Η Πατρίδα μας τελείως ολομόναχη…με τα λάθη της και τα λάθη των άλλων…

  Ο Λαός μας διέρχεται τις πιο δύσκολες στιγμές της σύγχρονης Ιστορίας του. Οι αιτίες δεν είναι μόνον οικονομικές, όπως δυστυχώς συνεχίζου...

 

Ο Λαός μας διέρχεται τις πιο δύσκολες στιγμές της σύγχρονης Ιστορίας του.

Οι αιτίες δεν είναι μόνον οικονομικές, όπως δυστυχώς συνεχίζουν να υποστηρίζουν οι διάφοροι δήθεν ειδήμονες. Ο κύριος λόγος του αδιεξόδου που ευρίσκεται τώρα η Πατρίδα μας είναι η λάθος πορεία που ακολούθησαν οι Πολιτικές Ηγεσίες κατά τις τελευταίες δεκαετίες.

Γράφει ο Γεώργιος Εμ. Δημητράκης

Απομακρυνθήκαμε από την απλότητα της σκέψης των προγόνων μας η οποία προάγει την φαντασία, τα οράματα, την δημιουργία και το έργο των ανθρώπων. Δυστυχώς, η έλλειψη όλων αυτών όχι μόνο μας απομάκρυνε από την Ευρώπη της μεταπολεμικής περιόδου, αλλά παράλληλα και απο αυτή την εθνική ευθύνη όλων μας απέναντι της Πατρίδος μας. Από αυτό το ίδιο το γίγνεσθαι εις τις οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές εξελίξεις εντός της Ε.Ε., εις τους όμορους γείτονες της χώρας μας, αλλά και εις το παγκόσμιο γίγνεσθαι.

Πολύς ο λόγος για τον Άξονα Βερολίνου-Παρισίων, χωρίς όμως να γνωρίζουμε ότι εις την Διεθνή Διπλωματία το Παρίσι από την ίδρυση της ΕΟΚ/Ε.Ε. και κυρίως μετά τον θάνατο του Charles de Gaulle το έτος 1970, θεωρείται τώρα μόνο ως «απλός συνομιλητής» του Βερολίνου, και ότι η Γερμανία λόγο της τεράστιας οικονομικής της ισχύος έχει τον πρώτο και κυρίαρχο λόγο για τις εξελίξεις και τις αποφάσεις της Ε.E., αλλά σε πολλές περιπτώσεις τώρα και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η Γερμανία και τα ιδρυτικά μέλη της τότε ΕΟΚ γνώριζαν ανέκαθεν ότι η Xώρα μας λόγω του πολιτικού συστήματος, της αποσάθρωσης της Δημόσιας Διοίκησης και της υστέρησης της Οικονομίας δεν εκπληρώνει σε καμία περίπτωση τις προϋποθέσεις μίας ένταξης εις την ΕΟΚ/Ε.Ε, και ότι μία ενδεχόμενη Ένταξη της, θα δημιουργούσε προβλήματα εις την Ε.Ε., αλλά παράλληλα θα είχε και οδυνηρές συνέπειες  για τον ίδιο τον Ελληνικό Λαό. Αυτές οι επιφυλάξεις ενισχύθηκαν εις την γερμανική πλευρά κυρίως ευθύς αμέσως μετά την μεταπολίτευση εις την Ελλάδα, κατά την 7-ήμερη (23.02.-2.03.1975) επίσκεψη εις την Γερμανία 5 Υπουργών της Κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή, προσκεκλημένοι τότε του Ιδρύματος του Konrad Adenauer. Σκοπός της Πρόσκλησης ήταν η στήριξη της Ελλάδος, μετά την μεταπολίτευση, την αποτροπή μίας επιστροφής αυτής σε «μία νέα 7-ετή περίοδο», με την εμπέδωση τώρα ενός σύγχρονου δημοκρατικού πολιτικού συστήματος που θα προωθούσε την ανάπτυξη της Ελλάδος. Με την  «παρουσίαση» του πολιτικού, κομματικού, κοινωνικού συστήματος που ανέδειξε εντός ολίγου χρόνου το «Γερμανικό Θαύμα» της Οικονομίας και την ισχύ της Γερμανίας. Σε συνάρτηση με  τις άμεσες συναντήσεις της Ελληνικής Αντιπροσωπείας με ανώτατους Αξιωματούχους της γερμανικής πολιτικής, Πρωθυπουργούς, Υπουργούς διαφόρων Ομοσπονδιακών Κρατιδίων, οι οποίοι λίγο αργότερα ανεδείχθησαν Καγκελάριοι και Πρόεδροι της Γερμανικής Δημοκρατίας, αλλά ταυτόχρονα και με βαρόνους της Γερμανικής Οικονομίας.

Παράλληλα κατά τις συναντήσεις και συζητήσεις η γερμανική πλευρά διεμήνυσε εις την Ελληνική Αντιπροσωπεία ότι τα κόμματα εις την Γερμανία και γενικώς εις την ΕΟΚ/Ε.Ε. μπορεί να έχουν ιδεολογικές διαφορές, αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση «αντίπαλα» και ότι ενεργούν επι τη βάσει μίας συντονισμένης και κοινής δράσης προς όφελος του Λαού των. Δυστυχώς άκρως απογοητευτική για τους ανώτατους Γερμανούς Πολιτικούς Αξιωματούχους ήταν όχι μόνον η συμπεριφορά, η αδιαφορία της Ελληνικής Αντιπροσωπείας, αλλά και η ανικανότητά της να αντιληφθεί ακόμη σε ποία χώρα ευρίσκεται και σε ποίους λόγους οφείλεται η κυρίαρχη θέση της Γερμανίας εις την ΕΟΚ/Ε.Ε. και την Ευρώπη, τα Κράτη-Μέλη της οποίας ακολουθούν και εφαρμόζουν μια εναρμονισμένη οικονομική και κοινωνική πολιτική.

Μία όμως απόδειξη του κυρίαρχου ρόλου της Γερμανίας εντός της ΕΟΚ/Ε.Ε. και του Άξονα Βόννης(νυν Βερολίνου)-Παρισίων ήταν το ταξίδι-αστραπή, τέλη του 1978, του Κωνσταντίνου Καραμανλή εις το Παρίσι σε συνάντηση με τον Γάλλο Πρόεδρο Giscard d’ Estaing, για την πλήρη ένταξη της Χώρας μας εις την ΕΟΚ/ Ε.Ε. Όμως ο Γάλλος Πρόεδρος παρέπεμψε αυθημερόν  τον Έλληνα Πρωθυπουργό εις τον Καγκελάριο της Γερμανίας Helmut Schmidt, τον οποίο επισκέφθηκε επίσης αυθημερόν εις την Βόννη. Το Παρίσι και η Βόννη αλλά και η Ευρωπαϊκή Διπλωματία γνώριζαν επίσης ότι η Ελλάδα δεχόταν ισχυρότατες πιέσεις π.χ. απειλές από την Τουρκία, και ότι ο Έλληνας Πρωθυπουργός ήθελε να διαφυλάξει την εθνική ακεραιότητα  εντάσσοντας την Ελλάδα εις την ΕΟΚ/ Ε.Ε. Ο Καγκελάριος όμως είχε σοβαρές και μεγάλες επιφυλάξεις, τις οποίες διετύπωσε αμέσως εις τον Έλληνα Πρωθυπουργό, ο οποίος όμως αντιδρώντας έντονα εις τις επιφυλάξεις για την μη ικανότητα της Ελλάδος να ενταχθεί εις την ΕΟΚ/ Ε.Ε., απείλησε τον Helmut Schmidt. Ότι σε περίπτωση άρνηση της Γερμανίας θα κάνει αμέσως μία δημόσια δήλωση ενώπιον των δεκάδων Δημοσιογράφων και Καναλιών, που ευρίσκονταν εις την διπλανή αίθουσα: «πως είναι δυνατόν η Γερμανία η οποία σε 2 Παγκοσμίους Πολέμους αιματοκύλησε την Ευρώπη να είναι μέλος της ΕΟΚ/ Ε.Ε. και η Ελλάδα η οποία χάρισε την Δημοκρατία και τον Πολιτισμό να είναι εκτός;». Η απειλή π.χ. «ο εκβιασμός του Έλληνα Πρωθυπουργού» είχε άμεσο αποτέλεσμα, διότι ευθύς αμέσως ο σοκαρισμένος Καγκελάριος δήλωσε δημοσίως ότι «η Γερμανία συναινεί για την ένταξη της Ελλάδος εις την ΕΟΚ/Ε.Ε.»!

Λίγο αργότερα, την 1^η Ιαν.1981 είχαμε την πανηγυρική ένταξη της χώρας μας ως 10^ο μέλος της Ε.Ε. Δυστυχώς όμως, όπως γνωρίζουμε πλέον όλοι μας, επιβεβαιώθηκαν οι επιφυλάξεις της Γερμανίας, αλλά και άλλων Εταίρων, για την ικανότητα της Χώρας μας να επωφεληθεί από την  ένταξή της εις την ευρωπαϊκή αυτή οντότητα. Διότι βεβαίως δεν θωρακίστηκε καθόλου η Πατρίδα μας απέναντι της Τουρκίας και ούτε ενισχύθηκε η θέση της Ελλάδος εντός των Βαλκανίων. Αλλά από την άλλη πλευρά, οι τεράστιες επιδοτήσεις από τις Βρυξέλλες, τα κοινοτικά κονδύλια, τα πλουσιοπάροχα προγράμματα, το άφθονο χρήμα και οι ανεξέλεγκτες δανειοδοτήσεις των χρηματαγορών διέφθειραν, δυστυχώς, τις Ηγεσίες και το πολιτικό σύστημα, και ανέδειξαν την διαστροφή, την διαφθορά, την διαπλοκή ως «εθνικό άθλημα» και κατέστρεψαν ολοκληρωτικά αυτόν τον παραγωγικό ιστό της Πατρίδας μας.

Αλλά για να είμαστε περισσότερο ειλικρινείς και αντικειμενικοί, χωρίς να θέλουμε να δικαιολογήσουμε τα λάθη μας, το Βερολίνο, οι Βρυξέλλες και η ΕΚΤ ευθύνονται εις το μέγιστο για την σημερινή κατάντια της Ελλάδος. Διότι για να προστατεύσουν τον Ελληνικό Λαό, όφειλαν να κλείσουν την κάνουλα των εκατοντάδων δισεκατομμυρίων, τα οποία όχι μόνον διέφθειραν Ηγεσίες, Κόμματα και Δημόσιους Φορείς, και σκότωσαν τον παραγωγικό ιστό της χώρας, αλλά προς ειρωνεία όλων, το πλείστον των κεφαλαίων αυτών διέρρεαν εις το ακέραιο και αυτόματα εις τις οικονομίες των Εταίρων μας με την αγορά τεράστιων καταναλωτικών αγαθών, και ως επακόλουθο αυτών επήλθε και η χρεοκοπία της Χώρας μας.

Η επικρατούσα, δυστυχώς τώρα άποψη, ότι η Ελλάδα απέτυχε και ότι πρέπει να τιμωρηθεί, με την δημιουργία διαφόρων Μηχανισμών εντος της ΕΟΚ/Ε.Ε. με την επιβολή αυστηρότατων και βαρύτατων κυρώσεων, προς όφελος όμως όλων εκείνων οι οποίοι εντός και εκτός αυτής, θησαύρισαν εις βάρος του Ελληνικού Λαού. Με την παράλληλη έκθεση της Ελλάδος απέναντι των εκβιασμών και απειλών των βορείων γειτόνων της και της Τουρκίας, και εν συνεχεία να υφίσταται τις αθρόες ροές, εις το έδαφός της, εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών, αποδεικνύει πασιφανώς την υποκρισία της Ε.Ε. Η οποία αυτό το οποίο όφειλε να κάνει κατά την δεκαετία του ‘80, για να σώσει την Ελλάδα και τον Ελληνικό Λαό, το κάνει τώρα για να σώσει και να προστατεύσει μόνο τον εαυτό της!

 

Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία εις το Πανεπιστήμιο της Βόννης και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά εις την Αθήνα. Προσελήφθηκε εις την  Ομοσπονδιακή Βουλή της Γερμανίας, την οποία υπηρέτησε επι 5 χρόνια,  και είναι γνώστης της Γερμανικής και Ευρωπαϊκής Πολιτικής.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ακολουθήστε το ellinikiafipnisis.blogspot.com 

στο Facebook...

στο GAB...

στο Twitter

κοινοποιήστε το και στους φίλους σας!