Αποσταθεροποίηση...;

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ Ολόκληρη σχεδόν η Ευρώπη πλήττεται από σκληρές περιοριστικές πολιτικές, στο όνομα της αντιμετώπισης χρεών και...

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
Ολόκληρη σχεδόν η Ευρώπη πλήττεται από σκληρές περιοριστικές πολιτικές, στο όνομα της αντιμετώπισης χρεών και ελλειμμάτων για τα οποία δεν «έφταιξαν» οι πολίτες, αλλά η χρηματοπιστωτική κατάρρευση του «άφρονος καπιταλισμού» το 2008.
Δυστυχώς, αντί η Ευρώπη να μπει στην ουσία του προβλήματος και να επιχειρήσει να αλλάξει τους «κανόνες του παιχνιδιού», κινείται με «πυροσβεστική λογική» εξαντλούμενη στο τρίπτυχο «κυρώσεις - μόνιμος μηχανισμός στηριξης - ελεγχόμενη χρεοκοπία».
Αυστηροί κανόνες και όχι νέες πολιτικές ρυθμίσεις σε ευρωπαϊκή κλίμακα που να αντιμετωπίζουν τις ανισορροπίες μεταξύ πλεονασματικών και ελλειμματικών χωρών να θεραπεύουν τις ανελαστικές αδυναμίες του ευρώ, να δίνουν έναν νέο ρόλο στην ΕΚΤ κ.ο.κ.
Κυρίως κάνουν ότι δεν βλέπουν την ανάγκη μιας γενικής ευρωπαϊκής αναδιάρθρωσης των χρεών, αντί να «πυροβολούν» καθεμία χώρα ξεχωριστά και να δοκιμάζουν τις αντοχές των Ευρωπαίων πολιτών.
Σ’ αυτό το αρνητικό ευρωπαϊκό πλαίσιο, η χώρα μας -κυρίως λόγω των δικών μας αμαρτιών- δίνει μια μάχη εξυγίανσης με δυσμενείς όρους. Τα καλά νέα είναι ότι οι αγορές και οι κυβερνήσεις αναγνωρίζουν ως αξιόπιστη την προσπάθεια που γίνεται. Τα spreads υποχωρούν. Η Εθνική έκανε μια επιτυχή αύξηση κεφαλαίου. Οι αγορές αρχίζουν να «φλερτάρουν» έστω δειλά με το τραπεζικό μας σύστημα και το διεθνές κλίμα έναντι της Ελλάδας βελτιώνεται. Από την άλλη πλευρά τα μεγάλα προβλήματα παραμένουν. Εχουμε μια σημαντική υστέρηση εσόδων. Η υπερφορολόγηση έχει μετατραπεί σε «ασφυκτικό βρόχο» για την αγορά. Ο περιορισμός της δημόσιας σπατάλης δεν έχει προχωρήσει όσο θα έπρεπε, ενώ η αναθεώρηση του ελλείμματος του 2009 κοντά στο? 16% δημιουργεί νέες πιέσεις. Παρά τη διάψευση της κυβέρνησης περί λήψης νέων μέτρων, συνέπειες είτε έτσι είτε αλλιώς θα υπάρξουν. Οσο για το «στοίχημα της ανάπτυξης» χρειάζεται σχέδιο, προϋποθέσεις και χρόνος για να κερδηθεί. Το fast track είναι σωστή επιλογή, αρκεί να μη γίνονται επιπολαιότητες και ερασιτεχνισμοί τύπου Αστακού. Πάντως σοβαρό αναπτυξιακό προσδόκιμο θα έχουμε μόνο από τη στιγμή που θα μπορούμε να βγούμε στις αγορές και να δανειστούμε με λογικά επιτόκια.
Αλλά αυτός ο δρόμος περνάει καλώς ή κακώς εδώ που φτάσαμε από την «πόρτα» του μνημονίου... Στο πλαίσιο αυτού του δρόμου μπορούμε και οφείλουμε να διεκδικήσουμε την «επιμήκυνση» αποπληρωμής του δανείου, σε συνδυασμό με έναν βραδύτερο ρυθμό μείωσης του ελλείμματος και αντικατάσταση ορισμένων μέτρων του μνημονίου με άλλα «ισοδύναμα μέτρα» με πιο ήπιες κοινωνικές επιπτώσεις.
Βέβαια, το εγχείρημα της διάσωσης της χώρας έχει και πολιτικές προϋποθέσεις. Μία από αυτές -άμεση- είναι στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου να μην υπάρξει αποτέλεσμα αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης. Αντίθετα πρέπει να της δοθεί η αναγκαία δύναμη διαπραγμάτευσης έναντι των δανειστών μας για να βγάλει τη χώρα πιο γρήγορα και με καλύτερους όρους από το «μνημόνιο». Αυτό είναι το κεντρικό πολιτικό δίλημμα. Η ΝΔ επιδιώκει πολιτική αποδυνάμωση της κυβέρνησης στα «τυφλά», καθώς ούτε εθνικές εκλογές ζητάει, ούτε εναλλακτική λύση έναντι του μνημονίου προτείνει.
Δυσαρέσκεια στον κόσμο υπάρχει. Αναζητεί είναι αλήθεια τρόπους να εκφραστεί, καθώς ούτε η ΝΔ ούτε η Αριστερά θεωρούνται «αξιόπιστοι αγωγοί» της διαμαρτυρίας του κόσμου. Η περίπτωση Δημαρά και τα δημοσκοπικά ευρήματα για την περιφέρεια της Αττικής είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Κοντός ψαλμός...
Από "ΕΘΝΟΣ"