Τελικά, ποιος θα περιθάλψει το λαό;

Δελτίο Τύπου Όπως ο διάολος το λιβάνι αποφεύγει η κυβέρνηση τις προσλήψεις προσωπικού στα νοσοκομεία για την αντιμετώπιση της παν...

Δελτίο Τύπου

Όπως ο διάολος το λιβάνι αποφεύγει η κυβέρνηση τις προσλήψεις προσωπικού στα νοσοκομεία για την αντιμετώπιση της πανδημίας.

Φαίνεται πως το μεγαλύτερο βάρος της υγειονομικής κρίσης πρέπει να σηκώσει ο λαός, φέροντας την «ατομική του ευθύνη», ενώ το σύστημα, με όχημα το υπουργείο Υγείας και τον ΕΟΔΥ, ανέλαβε την επικοινωνιακή πολιτική και το βάθεμα της επίθεσης.

Οι ελλείψεις, φυσικά, είναι τεράστιες και γίνονταν εξόφθαλμα ορατές και στην προ του κορονοϊού περίοδο. Η πολύωρη αναμονή στα επείγοντα ενός νοσοκομείου και η πολύμηνη αναμονή για εξέταση σε τακτικό ραντεβού αποκάλυπταν την υποστελέχωση και το μαρασμό των νοσοκομείων. Χειρουργημένοι ασθενείς και επείγοντα περιστατικά έμπαιναν σε λίστα αναμονής για τις ελάχιστες κλίνες ΜΕΘ.

Στην κατεύθυνση συγκάλυψης των ελλείψεων και της αποφυγής προσλήψεων κινούνται και οι εκατοντάδες μετακινήσεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού από τμήμα σε τμήμα και από νοσοκομείο σε νοσοκομείο. Σε όλα σχεδόν τα νοσοκομεία έχει ξεκινήσει η ολιγοήμερη και ταχύρυθμη εκπαίδευση γιατρών όλων των ειδικοτήτων και βαθμίδων (ειδικοί, ειδικευόμενοι και εθελοντές) στη διαλογή, δειγματοληψία, διασωλήνωση και νοσηλεία ασθενών με κορονοϊό, πράξεις οι οποίες, φυσικά, απαιτούν εξειδικευμένο προσωπικό και όχι όποιον βρεθεί διαθέσιμος. Έχοντας ξεκάθαρο πως σε κανένα νοσοκομείο και σε καμία κλινική δεν περίσσευε ούτε ένας εργαζόμενος, καταλαβαίνουμε πως αυτό που γίνεται είναι να ανοίγει μία τρύπα για να μισοκαλυφθεί μία άλλη, σε βάρος της ποιότητας περίθαλψης του λαού και των εργασιακών δικαιωμάτων των υγειονομικών.

Αυτό εξυπηρετεί και το κλείσιμο των περιφερειακών ιατρείων στο οποίο προχώρησαν οι Υγειονομικές Περιφέρειες της Μακεδονίας και η μετακίνηση των γιατρών από αυτά και τα αντίστοιχα Κέντρα Υγείας, ώστε να στελεχωθούν νοσοκομεία. Η εξέλιξη αυτή είναι εγκληματική κι επικίνδυνη για το λαό της επαρχίας και απομακρυσμένων περιοχών, οι οποίοι θα μείνουν χωρίς καμία ιατρική κάλυψη. Τη στιγμή, μάλιστα, που έχουν αρχίσει να πεθαίνουν άνθρωποι στους οποίους απαγορεύτηκε από τον ΕΟΔΥ η πρόσβαση στα νοσοκομεία και συστάθηκε η παραμονή στο σπίτι και η επικοινωνία με τον τοπικό γιατρό, ο οποίος δεν υπάρχει γιατί μετακινήθηκε.

Ένας ακόμη ευφάνταστος τρόπος για να ξεγλιστρήσει η κυβέρνηση από τις μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού είναι η δυνατότητα που δόθηκε σε ιδιώτες γιατρούς να κάνουν κατ' οίκον ή τηλεφωνικές επισκέψεις σε ασθενείς με κορονοϊό, καθώς και να συνεργαστούν με νοσοκομεία. Διπλό κέρδος για την κυβέρνηση. Κουκούλωμα των τραγικών ελλείψεων προσωπικού και εμπέδωση της λογικής των ΣΔΙΤ, η υλοποίηση των οποίων αποτελούσε προμετωπίδα του υπουργείου Υγείας τους προηγούμενους μήνες. Για άλλη μια φορά η κρίση γίνεται ευκαιρία για το κεφάλαιο, όπως έδειξε και η αύξηση της αποζημίωσης μίας ιδιωτικής κλίνης ΜΕΘ από 800 σε 1.600 ευρώ.

Η στάση του συστήματος στην πανδημία αποκαλύπτει την αδίστακτη κι επικίνδυνη φύση του. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν πεθάνει παγκόσμια γιατί καμία καπιταλιστική χώρα δεν έχει την πρόθεση να παρέχει περίθαλψη στο λαό της. Ακόμα και τα ιμπεριαλιστικά «μεγαθήρια» αποδεικνύουν πως η υγεία του λαού δεν έχει καμία σημασία και παρουσιάζουν μία εντυπωσιακή σύμπνοια όσον αφορά τη μετακύλιση της ευθύνης για τα ανεπαρκή συστήματα υγείας στον ίδιο το λαό, που «δεν προσέχει» και τα «υπερφορτώνει». Η εργατική τάξη και όλοι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες. Η πανδημία αντιμετωπίζεται με νοσοκομεία ανοιχτά, με μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, με προσωπικό που δε θα γίνεται λάστιχο από πόστο σε πόστο, αλλά θα είναι καλοπληρωμένο και ξεκούραστο. Η κυβέρνηση και το σύστημα δε θα μας σώσουν, γιατί είναι αυτοί που σταδιακά αλλά σταθερά υπονομεύουν το δικαίωμά μας στην περίθαλψη, κλείνοντας νοσοκομεία, απολύοντας προσωπικό, κάνοντας τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία συμβασιούχους. Ο αγώνας για ίση, πλήρη και δωρεάν περίθαλψη και η διεκδίκηση μαζικών προσλήψεων μόνιμου προσωπικού και μονιμοποίησης όλων των συμβασιούχων στα νοσοκομεία, όμως, μπορούν να μας σώσουν.

Από kkeml