Στο δρόμο για τη Βασιλεύουσα

Όταν οι εχθροί μας χρησιμοποιούν τους σύγχρονους Εφιάλτες για να ανοίξουν μια ακόμη Κερκόπορτα τού Έθνους μας, αυτό σημαίνει πως όλοι τ...

Όταν οι εχθροί μας χρησιμοποιούν τους σύγχρονους Εφιάλτες για να ανοίξουν μια ακόμη Κερκόπορτα τού Έθνους μας, αυτό σημαίνει πως όλοι τους μαζί οι μισέλληνες έχουν καταληφθεί από αλαζονεία και απελπισία ταυτόχρονα.

Γράφει ο ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

Από αλαζονεία διότι νομίζουν πως δεν πρόκειται να γυρέψουμε ποτέ πίσω όσα μας ανήκουν. Και από απελπισία διότι δεν έχουν κανένα τρόπο να ανακόψουν την άνοδο γνήσιας ελληνικής και εθνικιστικής εξουσίας.

Όμως η Ελλάς σηκώνει ήδη το κεφάλι. Στρέφει το νου στην Πρωτεύουσα τής Αγίας Ελληνικής Αυτοκρατορίας Μας, την Κωνσταντινούπολη. Ατενίζει τον Εθνομάρτυρα Αυτοκράτορά Μας Κωνσταντίνο Παλαιολόγο μπρος στα τείχη τής Βασιλεύουσας. Έχει ήδη δοθεί η απάντηση τού Λεωνίδα τού Μεσαιωνικού Ελληνισμού προς τον Μωάμεθ τον Πορθητή. «Τό δέ τήν Πόλιν σοι δούναι, ουτ' εμόν εστί ούτε άλλου τών κατοικούντων εν αυτή... Κοινή γάρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν καί ού φεισόμεθα τής ζωής ημών....»!

Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος εξάντλησε όλες τις ενέργειες προς την υποκρίτρια χριστιανική Δύση προ τής επελάσεως των Οθωμανών Τούρκων. Δεν ανέμενε ωστόσο σοβαρή βοήθεια από εκείνους που πρώτοι άλωσαν την Πόλη με τις σταυροφορίες τους.

Όμως η Ελληνική Ψυχή δεν παραδίδεται και δεν ενεχυριάζει το μέλλον τού Ελληνισμού στα χέρια των δυνάμεων τού σκότους που ήδη από τότε σχεδίαζαν την παγκόσμια εξουσία τους. Το Γένος μας δεν υποκύπτει μήτε σε αλλοφύλους μήτε σε αλλοθρήσκους. Αναφωνεί με τον Σταυρό τού Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού το νέο Εν Τούτω Νίκα. Δεν υποτάσσεται στους βαρβάρους και δεν υποκύπτει πειθήνια στην σκλαβιά.

Ο Άγιος Αυτοκράτορας τού Ελληνισμού Κωνσταντίνος Παλαιολόγος έχει αποφασίσει, και μαζί του σύμπας ο ελληνικός λαός, πως ή θα υποτάξει την βαρβαρική λαίλαπα ή θα αποθάνει λεύτερος δίδοντας το δικαίωμα στη Φυλή μας για νέους απελευθερωτικούς αγώνες. Θα ποτίσει το δέντρο τής λευτεριάς για μια φορά ακόμη με το Τίμιο Ελληνικό Αίμα περνώντας στην αθανασία και τους θρύλους τού Γένους κρατώντας για πάντα ζωντανό το δέντρο τής Φυλής μας.

Έτσι είναι τα μεγάλα έθνη. Εργάζονται και πολεμούν, ζουν και πεθαίνουν για Αξίες και Κυριαρχία μαζί. Αυτή είναι η Αποστολή τού Έθνους των εθνών, τού Τρανού Ελληνισμού, τής Βασιλικής Γενιάς των Αετών. Μέσα στην Πόλη όλοι ετοιμάζονται για την μεγάλη ώρα. Ο αυτοκρατορικός στρατός, ο κλήρος, ο λαός, οι σύμμαχοι που μαζί με τον Ιουστινιάνη επέλεξαν να σταθούν δίπλα στον Παλαιολόγο. Λιγότεροι σύμμαχοι δίπλα στην Αυτοκρατορία Μας, περισσότεροι μαζί με τα κανόνια τού Ουρβανού δίπλα στον Μωάμεθ όπως κάνανε πάντα οι «περιούσιοι» ψευτοευρωπαίοι και οι ματαιόδοξοι εταίροι τους.

Η λειτουργία στην Αγία Σοφία, στην Μεγάλη Βασιλική Εκκλησιά μας, έχει ξεκινήσει. Ο Αυτοκράτορας και οι Πιστοί Πολεμιστές μεταλαμβάνουν των αχράντων μυστηρίων. Γίνονται οι έσχατες επικλήσεις τής Θείας Βοήθειας. Η Μητέρα Παναγία συμμετέχει στις ύστατες στιγμές τού Ελληνισμού. Το δάκρυ της έχει καταγράψει η λαϊκή μούσα. Τα περιθώρια είναι στενά. Όλοι γνωρίζουν τι πρόκειται να συμβεί. Όμως η σταύρωση έμελλε να προηγηθεί ώστε να έρθει η κάθαρση και η ανάσταση τής Φυλής μας.

Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος επιθεωρεί τα στρατεύματα με τους επιτελείς του για να συντονίσει τις ενέργειες και να ενθαρρύνει τους υπερασπιστές τής Βασιλεύουσας. Η 29η τού Μαΐου 1453 έχει φθάσει. Ο Ηρωικός Βασιλεύς έχει διαλέξει ως σημείο μάχης για τον ίδιο το δυσκολότερο, τα εκτεθειμένα και πληγιασμένα από τις τουρκικές βολές τείχη στην Πύλη τού Αγίου Ρωμανού. Πρώτος θα φέρει το φως τής Νίκης ή πρώτος θα πέσει φέρνοντας το μαύρο άγγελμα. Κι όμως, όσο δύσκολα κι αν ήταν τα πράματα, έπρεπε να απλωθεί το μαύρο χέρι τής προδοσίας για να χαθεί η μάχη. Όπως κι έγινε όταν χέρια γυρολόγων πραματευτάδων τής οικουμένης άνοιξαν την Κερκόπορτα.

Ο Ιουστινιάνης τραυματίστηκε σοβαρά και αποσύρθηκε μαζί με τους δικούς του στα πλοία. Οι μάχες δίνονται σώμα με σώμα. Κανείς δεν δείλιασε. Κανείς δεν παζάρεψε. Κανείς δεν είπε να τουρκέψουμε για να συγκυριαρχήσουμε ή να φραγκέψουμε αρνούμενοι εθνική κυριαρχία. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος γύρευε χριστιανικό χέρι να τού πάρει το κεφάλι παρά να παραδοθεί στα βρώμικα τουρκικά χέρια. Η Ελλάς μονάχα με το σπαθί στο χέρι και μονάχα μέσα στα πλαίσια τής Πίστης και τής Φυλής, σωστή Κοσμοκρατόρισσα, μπορεί να ζήσει, μπορεί να είναι Ελλάς.

Ο Παλαιολόγος έπεσε πιστός στον αρχαίο όρκο Νίκη ή Θάνατος. Τα δάκρυα τής Παναγιάς έρευσαν ασταμάτητα. Η Πόλις Εάλω. Όμως η λαϊκή μούσα δίδει ως απάντηση την μεγάλη υπόσχεση. Σώπασε κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις. Πάλι με χρόνια και καιρούς, πάλι δικά μας θα’ ναι.

Βουβαμάρα και νυχτιά ακολούθησε το αγαρηνό μαχαίρι και το χυμένο ελληνικό αίμα. Γιατί πουλί μου δεν κελαηδείς ρωτά το δημώδες άσμα. Μα το πουλί συμμετέχει στο Θρήνο. Τώρα όμως ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς που τον εφύλαξε ο ίδιος ο Θεός χαμογελά και ετοιμάζεται. Τώρα οι χρόνοι τής Μεγάλης Ελλάδος φτάνουν. Η κάθαρση κίνησε. Οι εχθροί χάνουν τα λογικά. Και ο Ελληνισμός με τον πηγαίο Λαϊκό Εθνικισμό  και το Γενναίο του Στρατό ετοιμάζονται για τον γυρισμό στην Κωνσταντινούπολη και την Μεγάλη Λειτουργία στην Αγία Σοφία.