Ανοιχτή επιστολή σε έναν φίλο που «βρέθηκε θετικός»...και θα έπρεπε να γνωρίζει καλύτερα

  «Εάν δεν υπάρχει πραγματικό, έγκυρο τεστ, και δεν υφίσταται κανένα τέτοιο τεστ, τότε δεν υπάρχει και συγκεκριμένη ασθένεια.» «Ένας πληθυ...

 

«Εάν δεν υπάρχει πραγματικό, έγκυρο τεστ, και δεν υφίσταται κανένα τέτοιο τεστ, τότε δεν υπάρχει και συγκεκριμένη ασθένεια.»

«Ένας πληθυσμός που επιλέγει τα γυαλιστερά παιχνίδια και τις τρεμάμενες οθόνες αντί της λογικής και της κριτικής σκέψης δεν θα μπορούσε παρά να καταλήξει σε αυτό το παράλογα γραφικό και τραγικό τέλος.»

Πηγή: Off Guardian

Απόδοση: Συνεργάτης του Ελλήνων Αφύπνιση

Άρθρο του Jerry Bernini

 

Αγαπητέ Josef K,

Έχουν περάσει αρκετές εβδομάδες από τότε που μου είπες ότι "βγήκες θετικός" για αυτό που αρχικά και για λίγο ονομάστηκε Sars-CoV-2 και στη συνέχεια έγινε γρήγορα το πιο εύηχο και πιο εύκολο στη μνήμη Covid-19.

Ειλικρινά εξεπλάγην τότε, όχι ότι κάποιος έκανε αυτόν τον ισχυρισμό, αλλά ότι εσύ αποδέχτηκες αυτόν τον ισχυρισμό ως γεγονός. Αυτό το άτομο, όποιος κι αν ήταν, δεν διέθετε ούτε ιατρικές γνώσεις ούτε ιερατική εξουσία. Αυτός ή αυτή απλώς έπαιξε μια συγκεκριμένη πόζα και έκανε κάποια μαγικά που θεωρούνταν επιστήμη.

Η πίστη σου έκανε τα υπόλοιπα.

ΠΑΡΑΝΟΪΚΟΙ, ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΕΥΓΟΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΝΕΚΡΌΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Αν και αντιλαμβάνομαι ότι ένας τρομακτικός αριθμός φοβισμένων πολιτών έχει "διαγνωστεί" με παρόμοιο τρόπο, δηλαδή έχουν φοβηθεί περισσότερο, δεν περίμενα ότι θα προσχωρούσες στη λατρεία της Corona. Σου είπα, και νόμιζα ότι το ήξερες ήδη, ότι ο Kary Mullis, ο εφευρέτης του τεστ που χρησιμοποιούν εδώ και ένα χρόνο για να δημιουργήσουν αυτόν τον πανικό, δήλωσε προ πολλού, απερίφραστα, ότι το τεστ έχει μηδενική εγκυρότητα ως διαγνωστικό εργαλείο.

Και είμαι σίγουρος ότι θα το έλεγε και τώρα, αν δεν είχε πεθάνει στο δεύτερο μισό του 2019, για τη συνεχή καλή τύχη του William Henry Gates III, του Anthony Fauci, καθώς και των κυβερνήσεων των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου και διαφόρων άλλων κυβερνήσεων και των κυρίαρχων μέσων μαζικής ενημέρωσης (παρακαλώ διαβάστε τον νόμο εκσυγχρονισμού Smith-Mundt σχετικά με την αλήθεια έναντι της προπαγάνδας/δημόσιες σχέσεις) και των εταιρικών οντοτήτων που συντηρούν τη συνεχή ανάπτυξή τους.

Θα προσπαθήσω να κρατήσω τις παρεκβάσεις υπό έλεγχο εδώ, αλλά θα ήταν παράλειψη αν δεν αναφέρω τον πρόσφατα αποθανόντα πρόεδρο της Τανζανίας John Magufuli, υπό τη διοίκηση του οποίου η ζωή των απλών, μη πλούσιων Τανζανών βελτιώθηκε σημαντικά.

Πρόσφατα αποτέλεσε ένα διδακτικό παράδειγμα σχετικά με το τι μπορεί να συμβεί σε έναν ηγέτη που έχει επιρροή και είναι κατά του εμβολιασμού και που αμφισβητεί την πανταχού παρούσα αφήγηση της Covid, ειδικά αν η γη στην οποία προεδρεύει είναι πλούσια σε κοιτάσματα ορυκτών που εποφθαλμιούν ισχυρές οντότητες. «Θα κάνουμε πραξικόπημα σε όποιον θέλουμε», έγραψε περήφανα στο Twitter ο Elon Musk για έναν άλλο καθαιρεθέντα (αλλά όχι δολοφονηθέντα) ηγέτη. «Συμβιβαστείτε με αυτό».

Όταν μου είπες για το τεστ ένιωσα σαν το γνωστό ελάφι μπροστά στους προβολείς. Αλλά εξήγησα, ή προσπάθησα να εξηγήσω, ότι το τεστ που σου επέβαλαν εκείνη την ημέρα (εκείνη την ώρα επισκεπτόσουν τη γυναίκα σου στο γηροκομείο) ήταν στην πραγματικότητα η απάτη πίσω από τη μεγαλύτερη απάτη που ονομάζεται Covid-19. Εάν δεν υπάρχει πραγματικό, έγκυρο τεστ, και δεν υφίσταται κανένα τέτοιο τεστ, τότε δεν υπάρχει και συγκεκριμένη ασθένεια. Τελεία και παύλα.

Δεν υπάρχει τίποτα περίπλοκο ή διφορούμενο εδώ: κανένα τεστ δεν ισοδυναμεί με κανένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Παρακαλώ προσπάθησε να το κατανοήσεις. Δεν υπάρχει μπαμπούλας τώρα και δεν υπήρχε κανένας πριν. Υπάρχει μόνο ο φόβος του ενός, αυτού, του προηγούμενου, του επόμενου.

Δεν υπάρχει καμία ασθένεια που να κυκλοφορεί ελεύθερα στον μεγάλο κόσμο, καμία υπαρξιακή απειλή για όλη την ανθρώπινη ζωή στον πλανήτη. Υπάρχει μόνο η εμφάνιση ενός συναισθήματος. Υπάρχει μόνον ο φόβος, αυτό το εργαλείο των νταήδων, των βίαιων συζύγων και φίλων, καθώς και της αστυνομίας, των πολιτικών και των συμφερόντων που εκπροσωπούν και προστατεύουν, εν ολίγοις, όλων των οντοτήτων και συστημάτων που ελέγχουν μέσω του φόβου πολύ πριν φτάσουμε εδώ.

Το Cui bono παραμένει το ερώτημα που όλοι πρέπει να θέτουν σχετικά με κάθε έγκλημα. Ποιος επωφελείται..;;; Η κυβέρνηση, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και άλλες εταιρικές οντότητες έχουν επωφεληθεί σημαντικά μέσω όλων των απειλών στο παρελθόν, ειδικά των απειλών που έπονται του προαναφερθέντος επιθέτου  «υπαρξιακές». Κερδίζουν από αυτές στο παρόν και θα συνεχίσουν να κερδίζουν από αυτές στο διαφαινόμενο μέλλον. Ο φόβος λειτουργεί και λειτουργούσε πάντα και γι'αυτό παρέμεινε το εργαλείο που επιλέγουν.

Το γεγονός ότι αυτός ο καλά σχεδιασμένος και ενορχηστρωμένος φόβος έχει γίνει ένας ολοκληρωμένος, περιεκτικός, γενικευμένος και εμμονικός φόβος δεν καθιστά το αντικείμενο αυτού του φόβου πραγματικό. Σημαίνει μόνο ότι ένας συγκλονιστικός αριθμός ανθρώπων κατατρώγεται πλέον από αυτό που στο γραφικό πλέον, ελαφρώς πιο υγιές παρελθόν είχε λάβει αυτό το όνομα: παρανοϊκή αυταπάτη. Αυτός ο μόνιμος φόβος συνδέεται εξ ολοκλήρου με μια λανθασμένη αντίληψη. Μόνον η λογική μπορεί να του δώσει τέλος.

Η αναγκαία συνταγή, επομένως, είναι η ψύχραιμη κριτική σκέψη σε μεγαδόσεις. Και η κυβερνητική παρέμβαση και τα εταιρικά μέσα ενημέρωσης είναι επομένως τώρα και για πάντα αντενδεικνυόμενα.

Και πάλι, ποιος κερδίζει..;;; Εγώ όχι και εσείς όχι. Κανείς από τον ανώνυμο, απρόσωπο όχλο, τους πολίτες ή/και τις παράπλευρες απώλειες, δεν κερδίζει. Αυτό είναι βέβαιο και πρέπει να είναι σαφές. Έχουμε ήδη περάσει σχεδόν είκοσι χρόνια, όλοι μας, ύποπτοι για πιθανή τρομοκρατική δραστηριότητα, και αυτή η υποψία έχει πάρει προ πολλού την αύρα του προπατορικού αμαρτήματος.

Κατά τη διάρκεια ενός μεγάλου μέρους αυτού του χρόνου, έχουμε εκπαιδευτεί/καταρτιστεί ομοίως να αισθανόμαστε άσχημα για την ίδια την πράξη της εκπνοής διοξειδίου του άνθρακα. Και αυτό έχει αποκτήσει την ιδιότητα του θανάσιμου αμαρτήματος. Πώς τολμάμε να κάνουμε κάτι τόσο εγωιστικό και καταστροφικό…;;; Σταματήστε και σκεφτείτε την κοινωνικά κατασκευασμένη ενοχή που είναι συνυφασμένη με μια τέτοια πεποίθηση.

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΙΣΤΗ, ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΝΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ ΕΝΑΣ ΝΕΚΡΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Δεν έχουμε μιλήσει από την "διάγνωσή" σου και μετά. Αυτό με ώθησε να γράψω αυτό το μήνυμα. Έγινε πολύ μεγαλύτερο απ' ό,τι περίμενα. Ελπίζω λοιπόν να περιέχει κάτι χρήσιμο.

Πρέπει να ξεκινήσω με την τρέχουσα κατάσταση καθώς και με τον τρέχοντα πληθυσμό. Παρακαλώ σημείωσε ότι το πρώτο δεν θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς το δεύτερο. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους. Α = Α. Στην τυπική λογική αυτό είναι γνωστό ως νόμος της ταυτότητας. Ένα πράγμα μπορεί να είναι μόνο αυτό που είναι. Κάμπτω ελαφρώς αυτόν τον νόμο για να ταιριάζει σε αυτή την παράλογη κατάσταση, αλλά νομίζω ότι αντιλαμβάνεσαι τι εννοώ.

Κάποιος μου είπε πριν από χρόνια, αρκετά ήρεμα και ήσυχα όπως θυμάμαι, ότι οι ΗΠΑ δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα εξαιρετικά επιτυχημένο πείραμα ελέγχου του νου. Τότε πίστευα ότι είχε δίκιο. Τώρα είμαι σίγουρος. Μόνο ένας πληθυσμός που υπόκειται σε έλεγχο του νου και είναι παράλογος μπορεί να πιστέψει, και το πιστεύω είναι το ενεργό ρήμα εδώ, σε μια ενιαία, συνολική και συντριπτική απειλή που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει.

Μόνον ένας παράλογος πληθυσμός συνεχίζει να πιστεύει σε αυτούς που επινόησαν και κήρυξαν αυτή και κάθε άλλη κατάσταση έκτακτης ανάγκης ή απειλή. Και μόνο ένας ανορθολογικός, πλήρως ελεγχόμενος νοητικά πληθυσμός παραμένει ανυποψίαστος για τον κίνδυνο που ενέχει η τοποθέτηση του κατασκευάσματος που ονομάζεται κυβέρνηση (ή εξουσία ή κράτος) άνωθεν, σε αντίθεση με την θεότητα που είναι γνωστή ως Θεός, και κάτωθεν αυτής.

Γνωρίζω βέβαια ότι κάποιοι από εμάς δεν πιστεύουν στον Θεό. Αλλά οι περισσότεροι που δεν έχουν ή δεν ομολογούν τέτοια πίστη, παρ' όλα αυτά αποδίδουν θεϊκή εξουσία στην κυβέρνηση, η οποία είναι απλώς μια άλλη λέξη για τη βία. Και αυτή η κυβέρνηση, βασιζόμενη εξ ολοκλήρου στη βία και τη χειραγώγηση, έχει πλέον αναλάβει την ιδιότητα ενός οργισμένου και εκδικητικού Θεού της Παλαιάς Διαθήκης.

Νόμιζα ότι εσύ, ως θεοσεβούμενος, αναγνώστης της Βίβλου χριστιανός, θα το αναγνώριζες αυτό. Από καιρό υποψιάζομαι ότι οι άνθρωποι πιστεύουν βαθύτερα στην κυβέρνηση παρά στον Θεό. Είναι ασφαλές να πούμε ότι αυτή η θεωρία έχει πλέον αποδειχθεί και θα πρέπει να έχουμε το θάρρος και την ακεραιότητα σε αυτό το σημείο να αναγνωρίσουμε ότι η κυβέρνηση είναι ο Πρωταγωνιστής και ο Θεός μόνον ένας δευτερεύων ή τριτεύων χαρακτήρας. Θα υπήρχε κάποια αξιοπρέπεια στο να το παραδεχτούμε τουλάχιστον αυτό.

Έχω τρεις ή ίσως τέσσερις φίλους σε αυτό το γήϊνο επίπεδο. Είναι σχεδόν δελεαστικό να διατηρήσω τη φαντασίωση ότι έχω μερικούς ακόμη. Θα μπορούσα, αν πίστευα ότι οι γείτονες και άλλοι άγνωστοι που με προσφωνούν με το όνομά μου στα πεζοδρόμια και τους δρόμους αυτής της περιοχής είναι κάτι παρόμοιο με τους φίλους και/ή αν συγχέω τους εικονικούς φίλους με τους πραγματικούς φίλους.

Αν το έκανα, θα μπορούσα εξίσου εύκολα να πιστέψω ότι μια εικονική πανούκλα ήταν πραγματική. Αλλά υιοθέτησα έναν κανόνα όταν ξεκίνησε αυτή η φάρσα πριν από περισσότερο από έναν χρόνο ότι δεν θα απαντούσα ούτε καν θα αναγνώριζα οποιονδήποτε μου μιλούσε μέσω μιας μάσκας. Ξέρω ότι θα το έβρισκα χειρότερο, δηλαδή ψυχικά ανθυγιεινό, να μιλάω με κάποιον που έχει απομακρυνθεί τόσο πολύ από την πραγματικότητα όσο τόσοι πολλοί τώρα.

Είναι ακατανόητο από τη μία πλευρά και κατάφωρα προφανές από την άλλη ότι ένα τεράστιο κομμάτι του πληθυσμού έχει προσαρμοστεί δειλά-δειλά σε έναν μη ανθρώπινο και κατάφωρα παράλογο τρόπο ζωής και συμπεριφοράς. Το ότι πραγματοποίησαν αυτό το κατόρθωμα τόσο εύκολα παραμένει σοκαριστικό για μένα. Τι απέγινε η οργή ενάντια στο σβήσιμο του φωτός…;;;

Πώς τόσοι πολλοί έχουν συναινέσει σε έναν τρόπο ζωής που είναι τεχνητός και παράλογος και μπορεί μόνο να γίνει ακόμα πιο τεχνητός..;;; Πώς μπορεί κάποιος, πόσο μάλλον εκατομμύρια, να έχει υπνωτιστεί και χαθεί τόσο πολύ,,;;;

Η απάντηση σε όλα αυτά τα ρητορικά ερωτήματα είναι: ήταν εύκολο.

«Είναι μεγάλη τύχη για τις κυβερνήσεις που ο λαός δεν σκέφτεται».

Αδόλφος Χίτλερ

Επειδή σε γνωρίζω ως σκεπτόμενο άτομο, με εξέπληξε όταν μου είπες, πριν από τεσσεράμισι εβδομάδες, ότι είχες διαγνωστεί επιτυχώς, δηλαδή εξαπατηθεί επιτυχώς. Κάθε διάγνωση της "Covid " είναι μόνον αυτό, μια επιτυχημένη εξαπάτηση. Δεν λέω ότι η ανησυχία, ο φόβος, η ανησυχία ή ο πανικός σου δεν ήταν πραγματικά. Λέω ότι η αιτία και το αντικείμενο αυτών των συναισθηματικών αντιδράσεων δεν είναι.

Το ύφος σου εκείνη τη στιγμή μου έλεγε ότι το πίστευες πραγματικά. Δεν ήταν η γνώση για κάτι κακό. Ήταν μια πεποίθηση. Ακούστηκες συγκλονισμένος. Είναι απολύτως δίκαιο να πούμε ότι βρισκόσουν στη μέση μιας κυβερνητικά εγκεκριμένης κρίσης πανικού. Αλλά όπως είπα νωρίτερα, εξεπλάγην που επέλεξες να το πεις σ' εμένα από όλους τους ανθρώπους.

Υποθέτω ότι αυτό απέδειξε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι δεν έχεις ιδέα ποιος είμαι, τι ξέρω και για το θέμα αυτό δεν έχεις προφανώς ακούσει τίποτα από όσα έχω πει ή γράψει. Έχω πάντα εκφραστεί με σαφήνεια όσον αφορά αυτό και άλλα παραδείγματα υστερίας, την "καταστροφική κλιματική αλλαγή" και το περιστατικό Sandy Hook μεταξύ αυτών. Αλλά προφανώς είναι έτσι τα πράγματα. Είναι σαν όλες αυτές οι ανταλλαγές απόψεων να πήγαν αμέσως στο χρονοντούλαπο της μνήμης. Ή ίσως απλά δεν άκουγες.

Ποτέ δεν μου έλειψε η ενσυναίσθηση, αυτή η ιδιότητα που μου λένε ότι διαχωρίζει κάποιους από εμάς, από τους ψυχοπαθείς που μας "κυβερνούν" και τους ηθικά απόντες οπαδούς της τάξης που τους δίνουν τη δύναμη να το κάνουν. Αν είχες πραγματικά προσβληθεί από μια τρομακτική ασθένεια, σίγουρα θα ένιωθα ενσυναίσθηση και θα πρόσφερα συμπάθεια. Αλλά εσύ είχες απλώς προσβληθεί από φόβο.

Είχες υιοθετήσει, μέσω ενός παραπλανητικού τεστ/τελετουργικού, μια αυταπάτη, και ενώ γνωρίζω ότι κάποιες αυταπάτες μπορεί να είναι καλοήθεις, αυτή είναι επικίνδυνη, καταστροφική και θανατηφόρα για τον κόσμο γενικότερα. Έχει γίνει, έχει επιτραπεί να γίνει, ένας ηθικός, πνευματικός και οικονομικός καρκίνος.

Τόσο πολύ για αυτό που ήταν, για αυτό που συνέβη πρόσφατα. Ας προχωρήσουμε στο είναι του θέματος, στο πιο ακανθώδες ερώτημα του τι στο καλό συμβαίνει.

Για τη σύντομη απάντηση θα παραπέμψω στον Leonard Cohen, για τον οποίο και οι δύο, ως επίδοξοι ποιητές, τρέφουμε κάποια εκτίμηση. «Έχω δει το μέλλον», έγραψε και τραγούδησε, «και είναι φόνος». Κάποιοι από εμάς, και προφανώς είμαστε λίγοι, το αναγνωρίζουμε αυτό και μάλιστα το νιώθουμε βαθιά, σε βαθμό που κυκλοφορούμε με ένα ενοχλητικό αίσθημα αηδίας στα σπλάχνα του καθενός μας.

Γιατί, θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος ή κάποια, είμαστε μόνο ελάχιστοι..;;; Γιατί είναι πάντα οι λιγοστοί αυτοί που βλέπουν τι συμβαίνει πέρα από το συγκεκριμένο άρτο και τα θεάματα του καιρού, του τόπου και της εποχής που τυχαίνει να κατοικούν.

Υπήρχε ο August Landmesser, για παράδειγμα, ο μοναχικός άνθρωπος σε εκείνο το γερμανικό πλήθος που αρνήθηκε να χαιρετήσει τον Der Fuhrer. Και ο Ηenry David Thoreau, ο οποίος αντιτάχθηκε ανοιχτά τόσο στη δουλεία όσο και στην εισβολή στο Μεξικό. Και οι ανώνυμοι πολίτες στη Ρώμη που επέλεξαν να μην παρακολουθήσουν τους αγώνες στο Κολοσσαίο. Υπήρχαν ανά τους αιώνες, αλλά ήταν πάντα η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Δεν λέω ότι η αλήθεια ή η σοφία πρέπει να είναι το μυστικό λίγων. Λέω ότι πάντοτε φαίνεται να λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο.

Παρόλο που η πίστη σου σε αυτή τη θανατηφόρα απάτη με εξέπληξε αρχικά, συνειδητοποίησα αμέσως μόλις κατέβασα το τηλέφωνο πριν από μερικές εβδομάδες ότι δεν θα έπρεπε. Είχα ξεχάσει κατά κάποιον τρόπο ότι εδώ και χρόνια λαμβάνεις ορισμένα συνταγογραφούμενα φαρμακευτικά σκευάσματα που "διορθώνουν" τη "χημική σου ανισορροπία", μια ανισορροπία που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Παραμένει το ιερό δισκοπότηρο της ψυχοφαρμακολογίας και όμως δεν βρέθηκε ποτέ. Αυτό το έμαθα από τον ψυχίατρο Dr.Thomas Szasz και άλλους ορθολογικούς και ηθικούς ψυχιάτρους. Αυτό σημαίνει ότι η πρόσφατη δόλια διάγνωσή σου είναι η δεύτερη αβάσιμη διάγνωσή σου.

ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΩΡΑ ΟΎΤΕ ΥΠΗΡΞΑ ΠΟΤΕ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΣ ΤΩΝ ΣΥΜΠΤΩΣΕΩΝ

Αξίζει να σημειωθεί ότι όσον αφορά άλλα σημαντικά θέματα έχεις επιδείξει την ικανότητα να σκέφτεσαι με σαφήνεια και λογική. Γνωρίζεις καλύτερα, και το έχεις πει, όσον αφορά το επίσημο αφήγημα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.

Ομοίως κατανόησες την πραγματική φύση των δολοφονιών του JFK, του RFK και του MLK. Και γνωρίζεις για την επίθεση στο USS Liberty το 1967, ένα γεγονός για το οποίο οι περισσότεροι Βορειοαμερικανοί παραμένουν εντελώς και, υποθέτω, μακάρια ανυποψίαστοι. Εδώ, παρεμπιπτόντως, υπάρχει μια ενδιαφέρουσα παρενέργεια: την ίδια αμερικανική χρονιά (1967) σχεδόν ο μισός ενήλικας πληθυσμός αυτής της χώρας οσμίστηκε την πλεκτάνη όσον αφορά τη δολοφονία του JFK.

Αν δεν κάνω λάθος, είχαμε μιλήσει μια-δυο φορές ακόμη και για την οδηγία 1035-960 της CIA, όπου η υπηρεσία εξέφραζε μεγάλη ανησυχία σχετικά με το γεγονός ότι το 46% των Αμερικανών εκείνη την εποχή δεν πίστευε αυτά που τους έλεγε η κυβέρνησή τους και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για τη δολοφονία του Kennedy. Πόσο προφανώς έχουμε ξεπέσει.

Εκείνο το μικρό υπόμνημα περιείχε τις εύχρηστες, ανασταλτικές για τη σκέψη φράσεις "θεωρίες συνωμοσίας" και "συνωμοσιολόγοι", οι οποίες παραμένουν μέχρι σήμερα, η κύρια αλοιφή για τα τεμπέλικα μυαλά και τις ευαίσθητες ψυχές. Είναι ένα παράθυρο στο zeitgeist εκείνης της εποχής που πολλοί φυσιολογικοί άνθρωποι που περπατούσαν τριγύρω ήταν πολύ πιο μυαλωμένοι και πολύ λιγότερο ευκολόπιστοι από τη σημερινή συνομοσπονδία ηλιθίων. Μου θυμίζει κάθε μέρα το τεράστιο μέγεθος του μασκοφόρου πλήθους, τουλάχιστον σε αυτή την περιοχή, ότι οι περισσότεροι έχουν χάσει το μυαλό τους και τον δρόμο τους.

Το ότι ανήκω σε αυτούς που "το καταλαβαίνουν" είναι κάτι για το οποίο δεν είμαι ούτε υπερήφανος ούτε ανακουφισμένος. Είναι απλώς ένα θέμα ρουτίνας, όπως και το γεγονός ότι είμαι ένα σωματικά μικρόσωμο αρσενικό ιταλοαμερικανικής καταγωγής από το Πάτερσον της Νέας Ιερσέης που είναι καταραμένο τόσο με κακή όραση όσο και με ορισμένη διορατικότητα και που έκανε το λάθος να γεννηθεί σε μια χώρα που προφανώς έχει γίνει μια ανισόρροπη αυτοκρατορία.

Είμαι βέβαιος, γιατί δεν βλέπω καμία απόδειξη για το αντίθετο, ότι έχουμε περάσει ένα όριο, μια γραμμή που σηματοδοτεί το σημείο χωρίς επιστροφή. Φοβάμαι, υπάρχει πάλι αυτή η λέξη, ότι έχουμε φτάσει στον απόλυτο τεχνοκρατικό στόχο: την καθολική εξαπάτηση. Σε μια τέτοια στιγμή, σύμφωνα με τον George Orwell, το να λες την αλήθεια συνιστά επαναστατική πράξη.

Αυτό με τοποθετεί σε μια άβολη και αμφίσημη θέση. Δεν είμαι φτιαγμένος για την επαναστατική ζωή. Είμαι ο ήσυχος τύπος. Δεν μου αρέσει η αντιπαράθεση. Δεν είμαι ο Τσε Γκεβάρα από τη μία πλευρά ή ο Γκάντι από την άλλη. Είμαι απλά ένας τύπος που βλέπει τι συμβαίνει. Αλλά τα γεγονότα παραμένουν και είναι ακλόνητα.

"Τα γεγονότα είναι πεισματάρικα πράγματα", είπε ο John Adams, "και όποιες κι αν είναι οι επιθυμίες μας, οι κλίσεις μας ή οι επιταγές του πάθους μας, δεν μπορούν [τα συναισθήματά μας] να αλλάξουν την κατάσταση των γεγονότων και των αποδείξεων".

Η Flannery O' Connor είπε (ή έγραψε) αυτό:

«Η αλήθεια δεν αλλάζει ανάλογα με την ικανότητά μας να τη χωνεύουμε».

Και το Καλό Βιβλίο (Η Βίβλος), το βιβλίο που εκτιμάς περισσότερο από όλα τα άλλα, στο μεταξύ σου έχει πει ότι η αλήθεια θα σε ελευθερώσει, και θα ελευθερώσει και εμάς. Αν ο Πόντιος Πιλάτος ήταν εδώ, και πιστεύω ότι είναι στο πνεύμα, θα μπορούσε να ρωτήσει ξανά ευγενικά: "Αλήθεια, τι είναι η αλήθεια..;;;"  Θα απαντούσα ως εξής: είναι αυτό που μένει όταν απορρίψουμε όλα τα ψέματα. Αυτό είναι αρκετά απλό, αλλά βρισκόμαστε τώρα εδώ, βουτηγμένοι στην καθημερινή εξαπάτηση που παρουσιάζεται ως είδηση.

Θυμάμαι να μαθαίνω, σε ένα μάθημα, Εισαγωγή στη Φιλοσοφία, ότι οι αρχαίοι πίστευαν ότι η αναζήτηση της αλήθειας ήταν μια ευγενής επιδίωξη, ένας πραγματικά υψηλός στόχος. Έτσι, όταν όλα αυτά τα χρόνια αργότερα άρχισα να ακούω τη λέξη "αληθινός", που χρησιμοποιείται από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης μέσω των επαναληπτών τους [sic] και παπαγαλίζεται από το κοινό τους, αυτό έλεγε πολλά για το πού βρισκόμαστε και για τον δρόμο που έχουμε μπροστά μας. Η λέξη "Truther" είναι μια λέξη που θα μπορούσε να είχε επινοήσει ο Orwell και να την συμπεριλάβει στο λεξικό της Newspeak.

Αποδείχθηκε ότι οι προηγούμενες υποψίες μου ήταν τραγικά σωστές, καθώς αφαίρεσε και το τελευταίο κομμάτι ευσεβούς πόθου που θα μπορούσα διαφορετικά να είχα συγκεντρώσει ή διατηρήσει. Ήξερα τότε ότι ζούσα σε έναν πλήρως παρακμασμένο πολιτισμό, παρακμασμένο και παρακμιακό, έναν πληθυσμό παγιδευμένο σε μια κατάσταση παρατεταμένης παιδικής ηλικίας. Δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν μας είχαν προειδοποιήσει. Υπήρχαν σημάδια στην πορεία. Τώρα βλέπουμε τι συμβαίνει σε ένα άτομο, μια χώρα ή έναν κόσμο που δεν νοιάζεται για την αλήθεια. Έχουμε φτάσει σε μια τέτοια συγκυρία.

Φωνές τόσο διαφορετικές όσο η Charlotte Iserbyt, ο John Taylor Gatto και ο κωμικός και οξυδερκής παρατηρητής George Carlin, κ.ά., έχουν παρατηρήσει ότι αυτή η παρακμή του αμερικανικού μυαλού (και των μυαλών σε μεγάλο μέρος του κόσμου) ήταν σχεδιασμένη, όπως ακριβώς συμβαίνει με τις περισσότερες ή όλες τις κοινωνικές τάσεις. Το σχέδιο ήταν τότε και είναι τώρα να δημιουργηθεί ένας πληθυσμός καταναλωτών, άθλιων κομφορμιστών και υπάκουων, αδιαμφισβήτητων οπαδών της νέας τάξης.

Η αποστολή πέτυχε πολύ πριν το πλήθος αρχίσει να φοράει μάσκες και, και πάλι, ήταν σχεδιασμένη. Δεν είμαι τώρα ούτε υπήρξα ποτέ θεωρητικός των συμπτώσεων. Τα σεισμικά γεγονότα και οι μαζικές αλλαγές αυτής ή οποιασδήποτε άλλης εποχής είναι πάντα προγραμματισμένες.

Οι σεβάσμιοι NY Times εξέπεμψαν πρόσφατα μια διαφήμιση που διακηρύσσει την πίστη τους στην αλήθεια. Βλέποντας αυτή τη διαφήμιση αρρώστησα. Αυτό δεν γίνεται για να ξεχωρίσω το συγκεκριμένο μέσο από άλλες συστημικές πηγές. Θα μπορούσε να είναι η Washington Post, οι LA Times, ο Guardian ή οι London Times, η Daily Mail, το ABC, το CBS, το NBC, το CNN, το FOX, το MSNBC, το Sky News ή το πάντα ανώτερο ηχητικά BBC. Θα βρεις περιστασιακή ακρίβεια, αλλά ελάχιστη αλήθεια, τουλάχιστον όχι για οτιδήποτε σημαντικό, ειδικά τώρα, από τα εταιρικά μέσα ενημέρωσης ή κάνοντας κλικ στη Wikipedia, το Snopes ή οποιοδήποτε από τα πομπώδη είδη τους.

Ομοίως, δεν θα τη βρεις, ως επί το πλείστον, στα αμερικανικά εγχειρίδια ιστορίας. Και τώρα βρισκόμαστε εδώ, περιτριγυρισμένοι από ένα μασκοφόρο πλήθος που φοβάται αυτό που δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια φάρσα, αν και μια πραγματικά δολοφονική, καθώς και μια τεράστια εγκληματική απάτη, και αποδέχεται την "ηγεσία" των ψυχοπαθών και των ευγονιστών.

Βρισκόμαστε εδώ, αυτή τη στιγμή, σε μια εποχή τόσο της απάτης όσο και της ύβρεως, φαινομενικά παγιδευμένοι σε αυτήν όπως τα απομεινάρια της ζωής μέσα σε κεχριμπάρι. Οι εξουσίες που δεν θα έπρεπε να είναι έχουν παραπλανήσει, παρασύρει, παραπληροφορήσει και ξεκάθαρα εξαπατήσει το πλήθος από πριν εσύ και εγώ ξεχωριστά φτάσουμε.

Και προφανώς, αυτές οι δυνάμεις θα το κάνουν αυτό με ευκολία και ατιμωρησία αφού φύγουμε εσύ και εγώ ξεχωριστά. Και πώς απέκτησαν αυτή τη δύναμη…;;; Την απέκτησαν μέσω της πίστης και της υποστήριξης, συναισθηματικής και οικονομικής, του ίδιου πλήθους, τώρα γελοιωδώς μασκοφορεμένου χωρίς κανέναν άλλο λόγο εκτός από την προσεκτική εφαρμογή της Skinnerian προσαρμογής^***, της προπαγάνδας τύπου Bernays, της συμμόρφωσης ενός μη σκεπτόμενου πληθυσμού και, όπως πάντα, με τη βία.

(^***Σημ.: ένας ψυχολόγος που ακολουθεί συμπεριφοριστικές θεωρίες που αναπτύχθηκαν από τον B. F. Skinner)

Για μεγάλο χρονικό διάστημα έλεγα στον εαυτό μου «Δεν μπορεί να είναι τόσο ηλίθιοι», γνωρίζοντας τις περισσότερες φορές ότι το ελεγχόμενο μυαλό και ο αερόφως θα μπορούσαν να είναι πιο ακριβείς εκτιμήσεις.

Είμαι βέβαιος ότι σχεδόν όλοι οι φέροντες τις μάσκες διαθέτουν λίγο πολύ φυσιολογικό εγκέφαλο και τρέφω μεγάλη συμπάθεια για όσους από εμάς δεν διαθέτουν. Αλλά εξακολουθώ να το λέω κυριολεκτικά δυνατά. «Δεν μπορεί να είναι τόσο ηλίθιοι. Δεν είναι δυνατόν».

Συνήθως λέω τα λόγια αυτά μόνο στον εαυτό μου, όπως ένας πιλότος θα μπορούσε να πει ήσυχα, καθώς το αεροπλάνο ήταν έτοιμο να πέσει πάνω σε ένα βουνό, «Γαμώτο», με τον τρόπο λίγο πολύ του «Χμμ, έτσι τελειώνει».

Άλλες φορές πιάνω τον εαυτό μου να υψώνει λίγο τη φωνή του, ιδίως όταν περπατάω στα πεζοδρόμια και τους δρόμους της περιοχής και βλέπω το μασκοφόρο πλήθος να εκτελεί τις διάφορες τελετουργίες του plandemic [sic] (προγραμματισμένης Ψευτοπανδημίας), η άνοδος της μάσκας και της μασκοφορίας, την αναζήτηση του πεζοδρομίου (την απόσταση»), το πέρασμα του δρόμου και ούτω καθεξής. Σε τέτοιες στιγμές απλώς λέω: «Φυσικά, μόνο σε αυτό θα μπορούσε να έχει φτάσει».

Ένας πληθυσμός που επιλέγει τα γυαλιστερά παιχνίδια και τις τρεμάμενες οθόνες αντί της λογικής και της κριτικής σκέψης δεν θα μπορούσε παρά να καταλήξει σε αυτό το παράλογα γραφικό και τραγικό τέλος.

Σου εύχομαι καλή τύχη. Προσδέσου. Θα είναι μια μακρά και δύσκολη διαδρομή. Αυτή η εποχή έχει μόλις αρχίσει να ξεδιπλώνεται. Και κάτι ακόμα: όπως είπα στην αρχή αυτού του μηνύματος, δεν θα επικοινωνήσω μαζί σου περαιτέρω. Δεν ξέρω, εν τω μεταξύ, πώς θα αντιδράσω αν τύχει να σε συναντήσω σε ένα κοντινό πεζοδρόμιο. Δεν φαντάζομαι ότι θα συνομιλήσουμε επί μακρόν. Δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα να πούμε σε αυτό το σημείο. Αλλά αμφιβάλλω αν θα ψελλίσω καν έναν χαιρετισμό αν φοράς μάσκα.

Σε αυτή την περίπτωση ζητώ συγγνώμη εκ των προτέρων.

 

Με εκτίμηση,

Jerry

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ακολουθήστε το ellinikiafipnisis.blogspot.com 

στο Facebook...

στο GAB...

στο Twitter

κοινοποιήστε το και στους φίλους σας!