινή Βουλή είχαν γίνει 76 έναντι 146 του SPD.
Τώρα όμως όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν από πολιτική σκοπιά συσχετισμού δυνάμεων μέσα στη γερμανική κοινωνία, παρόλο που, φυσικά, τυπικά τίποτα δεν έχει αλλάξει σε ό,τι αφορά στην κοινοβουλευτική ισχύ των κομμάτων στην ομοσπονδιακή Βουλή.
Μετά τον Λαφοντέν, όμως, δεν υπάρχει κανένας πολιτικός του κόμματος της Αριστεράς που να μπορεί να συσπειρώσει τους αριστερούς σοσιαλδημοκράτες των κρατιδίων της Δυτικής Γερμανίας.
ΕΛΠΙΔΕΣ
Κοκκινο-κοκκινο-πράσινη συμμαχία
Πανηγύρι έχουν στήσει οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες! Ελπίζουν ότι μετά την αποχώρηση του Λαφοντέν θα γυρίσουν πίσω στο SPD όλοι οι απογοητευμένοι αριστεροί σοσιαλδημοκράτες που το εγκατέλειψαν λόγω της συνεργασίας του σε κυβερνητικό επίπεδο με τη Δεξιά υπό την Ανγκελα Μέρκελ. Αντιθέτως, νεότερα πολιτικά στελέχη από την Αριστερά, το SPD και τους Πράσινους υπέγραψαν κοινή διακήρυξη υπέρ της αναζήτησης συγκλίσεων των κομμάτων τους, ώστε να επιτευχθεί μια «κοκκινο-κοκκινο-πράσινη» συμμαχία, όπως την αποκαλούν, η οποία να αντανακλά τη συγκρότηση μιας «κοινωνικής πλειοψηφίας». Τι από τα δύο θα γίνει θα το δείξουν οι κάλπες.
Ανεπανόρθωτη είναι η πολιτική ζημιά που θα υποστεί πιθανότατα το πολιτικό κόμμα της Αριστεράς στη Γερμανία από την οριστική αποχώρηση από την ηγεσία του του Οσκαρ Λαφοντέν, την οποία ανακοίνωσε ο ίδιος, επικαλούμενος σοβαρούς λόγους υγείας, καθώς πάσχει από καρκίνο του προστάτη.
Ο Λαφοντέν προανήγγειλε ότι θα εγκαταλείψει και τη βουλευτική του έδρα στην ομοσπονδιακή Βουλή, πιθανότατα μέσα στην εβδομάδα, ενώ δήλωσε επίσης ότι δεν θα θέσει υποψηφιότητα επανεκλογής στη θέση του προέδρου του κόμματος Αριστερά κατά το συνέδριό του που θα γίνει τον Μάιο.
Θα παραμείνει πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας της Αριστεράς στο τοπικό Κοινοβούλιο του κρατιδίου του Σάαρ από όπου κατάγεται και του οποίου υπήρξε πρωθυπουργός, ενώ και ως ηγέτης του κόμματος της Αριστεράς πήρε στις τελευταίες κρατιδιακές εκλογές, στις 30 Αυγούστου 2009, το εξαιρετικό ποσοστό του 25,3% από... 2,3% (!) που είχαν πάρει στο Σάαρ οι σύμμαχοί του χωρίς αυτόν το 2004.
Ο «κόκκινος Οσκαρ» υπήρξε κορυφαία προσωπικότητα της γερμανικής πολιτικής σκηνής και είναι κρίμα που υποχρεώνεται να την εγκαταλείψει σε ηλικία 66 ετών. Εχει αφοσιωμένους πολιτικούς φίλους και φανατικούς πολιτικούς εχθρούς. Υπήρξε επί πολλές δεκαετίες και μέχρι το 2005 στέλεχος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Γερμανίας (SPD).
Ηταν ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της αριστερής πτέρυγας του SPD και επέδειξε με τις πράξεις του μια εντελώς σπάνια για σοδιαλδημοκράτη ηγέτη συνέπεια λόγων και έργων.
Το φθινόπωρο του 1998, όταν το SPD κέρδισε υπό τον Γκέρχαρτ Σρέντερ τις εκλογές, ο Οσκαρ Λαφοντέν έγινε υπουργός Οικονομίας.
Διαφώνησε όμως με τον Σρέντερ για την ακολουθητέα οικονομική πολιτική έναντι του μεγάλου κεφαλαίου και ο Λαφοντέν δεν δίστασε, μέσα σε μόλις πέντε μήνες, να παραιτηθεί από υπουργός και να αρνηθεί έκτοτε να αναλάβει οποιοδήποτε κυβερνητικό αξίωμα, διαφωνώντας αποκλειστικά και μόνο με την πολιτική γραμμή του καγκελάριου Σρέντερ.
Στις εκλογές του 2005 τόλμησε το αδιανόητο: αφού συγκρότησε μια κίνηση από αριστερούς σοσιαλδημοκράτες, προερχόμενος από τα κρατίδια της Δυτικής Γερμανίας, συνεργάστηκε εκλογικά με τους μεταλλαγμένους πρώην κομμουνιστές της Ανατολικής Γερμανίας!
Το συντηρητικό κατεστημένο της Γερμανίας πάγωσε με το αποτέλεσμα: Αυτός ο αριστερός συνασπισμός πήρε το 8,7% των ψήφων, σαρώνοντας το όριο του 5% και «εισβάλλοντας» στην ομοσπονδιακή Βουλή με 54 βουλευτές!
Το 2007 ο Λαφοντέν πρωτοστάτησε στη μετεξέλιξη αυτού του συνασπισμού σε ενιαίο κόμμα με το όνομα Αριστερά. Τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών του Σεπτεμβρίου 2009 υπήρξαν πραγματικός πολιτικός σεισμός, καθώς οι σοσιαλδημοκράτες υπό τον μετέπειτα αποχωρήσαντα Σρέντερ είχαν οδηγηθεί το 2005 σε συγκυβέρνηση με τη Δεξιά.
Η Αριστερά αύξησε θεαματικά το ποσοστό της στο 11,9%, ενώ το SPD καταβαραθρώθηκε στο χαμηλότερο ποσοστό της ιστορίας του, παίρνοντας 23% από 34,2% που είχε στις προηγούμενες εκλογές, χάνοντας δηλαδή περισσότερες από 11 εκατοστιαίες μονάδες!
Αριστερά με 12% και σε διαρκή άνοδο από τη μία, SPD με 23% και σε συνεχή πτώση από την άλλη σηματοδοτούσαν μια τάση ανατροπής του δικομματισμού στη Γερμανία, καθώς και το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (CDU) της Δεξιάς σημείωσε κι αυτό το χειρότερο ποσοστό της ιστορίας του, με 33,8%. Οι βουλευτές της Αριστεράς στη σημερινή Βουλή είχαν γίνει 76 έναντι 146 του SPD.
Τώρα όμως όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν από πολιτική σκοπιά συσχετισμού δυνάμεων μέσα στη γερμανική κοινωνία, παρόλο που, φυσικά, τυπικά τίποτα δεν έχει αλλάξει σε ό,τι αφορά στην κοινοβουλευτική ισχύ των κομμάτων στην ομοσπονδιακή Βουλή.
Μετά τον Λαφοντέν, όμως, δεν υπάρχει κανένας πολιτικός του κόμματος της Αριστεράς που να μπορεί να συσπειρώσει τους αριστερούς σοσιαλδημοκράτες των κρατιδίων της Δυτικής Γερμανίας.
ΕΛΠΙΔΕΣ
Κοκκινο-κοκκινο-πράσινη συμμαχία
Πανηγύρι έχουν στήσει οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες! Ελπίζουν ότι μετά την αποχώρηση του Λαφοντέν θα γυρίσουν πίσω στο SPD όλοι οι απογοητευμένοι αριστεροί σοσιαλδημοκράτες που το εγκατέλειψαν λόγω της συνεργασίας του σε κυβερνητικό επίπεδο με τη Δεξιά υπό την Ανγκελα Μέρκελ. Αντιθέτως, νεότερα πολιτικά στελέχη από την Αριστερά, το SPD και τους Πράσινους υπέγραψαν κοινή διακήρυξη υπέρ της αναζήτησης συγκλίσεων των κομμάτων τους, ώστε να επιτευχθεί μια «κοκκινο-κοκκινο-πράσινη» συμμαχία, όπως την αποκαλούν, η οποία να αντανακλά τη συγκρότηση μιας «κοινωνικής πλειοψηφίας». Τι από τα δύο θα γίνει θα το δείξουν οι κάλπες.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Μπορείτε να γράψετε και να σχολιάσετε τα πάντα, αλλά αν το κείμενο σας περιέχει υβριστικούς χαρακτηρισμούς σας ενημερώνουμε ότι δεν θα δημοσιεύεται. Σε περίπτωση καθυστέρησης δημοσίευσης των σχολίων ζητούμε συγγνώμη και παρακαλούμε να μην βγάζετε αυθαίρετα συμπεράσματα. Με σεβασμό και εκτίμηση η διαχείριση του ιστολογίου