Η επίσημη απάντηση είναι «κανείς», αλλά αυτή είναι η μισή αλήθεια, σύμφωνα με το επιστημονικό περιοδικό NewScientist. Η άλλη μισή είναι ότι ...
Η επίσημη απάντηση είναι «κανείς», αλλά αυτή είναι η μισή αλήθεια, σύμφωνα με το επιστημονικό περιοδικό NewScientist. Η άλλη μισή είναι ότι στο διαδίκτυο όλοι είναι ίσοι, εκτός από τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι λίγο πιο ίσες από τους υπόλοιπους.
Αυτό δεν είναι δύσκολο να το αντιληφθεί κανείς. Αρκεί να αναλογιστεί ότι το διαδίκτυο δεν είναι τίποτε άλλο από μια σειρά πρωτοκόλλων βάσει των οποίων επικοινωνούν μεταξύ τους οι υπολογιστές, μαζί με έναν απεριόριστο αριθμό διακομιστών και δικτύων, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων βρίσκεται σε ιδιωτικά χέρια.
Σε επίπεδο επιρροής, όμως, ο βασικός παίκτης είναι η αμερικανική ICANN, η οποία παρέχει τις διαδικτυακές διευθύνσεις (.com, .org) και είναι υπεύθυνη για τη συνολική διαδικασία της ένταξης στο διαδίκτυο.
Από τη στιγμή που η ICANN αναφέρεται στο Υπουργείο Εμπορίου των ΗΠΑ, είναι σαφές ότι η πρόσβαση στο διαδίκτυο ελέγχεται από την αμερικανική κυβέρνηση. Η Κίνα, η Ρωσία και η Ευρώπη έχουν επανειλημμένως εκφράσει ανησυχία για την κατάσταση αυτή, καθώς «η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει θεωρητικά την εξουσία να αποφασίζει ποιος θα είναι στο διαδίκτυο και ποιος όχι», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Μασιμιλιάνο Μινίσκι, περιφερειακός διευθυντής της ICANN.
Η ιδιόμορφη αυτή κατάσταση θα συζητηθεί από τα εμπλεκόμενα μέρη τον προσεχή Σεπτέμβριο. Τι μπορεί, όμως, να γίνει; Μια δραστική λύση θα ήταν η διάσπαση του διαδικτύου σε τμήματα. Μια πιο ρεαλιστική ιδέα θα ήταν οι κυβερνήσεις να συμμετέχουν στην ICANN, ενώ η πιο άμεση λύση θα ήταν η αμερικανική κυβέρνηση να αποσυρθεί από την ICANN.
Ο Μίλτον Μίλερ, ειδικός επί της διακυβέρνησης του διαδικτύου στο Syracuse University της Νέας Υόρκης, θεωρεί το ενδεχόμενο αυτό απίθανο. «Κανείς δεν θέλει να φύγει», με τη λογική ότι «σε τελική ανάλυση, αφού είναι κάτι που βρίσκεται υπό τον έλεγχό μας, γιατί να μπλέξουμε τα πράγματα;».
Αυτό δεν είναι δύσκολο να το αντιληφθεί κανείς. Αρκεί να αναλογιστεί ότι το διαδίκτυο δεν είναι τίποτε άλλο από μια σειρά πρωτοκόλλων βάσει των οποίων επικοινωνούν μεταξύ τους οι υπολογιστές, μαζί με έναν απεριόριστο αριθμό διακομιστών και δικτύων, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων βρίσκεται σε ιδιωτικά χέρια.
Σε επίπεδο επιρροής, όμως, ο βασικός παίκτης είναι η αμερικανική ICANN, η οποία παρέχει τις διαδικτυακές διευθύνσεις (.com, .org) και είναι υπεύθυνη για τη συνολική διαδικασία της ένταξης στο διαδίκτυο.
Από τη στιγμή που η ICANN αναφέρεται στο Υπουργείο Εμπορίου των ΗΠΑ, είναι σαφές ότι η πρόσβαση στο διαδίκτυο ελέγχεται από την αμερικανική κυβέρνηση. Η Κίνα, η Ρωσία και η Ευρώπη έχουν επανειλημμένως εκφράσει ανησυχία για την κατάσταση αυτή, καθώς «η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει θεωρητικά την εξουσία να αποφασίζει ποιος θα είναι στο διαδίκτυο και ποιος όχι», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Μασιμιλιάνο Μινίσκι, περιφερειακός διευθυντής της ICANN.
Η ιδιόμορφη αυτή κατάσταση θα συζητηθεί από τα εμπλεκόμενα μέρη τον προσεχή Σεπτέμβριο. Τι μπορεί, όμως, να γίνει; Μια δραστική λύση θα ήταν η διάσπαση του διαδικτύου σε τμήματα. Μια πιο ρεαλιστική ιδέα θα ήταν οι κυβερνήσεις να συμμετέχουν στην ICANN, ενώ η πιο άμεση λύση θα ήταν η αμερικανική κυβέρνηση να αποσυρθεί από την ICANN.
Ο Μίλτον Μίλερ, ειδικός επί της διακυβέρνησης του διαδικτύου στο Syracuse University της Νέας Υόρκης, θεωρεί το ενδεχόμενο αυτό απίθανο. «Κανείς δεν θέλει να φύγει», με τη λογική ότι «σε τελική ανάλυση, αφού είναι κάτι που βρίσκεται υπό τον έλεγχό μας, γιατί να μπλέξουμε τα πράγματα;».
Από ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια
Μπορείτε να γράψετε και να σχολιάσετε τα πάντα, αλλά αν το κείμενο σας περιέχει υβριστικούς χαρακτηρισμούς σας ενημερώνουμε ότι δεν θα δημοσιεύεται. Σε περίπτωση καθυστέρησης δημοσίευσης των σχολίων ζητούμε συγγνώμη και παρακαλούμε να μην βγάζετε αυθαίρετα συμπεράσματα. Με σεβασμό και εκτίμηση η διαχείριση του ιστολογίου