Η ελεγχόμενη κατεδάφιση της Παγκόσμιας Οικονομίας γίνεται πράξη ΤΩΡΑ. Είσαι έτοιμος;

  Ο πληθωρισμός δεν έρχεται από το πουθενά. Είναι το απόλυτα προβλέψιμο αποτέλεσμα των παρεμβάσεων της Παγκόσμιας κεντρικής τράπεζας... Το...

 

Ο πληθωρισμός δεν έρχεται από το πουθενά. Είναι το απόλυτα προβλέψιμο αποτέλεσμα των παρεμβάσεων της Παγκόσμιας κεντρικής τράπεζας...

Το ότι οι οικονομικοί ελιτιστές που εργάστηκαν τόσο σκληρά για να οικοδομήσουν μια παγκόσμια τάξη πραγμάτων θα άλλαζαν στάση στη συνέχεια και θα συνέβαλαν στην καταστροφή αυτής της τάξης, φαίνεται μπερδεμένο μόνο αν σκεφτούμε ότι σχεδιάζουν να συνεχίσουν το σημερινό status quo για πάντα. Αλλά στη πραγματικότητα δεν σκέφτονται έτσι. Θέλουν να εγκαθιδρύσουν το νέο Παγκόσμιο Πλαίσιο. Για να μπορέσουν να ανοίξουν το δρόμο για τη νέα οικονομική παγκόσμια τάξη πραγμάτων, πρέπει πρώτα να καταστρέψουν την παλιά...και αυτό κάνουν ΤΩΡΑ!

 

Άρθρο του James Corbett

Απόδοση: Ελλήνων Αφύπνιση

Σε περίπτωση που δεν το έχετε προσέξει, οι τροχοί πέφτουν από την παγκόσμια οικονομία αυτή τη στιγμή.

Όλοι έχουμε αρχίσει να νιώθουμε το τσίμπημα των διαταραχών της εφοδιαστικής αλυσίδας και του αυξανόμενου ενεργειακού κόστους και της οικονομικής αβεβαιότητας και του πληθωρισμού -για να μην αναφέρουμε τον στασιμοπληθωρισμό και τη συρρίκνωση και τον αποπληθωρισμό- αλλά αυτή η εβδομάδα που πέρασε κατέγραψε πραγματικά την έκταση της κρίσης που αντιμετωπίζουμε. Φαίνεται ότι κάθε μέρα φέρνει μαζί της τα νέα για κάποια νέα οικονομική πυρκαγιά πέντε συναγερμών.

Ο Dow βυθίζεται . 

Το loonie, επίσημα το καναδικό νόμισμα του ενός δολαρίου πέφτει . 

Η Ιαπωνία ραγίζει . 

Οι παγκόσμιες μετοχές πέφτουν . 

Ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη εκτινάσσεται . 

Η Fed κάνει πεζοπορία . 

Οι οικοδόμοι πετσοκόβουν . 

Το Crypto καταρρέει . 

Τα θησαυροφυλάκια συσσωρεύονται .

Και αυτό είναι μόνο αυτή την εβδομάδα! Όπως είμαι σίγουρος ότι έχετε δει, έχουν κυκλοφορήσει πολλές, πάρα πολλές τέτοιες ιστορίες στον οικονομικό τύπο τους τελευταίους μήνες, όλες διαφημίζοντας παρόμοια ζοφερά νούμερα.

Αλλά είναι σημαντικό να έχετε κατά νου ότι αυτοί οι αριθμοί είναι ακριβώς αυτό: αριθμοί. Το πραγματικό ερώτημα είναι τι σημαίνουν στην πραγματικότητα αυτοί οι αριθμοί .

Σήμερα, ας απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα εξετάζοντας την αφήγηση πίσω από τους αριθμούς και ας ανακαλύψουμε τι μας λέει αυτή η ιστορία για τα κάγκελα της οικονομικής φυλακής που κλειδώνουν γύρω μας.

Το κόλπο της αυτοπεποίθησης

Όπως έχω υποστηρίξει εδώ και καιρό, το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα (και η νομισματική τάξη στην οποία βασίζεται το σύστημα) είναι ένα κόλπο εμπιστοσύνης με την κυριολεκτική έννοια αυτής της λέξης. Αυτό συνέβαινε πάντα στην εποχή του νομίσματος fiat - μάρτυρας, για παράδειγμα, η λέξη « πλήρης πίστη και πίστη » που χρησιμοποιούν το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ και άλλοι για να περιγράψουν την «υποστήριξη» του δολαρίου- αλλά είναι ιδιαίτερα έτσι τις τελευταίες δύο δεκαετίες κακομεταχείριση της κεντρικής τράπεζας.

Λοιπόν, τι σημαίνει να λέμε ότι το χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι ένα κόλπο εμπιστοσύνης;

Για να το καταλάβετε αυτό, πρέπει να επιστρέψετε στη γέννηση του σύγχρονου νομισματικού νομίσματος στο Bretton Woods, στο New Hampshire, το 1944. Όπως θα θυμάστε από το επεισόδιο podcast στο Bretton Woods 2.0 , η Συμφωνία του Bretton Woods απαιτούσε από τις χώρες που υπέγραψαν νομίσματα σε δολάριο ΗΠΑ, το οποίο ήταν μετατρέψιμο σε χρυσό σε χρυσό στα 35 $/ουγγιά. Η ιδέα ήταν ότι στη μεταπολεμική εποχή, τα νομίσματα θα υποστηρίζονταν και πάλι από χρυσό. . . μέσω του δολαρίου.

Εν ολίγοις, ολόκληρη η νομισματική τάξη έπρεπε να βασιστεί στην εμπιστοσύνη του κόσμου στην ικανότητα της κυβέρνησης των ΗΠΑ να κρατήσει υπό έλεγχο τις δαπάνες της και να μην αρνηθεί την υπόσχεσή της να πληρώσει τους πιστωτές της σε χρυσό όποτε το ζητούσαν. Αλλά μην ανησυχείτε, όλοι, ο θείος Σαμ με διπλό σκύλο pinky ορκίστηκε ότι δεν θα έκανε κατάχρηση του υπέρογκου προνομίου που συνεπάγεται το να είναι ο εκδότης του παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος!

Στη συνέχεια ήρθε ο Ψυχρός Πόλεμος και ο Πόλεμος της Κορέας και ο πόλεμος του Βιετνάμ και ο αγώνας πυρηνικών εξοπλισμών και η άνοδος του στρατιωτικού-βιομηχανικού συγκροτήματος και η γέννηση του κράτους-νταντάς της Μεγάλης Κοινωνίας από το λίκνο μέχρι τον τάφο και η συνακόλουθη αύξηση του δημόσιου χρέους και αρνητικό ισοζύγιο πληρωμών. Κάποιες χώρες άρχισαν να αναρωτιούνται εάν ίσως –μόνο ίσως– η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν είχε στην πραγματικότητα αρκετό χρυσό στα θησαυροφυλάκια της για να καλύψει όλες τις έντυπες υποσχέσεις της. Αλλά όταν ο Γάλλος πρόεδρος Σαρλ ντε Γκωλ έστειλε το Γαλλικό Ναυτικό πέρα ​​από τον Ατλαντικό για να ζητήσει ευγενικά από τον θείο Σαμ να μετατρέψει τα αποθέματα δολαρίων της Γαλλίας σε χρυσό, ο Πρόεδρος Νίξον απάντησε κλείνοντας το παράθυρο του χρυσού και τερματίζοντας επίσημα το σύστημα του Μπρέτον Γουντς.

Από εκείνο το σημείο και μετά, κανείς δεν μπορούσε να προσποιηθεί ότι η νομισματική εντολή δεν ήταν παρά ένα κόλπο εμπιστοσύνης. Στο σύστημα κυμαινόμενων συναλλαγματικών ισοτιμιών που αναπτύχθηκε στον απόηχο της καταστροφής του Μπρέτον Γουντς, το νόμισμα fiat μετριέται με το νόμισμα fiat σε ένα σπίτι από τραπουλόχαρτα που μένει μόνο όρθιο επειδή —όπως τα παραπλανημένα υποκείμενα του αυτοκράτορα στο παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν— οι άνθρωποι έχουν διδαχθεί να μην ρωτούν αν ο αυτοκράτορας Ντολάρ φοράει πραγματικά ρούχα.

Δεν αποτελεί έκπληξη, λοιπόν, το γεγονός ότι η εποχή μετά το Μπρέτον Γουντς ορίστηκε από μια σειρά όλο και πιο θρασύδειλων προσπαθειών της οικονομικής ελίτ να επωφεληθεί από την ευπιστία του κοινού.

Υπήρχε η διαμεσολάβηση του Κίσινγκερ για το σύστημα πετροδολαρίων , με το οποίο οι Σαουδάραβες τιμολογούν το πετρέλαιο σε δολάρια και ξεπλένουν αυτά τα δολάρια πίσω μέσω του αμερικανικού χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Υπήρξε το κραχ του χρηματιστηρίου της Μαύρης Δευτέρας το 1987, το οποίο οδήγησε στη δημιουργία της Ομάδας Προστασίας της Βουτιάς, μιας ομάδας υψηλόβαθμων τραπεζιτών και κυβερνητικών αξιωματούχων που ομολογουμένως εργάζεται για να νοθεύσει το χρηματιστήριο κατόπιν εντολής των ολιγαρχών.

Και υπήρξε η στεγαστική φούσκα του Γκρίνσπαν στις αρχές της δεκαετίας του 2000, η ​​οποία οδήγησε στην Παγκόσμια Χρηματοπιστωτική Κρίση του 2008 και η οποία με τη σειρά της ολοκληρώθηκε με μια «ανάκαμψη ανέργων» και την ομαλοποίηση της παρέμβασης της κεντρικής τράπεζας στις αγορές .

Και τώρα βρισκόμαστε στο τέλος του Longest Bull Run στην Ιστορία!!! (Τι θα μπορούσε να πάει στραβά;;;) με τους μισθωτούς σκλάβους να εξακολουθούν να καλούνται να Προσκυνήσουν το Χρηματιστήριο και να προσποιούνται ότι δεν είναι κοινώς κατανοητό ότι οι αγορές χειραγωγούνται , ότι ο οικονομικός Τύπος τώρα παραδέχεται ότι οι αγορές είναι απάτη και ότι Οι κεντρικές τράπεζες έχουν σχεδιάσει αυτήν την κατάρρευση .

. . . Αλλά η παλίρροια των τελευταίων 80 χρόνων νομισματικής ιστορίας αλλάζει. Οι άνθρωποι επιτέλους ξυπνούν με το γεγονός ότι ο αυτοκράτορας είναι πράγματι γυμνός και πολλοί αμφισβητούν επιτέλους την εμπιστοσύνη τους στο σύστημα που δημιούργησαν οι κεντρικοί τραπεζίτες.

Η (Μηχανική) Κρίση Εμπιστοσύνης

Το ότι ολόκληρη η οικονομική τάξη είναι ένα γιγάντιο παιχνίδι εμπιστοσύνης δεν θα αποτελεί έκπληξη για τους τακτικούς αναγνώστες μου ή για οποιονδήποτε άλλον που έχει δώσει προσοχή σε τέτοια θέματα. Αυτό που προκαλεί έκπληξη είναι ότι ο κύριος οικονομικός τύπος δεν προσπαθεί καν να κρύψει αυτό το γεγονός πια.

Η Bezos Post πλαισιώνει την κάλυψη της κρίσης του πληθωρισμού ως θέμα της «απώλειας εμπιστοσύνης» του κοινού στη Fed. Ο διάσημος δισεκατομμυριούχος επενδυτής Bill Ackman ζητά επιθετικές αυξήσεις επιτοκίων της Fed για να «αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη» στις αγορές. Ακόμη και ο πρόεδρος της Fed Τζερόμ Πάουελ παραδέχεται ότι αυτό που απασχολεί τους τραπεζίτες δεν είναι ο ίδιος ο πληθωρισμός των τιμών, αλλά η πίστη των ανθρώπων στο σύστημα, σημειώνοντας ότι το "πραγματικά κρίσιμο ερώτημα" είναι "να διασφαλίσουμε ότι το κοινό έχει όντως εμπιστοσύνη ότι έχουμε τα εργαλεία". για την καταπολέμηση του πληθωρισμού.

Πράγματι, σε αυτό το σημείο κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η πίστη που στήριξε το παγκόσμιο οικονομικό παιχνίδι για τόσο καιρό παραπαίει. Όταν η οικονομική τάξη έβαζε φαγητό στο τραπέζι των οικογενειών τους, λίγοι είχαν την τάση να αμφισβητούν το status quo. Τώρα που το κόστος του φαγητού στο τραπέζι τους εκτοξεύεται, πολλοί δεν έχουν άλλη επιλογή από το να αμφισβητήσουν αυτό το status quo.

Αν και αυτή η απώλεια εμπιστοσύνης μπορεί να είναι ή να μην προκαλεί έκπληξη για τον Jerome Powell ή τους άλλους μεσαίου επιπέδου στελέχη του παιχνιδιού απάτης, σίγουρα δεν προκαλεί έκπληξη για τους παίκτες της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών - η κεντρική τράπεζα των κεντρικών τραπεζών που εντόπισε ως η κορυφή του οικονομικού ελέγχου από τον Carroll Quigley στο  Tragedy & Hope —οι οποίοι «προειδοποιούν» για το αναπόφευκτο αποτέλεσμα αυτής της τρέλας QE που καθοδηγείται από τις κεντρικές τράπεζες ξανά και ξανά εδώ και χρόνια.

Θα ήταν το απόγειο της αφέλειας, ωστόσο, να πιστέψουμε ότι οι άνθρωποι στην κορυφή της πυραμίδας της οικονομικής εξουσίας θα μπορούσαν να προβλέψουν την κατάρρευση αυτού του συστήματος και ωστόσο να μην κάνουν τίποτα για να προετοιμαστούν για αυτήν. Στην πραγματικότητα, φυσικά, η BIS και η άλλες οικονομικές ελίτ δεν κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια τους και αναρωτιούνται τι να κάνουν για αυτήν την κρίση εμπιστοσύνης. Το αντίθετο μάλιστα. Κάνουν πολλά...

Οι διάφορες «αστοχίες» που βλέπουμε στις αγορές αυτή τη στιγμή δεν είναι τυχαίες. Είναι προβλήματα που είτε δημιουργούνται είτε επιδεινώνονται από εσκεμμένες ενέργειες.

Ο πληθωρισμός δεν έρχεται από το πουθενά. Είναι το απόλυτα προβλέψιμο αποτέλεσμα των παρεμβάσεων της Παγκόσμιας κεντρικής τράπεζας.

Η εφοδιαστική αλυσίδα δεν «σπάει» χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Έχει κλείσει με κυβερνητικό διάταγμα .

Οι τιμές των τροφίμων δεν αυξάνονται επειδή οι αγρότες επιλέγουν ξαφνικά να ζητήσουν περισσότερα χρήματα. Αυξάνονται επειδή οι κυβερνήσεις διαμορφώνουν προσεκτικά τις προϋποθέσεις για μια διατροφική αποκάλυψη .

Όχι, αυτό που βιώνουμε δεν  είναι μια αυθόρμητη οικονομική κατάρρευση. είναι η ελεγχόμενη κατεδάφιση της οικονομίας.

Μα γιατί? Ποιο λόγο θα είχαν οι δυνάμεις -που δεν θα έπρεπε- να έχουν για να καταστρέψουν το ίδιο το παιχνίδι αυτοπεποίθησης που έτρεχαν για το μεγαλύτερο μέρος ενός αιώνα;

Πρόβλημα - Αντίδραση - Λύση

Το ότι οι οικονομικοί ελιτιστές που εργάστηκαν τόσο σκληρά για να οικοδομήσουν μια παγκόσμια τάξη πραγμάτων θα γυρνούσαν στη συνέχεια και θα συνέβαλαν στην καταστροφή αυτής της τάξης φαίνεται μπερδεμένο μόνο αν σκεφτούμε ότι σχεδιάζουν να συνεχίσουν το σημερινό status quo για πάντα. Αλλά δεν είναι. Για να μπορέσουν να ανοίξουν το δρόμο για τη νέα οικονομική παγκόσμια τάξη πραγμάτων, πρέπει πρώτα να καταστρέψουν την παλιά.

Φανταστείτε ότι υπογράψατε μια μίσθωση 99 ετών σε μερικούς κορυφαίους πύργους γραφείων του Κάτω Μανχάταν. Τώρα φανταστείτε ότι αυτοί οι πύργοι ήταν συνεχώς υποκατειλημμένοι και θα χρειάζονταν 200 εκατομμύρια δολάρια για την αφαίρεση αμιάντου για να φέρουν τον κώδικα. Τέλος, ας φανταστούμε επίσης ότι είχατε την προνοητικότητα να βεβαιωθείτε ότι η ασφάλειά σας περιελάμβανε ρητά το δικαίωμα να ξαναχτίσετε οτιδήποτε θέλετε σε αυτή τη γη στην απίθανη περίπτωση πλήρους καταστροφής των πύργων. Σε ένα τέτοιο σενάριο, μπορείτε απλώς να κάνετε τον υπολογισμό ότι είναι προς το συμφέρον σας να καταστρέψετε μόνοι σας τους πύργους και να κατηγορήσετε για την πράξη κάποιους μουσουλμάνους μπαμπούλες . Ξέρεις, υποθετικά μιλώντας.

Ομοίως, εάν ήσασταν σε θέση εξουσίας επί της παγκόσμιας νομισματικής τάξης και θέλατε να ξαναχτίσετε πλήρως αυτήν την τάξη από την αρχή για να δώσετε σε εσάς και τους συντρόφους σας πλήρη έλεγχο σε κάθε συναλλαγή που λαμβάνει χώρα στο πρόσωπο του πλανήτη, τότε μπορεί να υπάρξει έρθει η στιγμή που υπολογίζεις ότι σε συμφέρει να ξεκινήσεις μια ελεγχόμενη κατεδάφιση της οικονομίας.

Καθώς δεν είμαι μέρος αυτής της οικονομικής ελίτ, προφανώς δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα εάν έχει γίνει ή όχι αυτή η αποφασιστικότητα. Δεν ξέρω πόσο καιρό έχουμε μέχρι να καταρρεύσει εντελώς η τρέχουσα τάξη πραγμάτων ή αν η ελεγχόμενη κατεδάφιση της οικονομίας έχει ακόμη ξεκινήσει σοβαρά. Εξάλλου, κατά τη διάρκεια της κατάρρευσης της Lehman το 2008 , δύσκολα μπορούσα να φανταστώ ότι οι κεντρικοί τραπεζίτες θα μπορούσαν να ρίξουν το κουτάκι στο δρόμο για αρκετά ακόμη χρόνια με ποσοτική χαλάρωση και αρνητικά επιτόκια και άλλη διαφανή χρηματοπιστωτική τσαρλατανία. Είναι σίγουρα πιθανό οι απατεώνες που τρέχουν αυτό το παιχνίδι απατεώνων για τόσες δεκαετίες να έχουν μερικά ακόμα κόλπα στα μανίκια τους για να κρατήσουν την οικονομία των ζόμπι κουτσαίνοντας για κάποιο χρονικό διάστημα.

Αλλά αυτό που  ξέρω —επειδή το κάλυψα εδώ σε αυτές τις σελίδες μόλις τον περασμένο μήνα— είναι ότι σχεδόν κάθε κεντρική τράπεζα στον κόσμο επιδιώκει τώρα ενεργά την εφαρμογή ενός Ψηφιακού Νομίσματος Κεντρικής Τράπεζας (CBDC). Γνωρίζω ότι μέχρι το τέλος της δεκαετίας —αν όχι πολύ νωρίτερα— θα δούμε από χώρα σε χώρα να υιοθετούν και να επιβάλλουν CBDC λιανικής στους πολίτες τους με σκοπό την παρακολούθηση κάθε συναλλαγής στην οικονομία σε πραγματικό χρόνο. Τέλος, γνωρίζω ότι ένα εντελώς νέο νομισματικό μέσο είναι απίθανο να υιοθετηθεί από το κοινό, χωρίς επιτακτικούς λόγους, όπως μια υπερπληθωριστική κρίση στο παλιό νομισματικό μέσο.

Συνδυάζοντας όλα αυτά τα γεγονότα, είναι λογικό ότι η οικονομική τάξη που γνωρίζαμε σε όλη μας τη ζωή είναι προγραμματισμένη να καταστραφεί και οι μέρες της είναι μετρημένες. Υπό το πρίσμα αυτής της γνώσης πιστεύω ότι πρέπει να ερμηνεύσουμε την τρέχουσα οικονομική κρίση.

Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πόσο όμορφα ταιριάζουν τα κομμάτια του ευρύτερου πολιτικού/γεωπολιτικού/κοινωνικού/οικονομικού παζλ και πώς όλα τα γεγονότα των δύο τελευταίων ετών ενώνουν αυτά τα κομμάτια. Η ανάπτυξη βιοασφάλειας απαιτεί τα διαβατήρια εμβολίων. Τα διαβατήρια εμβολίων εισάγουν την ψηφιακή ταυτότητα. Το ψηφιακό αναγνωριστικό παρέχει την υποδομή για τα CBDC. Τα CBDC παρέχουν έναν μηχανισμό για την επιβολή ενός συστήματος κοινωνικής πίστωσης (ή/και ενός συστήματος πίστωσης άνθρακα). Το να βλέπεις αυτά τα γεγονότα ως ξεχωριστά γεγονότα που εκτυλίσσονται τυχαία και συμπτωματικά σημαίνει ότι χάνεις όλη την ουσία. Η κατεδάφιση της οικονομίας είναι απλώς μια δικαιολογία για την υλοποίηση του επόμενου σταδίου της ατζέντας, όπως και ο COVID-19 ήταν δικαιολογία για αυτό το στάδιο της ατζέντας.

Εν ολίγοις, η συνολική οικονομική επίθεση που διεξάγεται αυτή τη στιγμή στους ελεύθερους λαούς του κόσμου είναι απλώς ένα ακόμη πεδίο μάχης στον περιεκτικό πόλεμο της πέμπτης γενιάς που βρισκόμαστε να πολεμάμε ενάντια στους παγκόσμιους ελιτιστές.

Και, όπως σημείωσα στον πρόσφατο Οδηγό μου για τον πόλεμο πέμπτης γενιάς , η ικανότητά μας να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας από αυτήν την επίθεση (πόσο μάλλον να κερδίσουμε τη μάχη) εξαρτάται από το να γνωρίζουμε ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο. Πρέπει να είμαστε σε θέση να απλώνουμε τα χαρτιά στο τραπέζι για τους φίλους και την οικογένειά μας όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται: Η οικονομία καταστρέφεται επίτηδες. Γίνεται από τους ίδιους απατεώνες που δημιούργησαν το ίδιο το σύστημα που καταστρέφεται. Και γίνεται για να εδραιώσει τον πλήρη έλεγχο της οικονομίας, μέχρι την ικανότητά μας να αγοράζουμε και να πουλάμε.

Ουσιαστικά, βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν της παγκόσμιας οικονομίας και παρακολουθούμε τα σκουπίδια που φεύγουν στους Δίδυμους Πύργους του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Μπορούμε είτε να σταθούμε εδώ, γοητευμένοι από τα πυροτεχνήματα των εκρήξεων, είτε μπορούμε να επιστρέψουμε, να ανασυνταχθούμε και να λάβουμε τα απαραίτητα μέτρα για να μειώσουμε την εξάρτησή μας από αυτό το σύστημα που καταρρέει και να επεκτείνουμε και να ενισχύσουμε την αντιοικονομία που θα είναι η μόνη μας σανίδα σωτηρίας . τα κάγκελα της νέας οικονομικής φυλακής κλείνουν γύρω μας.

Σε κάθε περίπτωση, κάντε την επιλογή σας γρήγορα. Απομένει λίγος χρόνος για συζήτηση.

 Σχολιάστε το άρθρο μας

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.  To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.

Ακολουθήστε το ellinikiafipnisis.blogspot.com 

στο Facebook...

στο GAB...

στο Twitter

κοινοποιήστε το και στους φίλους σας!