“Καλά κρατεί” ο κατήφορος του ΣΥΡΙΖΑ...

Γράφει ο Κώστας Γιαννιώτης Πριν λίγες μέρες ολοκληρώθηκε η επίσκεψη του κ. Τσίπρα στη Λατινική Αμερική. Μεγάλη η χαρά του ελληνικού...

Γράφει ο Κώστας Γιαννιώτης

Πριν λίγες μέρες ολοκληρώθηκε η επίσκεψη του κ. Τσίπρα στη Λατινική Αμερική. Μεγάλη η χαρά του ελληνικού λαού και οι ελπίδες του περίσσεψαν, αφού ο …. “μέλλων πρωθυπουργός” ίσως αποκόμισε από το ταξίδι του εμπειρίες πολύτιμες για τον τρόπο που θα χειριστεί, αύριο, το πρόβλημα της χώρας μας.

Μόνο που κατάφερε γρήγορα να προσγειώσει, τους ελπίσαντες, στην πραγματικότητα. Οι ενέργειες και οι κινήσεις του, σαφείς και αδιαμφισβήτητες, οριοθετούν την περιοχή στην οποία πρόκειται να κινηθεί στην περίπτωση που αναλάβει την πρωθυπουργία της χώρας. Προϊδεάζει και τους πιο αφελείς. Και είναι πολλά εκείνα που αποτελούν τα σημάδια (πράγμα που αναδείξαμε στις παρατηρήσεις μας πάνω στη διακήρυξη της Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ). Απλά το ταξίδι αυτό ήρθε να επικυρώσει τις παρατηρήσεις εκείνες προσθέτοντας νέα στοιχεία στην αξιοπρόσεκτη πορεία του.

Επιστρέφοντας από το ταξίδι του, ο κ. Τσίπρας, το πρώτο που έκανε ήταν να ενημερώσει τον υπουργό εξωτερικών της χώρας, τον κ. Αβραμόπουλο, για τα αποτελέσματα του ταξιδιού του. Αλήθεια ! Τι είναι ο κ. Αβραμόπουλος για τον κ. Τσίπρα; Ο πολιτικός του προϊστάμενος; Γιατί αν είναι έτσι, τότε έκανε μια σοβαρή παράλειψη: Δεν ενημέρωσε και τον κ. Ράϊχενμπαχ. Ας μην τρέξουν να μας πουν ότι στη διεθνή πολιτική πρακτική είναι σύνηθες η αντιπολίτευση να συνεργάζεται με την εκάστοτε εθνική κυβέρνηση για ζητήματα εθνικού ενδιαφέροντος και συμφέροντος. Γιατί αν έτσι το εννοούν πραγματικά, …ε !! τότε φωνάζουν από μόνοι τους ότι άλλα λένε και άλλα πιστεύουν. 

Ότι στην πράξη εξαπατούν τον ελληνικό λαό με κορόνες “προάσπισης των εθνικών συμφερόντων “ ενώ την ίδια στιγμή συνεργάζονται αρμονικά και … νομότυπα με τους πολιτικούς υπηρέτες ξένων, προς τον ελληνικό λαό, συμφερόντων. Κι αυτό γιατί εδώ ξαναμπαίνει στο τραπέζι – και μάλιστα πολύ πιο έντονα αυτή τη φορά- το ζήτημα της νομιμοποίησης, από την αξιωμ. Αντιπολίτευση, αυτού του εξαμβλώματος που ονομάζεται κυβέρνηση. Διότι ο κ. Αβραμόπουλος είναι ένας από τους κορυφαίους υπουργούς της τρικομματικής “κυβέρνησης” που, όπως ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ λέει και ξαναλέει, είναι υποταγμένη και απλός εντολοδόχος των κατακτητών και των ντόπιων χρηματιστικών και επιχειρηματικών κύκλων. Εκτός και αν ο ΣΥΡΙΖΑ ενώ το γνωρίζει πολύ καλά αυτό, έχει κάνει τις επιλογές του που είναι τελείως διαφορετικές απ` αυτές που με περίσσια επαναστατικότητα πουλάει στο “πόπολο”. 

Γιατί τα μηνύματα που αποπνέουν οι ενέργειές του είναι τέτοια που δηλώνουν ότι το - χρυσοπληρωμένο από τον πεινασμένο ελληνικό λαό – αυτό ταξίδι στη Λατινική Αμερική, ήταν ταξίδι αντζέντη ντόπιων επιχειρηματικών κύκλων που έχουν ορθάνοιχτα τα μάτια τους για περιοχές και χώρες με αγορά ασύδοτη και άρα σοβαρή “επενδυτική” ευκαιρία. Ήταν το μήνυμα προς το ντόπιο κατεστημένο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει μεγαλύτερες ικανότητες πρακτόρευσης των συμφερόντων του.

 Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι αυτό το ταξίδι στη …..Λατινική Αμερική, δεν ήταν τίποτε περισσότερο από ένα ταξίδι στη Βραζιλία (με ολίγη Αργεντινή, έτσι για τα προσχήματα). Στη Βραζιλία λοιπόν που τώρα τελευταία εκθειάζεται από διάφορους κύκλους το οικ. θαύμα που επιτυγχάνει και που, μάλιστα, έχει καταφέρει να μειώσει σημαντικά -σε ποσοστά επί του συνόλου του πληθυσμού- τον αριθμό των φτωχών και εξαθλιωμένων και να αυξήσει το κατά κεφαλήν εισόδημα. Βέβαια αποφεύγουν, όπως ο διάολος το λιβάνι, να εξηγήσουν το πόσο έβαλε το χεράκι του σ` αυτή την εξέλιξη  της μείωσης του αριθμού των εξαθλιωμένων, ο… Χάροντας που, με συνέπεια, τους μειώνει καθημερινά και με ταχύτατους ρυθμούς. 

Όσο για την περίφημη αύξηση του “κατά κεφαλήν εισοδήματος” θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι αυτό το παραμύθι, που δεκάδες χρόνια τώρα βάζει στο ίδιο τσουκάλι το εισόδημα του μεγιστάνα του πλούτου και της απάτης, με το εισόδημα του εξαθλιωμένου, βγάζοντας στη συνέχεια για ζουμί το μέσο όρο μεριδίων και για τους δυο, έχει γίνει το παγκόσμιο ανέκδοτο.

Και ρωτάμε. Γιατί στη Βραζιλία; Γιατί στη χώρα που τα αρπαχτικά της παγκόσμιας ληστοκρατίας έχουν στήσει χορό εξαφάνισης του εθνικού πλούτου της χώρας αυτής (με πρώτο χαρακτηριστικό παράδειγμα την αποψίλωση των παρθένων τροπικών δασών του Αμαζονίου); Τι είδους εμπειρίες και πληροφορίες μπορείς να αποκομίσεις από μια τέτοια χώρα; Ήταν λάθος επιλογή χώρας ή προσεκτικά επιλεγμένη περιοχή; Και το λέμε αυτό γιατί η Βραζιλία είναι στη Λατινική Αμερική, αλλά δεν είναι η Λατινική Αμερική. Κάπου παραδίπλα υπάρχει μια πλειάδα χωρών που συνθέτουν το παζλ της Λατινικής Αμερικής και, ανάμεσά τους, η Βενεζουέλα, η Βολιβία, η Γουατεμάλα και άλλες που ακολουθούν ένα δρόμο που καμιά σχέση δεν έχει με το δρόμο που ακολουθεί η Βραζιλία.

Αλλά, βέβαια, αν είχε πραγματοποιήσει επίσκεψη στις χώρες αυτές που οι κυβερνήσεις τους, στον α ή β βαθμό, τιμούν τους λαούς τους, τι είδους αναφορά θα έδινε στον … πολιτικό προϊστάμενο της εξωτερικής πολιτικής της χώρας μας; Τι είδους μηνύματα θα έδινε στο ντόπιο χρηματοοικονομικό και επιχειρηματικό κατεστημένο, που ήδη έχει αρχίσει να αλληθωρίζει κατά ΣΥΡΙΖΑ μεριά;

Κάπου εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ έχουν την εντύπωση ότι οι κορόνες στο – νομιμοποιημένο από τους ίδιους - “κοινοβούλιο” είναι αρκετές για να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου.

Εμείς, αντιστρέφοντας τη γνωστή ρήση ότι “η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια αλλά πρέπει και να φαίνεται τίμια” θα πούμε ότι “η γυναίκα του Καίσαρα (και στην παρούσα περίπτωση η αξιωματική αντιπολίτευση) δεν αρκεί να δείχνει τίμια αλλά πρέπει και να είναι τίμια”.

Κώστας Γιαννιώτης

                                           

 (Μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΕΠΑΜ)