«Την ίδια στιγμή που οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του Λαού έχουν νομοθετήσει συνταγματικά την ασυλία τους από κάθε δίωξη, αστική ή ποινική,...
«Την ίδια στιγμή που οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του Λαού έχουν
νομοθετήσει συνταγματικά την ασυλία τους από κάθε δίωξη, αστική ή ποινική, ή
για παράβαση καθήκοντος, ο Ελληνικός Λαός σκλαβοποιείται. Με πολιτικές
αποφάσεις γινόμαστε μια κοινωνία πολιτικών κρατουμένων.»
Του Αγη Βερούτη
Πρωταρχικό αξίωμα κάθε ανθρώπινου φιλοσοφικού πλαισίου, θρησκείας, πολιτεύματος, οικονομικής και κοινωνικής αρχιτεκτονικής ευρείας αποδοχής, είναι ότιεύλογος στόχος και δικαίωμα κάθε ανθρώπου είναι να προσπαθεί να ζει ευτυχισμένος.
Σε μια οποιαδήποτε σειρά ερωτημάτων εμβάθυνσης για τα κίνητρα των ατομικών πράξεων ενός ανθρώπου, η κατάληξη της αιτιολόγησης είναι πάντοτε η αναζήτηση της ευτυχίας.
Οι ίδιες κοινωνικές αρχιτεκτονικές που ευδοκίμησαν στις τελευταίες τρεις χιλιετίες, και ετύγχαναν ευρείας αποδοχής στον καιρό τους, έκαναν βήματα προς την διευκόλυνση της αναζήτησης της ευτυχίας από κάθε άνθρωπο, διευρύνοντας τις ελευθερίες του ατόμου στην αυτοδιάθεση, την ελευθερία του λόγου και των ιδεών, την οικονομική ανεξαρτησία και κυρίως την αναζήτηση της ατομικής ευτυχίας εντός της κοινωνίας.
Προϋπόθεση της δυνατότητας αναζήτησης της ευτυχίας, είναι η Ελευθερία.
Πριν 200 χρόνια, μια χούφτα αγράμματοι χωριάτες, παπάδες, εργάτες της γης, μισθοφόροι στρατιώτες (αρματολοί) και γραφιάδες, συμφώνησαν ότι η ελευθερία του ανθρώπου ήταν το μεγαλύτερο αγαθό, μεγαλύτερης αξίας ακόμα και από αυτή την ίδια τη ζωή! Αυτοί ξεκίνησαν την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και απελευθέρωσαν την Πελοπόννησο και τη Ρούμελη αρχικά από την καταπιεστική Οθωμανική αυτοκρατορία. “Ελευθερία ή Θάνατος” ήταν το λάβαρό τους.
Πριν από εκείνους, στον 18ο αιώνα, οι λαοί της Βόρειας Αμερικής και της Γαλλίας επαναστάτησαν απέναντι στην καταπίεση της αποικιοκρατικής εκμετάλλευσης της κοινωνίας τους, και την απομύζησή της από την αριστοκρατική ελίτ, αντίστοιχα.
Σκοπός τους ήταν να εγκαθιδρύσουν τις ελευθερίες εκείνες που επέτρεπαν την αναζήτηση της ευτυχίας από κάθε άνθρωπο στην κοινωνία τους. Το αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα της αναζήτησης της ευτυχίας, στις ΗΠΑ, κατοχυρώθηκε το 1776 με την Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας που υπέγραψαν οι σοφότεροι και ισχυρότεροι της κοινωνίας τους. Είπαν: “We hold these truths to be self-evident, that all men are created equal, that they are endowed by their Creator with certain unalienable Rights, that among these are Life, Liberty and the pursuit of Happiness.” Ειδικότερα η Αμερικανική ομοσπονδία δεκατριών ηνωμένων πολιτειών, κατακλύστηκε από την μεταναστευτική εισροή ανθρώπων από ανελεύθερες γωνιές του πλανήτη, και λιγότερο από ένα αιώνα μετά (1865) κατάφερε να καταργήσει τον έντονα προσοδοφόρο για κάποιους θεσμό της σκλαβιάς, με κόστος έναν καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο.
Στην Ελλάδα της Κρίσης του 2013, κάνουμε τεράστια βήματα προς τα πίσω.
Ολοένα και περισσότερο, οι ελευθερίες των Ελλήνων πολιτών περιορίζονται, και οι βασικές αρχές των ανθρώπινων δικαιωμάτων τους καταπατώνται. Πρόσφατα μάλιστα έγιναν σημαντικά πολιτικά βήματα για την προώθηση της ανελευθερίας στην Ελλάδα, καθιστώντας κάθε Έλληνα πολίτη εν δυνάμει πολιτικό κρατούμενο.
Πέραν του γεγονότος ότι πατώσαμε σαν κοινωνία στη συγκριτική θέση οικονομικής ελευθερίας παγκοσμίως, μια σειρά από συστημικές αλλαγές θεσμοθετούνται και νομοθετούνται, ώστε ο Έλληνας πολίτης να μπορεί να χάσει την προσωπική ελευθερία του, με βάση όχι την εγκληματική ή την αντικοινωνική συμπεριφορά του, αλλά τις πολιτικές αποφάσεις που του αφαιρούν κάθε έννοια αυτοδιάθεσης και ελευθερίας.
Συγκεκριμένα, στην Ελλάδα της Κρίσης, με αποφάσεις της νομοθετικής εξουσίας:
- Το κράτος αποφασίζει την επιβολή φόρων όχι ανάλογων με το εισόδημα ή την φοροδοτική δυνατότητά σου, αλλά τα αυθαίρετα ποσά που εκείνο κρίνει ότι του χρειάζονται να πάρει από εσένα.
- Αν δεν έχεις να τα δώσεις, είτε διότι είσαι άνεργος, είτε διότι η επιχείρησή σου έπεσε έξω, είτε διότι δεν έχεις αποταμιεύσει στο παρελθόν γιατί πλήρωνες με συνέπεια τους φόρους σου, το κράτος σε αντιμετωπίζει όχι ως φοροφειλέτη με αδυναμία πληρωμής, αλλά ως φοροφυγά εγκληματία προς διαπόμπευση. Η αδυναμία σου να πληρώσεις έχει ποινικοποιηθεί με απόφαση που ψήφισαν οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του Λαού.
- Σε περίπτωση που δεν ξεπουληθείς (σε ενεχυροδανειστήρια ή πεζοδρόμια) για να πληρώσεις εκείνα που αδυνατείς να δώσεις, η Βουλή των Εκλεγμένων αντιπροσώπων των Ελλήνων αποφάσισε ότι το κράτος μπορεί να προχωρήσει σε κατάσχεση του σπιτιού σου, του μισθού σου, και των καταθέσεών σου.
- Αν κατασχεθεί το σπίτι σου, το κράτος θα μπορεί να πουλήσει την κατασχεμένη περιουσία σου, χωρίς να έχει τελεσιδικήσει η υπόθεσή σου στο δικαστήριο. Με άλλα λόγια επανέρχεται ο θεσμός του Κατή της τουρκοκρατίας, και ο Δικαστής υποβαθμίζεται ως θεματοφύλακας του Δικαίου, δεχόμενος παραινέσεις από την εκτελεστική εξουσία για το τί αποφάσεις πρέπει να βγάζει.
- Αν δεν έχεις περιουσία, ή καταθέσεις, ή τιμαλφή, ή φίλους και συγγενείς με ευχέρεια να σε δανείσουν για να πληρώσεις εκείνα που δεν έχεις αλλά απεφάσισαν ότι πρέπει να δώσεις, τότε το κράτος δικαιούται να προχωρήσει σε προσωποκράτηση, εφόσον τα οφειλόμενα είναι άνω των 5.000 ευρώ.
- Επειδή λοιπόν οι σημερινές φυλακές δεν φτάνουν για να μπεις μέσα, για εκείνα που αυθαίρετα σου είπαν ότι χρωστάς, εξετάζεται η λύση δημιουργίας φυλακών ΣΔΙΤ όπου ένας ιδιώτης, ή fund, θα πληρώσει την επένδυση για τη νέα φυλακή, και το κράτος θα του νοικιάσει το κελί που θα σε φυλακίσει.
- Επειδή πάλι δεν είναι δυνατόν να μπουν εκατομμύρια σαν και σένα στη φυλακή, εξετάζεται η λύση με το “βραχιολάκι”: Θα σου δίνεται η δυνατότητα (ως κατάδικος) να αγοράσεις με 3.000 ευρώ ένα ηλεκτρονικό βραχιολάκι, που κοστίζει πραγματικά πιθανόν λιγότερο από 300 ευρώ, το οποίο θα “μαρτυράει” την ακριβή θέση σου σε κάποιο κέντρο ελέγχου. Με το βραχιολάκι αυτό θα μπορείς να μένεις στο σπίτι σου (ναι, το κατασχεμένο που ανήκει τώρα στο κράτος, και που θα πληρώνεις ενοίκιο στο νέο ιδιοκτήτη), και να πηγαίνεις στη δουλειά σου από μια συγκεκριμένη και προσυμφωνημένη διαδρομή. Αν ξεφύγεις από αυτή τη διαδρομή, πχ για να πάς σε κάποια διαδήλωση, θα χτυπάει ένας συναγερμός, και οι κρατικοί λειτουργοί θα σε συλλαμβάνουν εντός ολίγων λεπτών, ξέροντας ακριβώς πού βρίσκεσαι, με ακρίβεια εκατοστών του μέτρου.
- Ως ποινικός κατάδικος, και έγκλειστος, φυσικά δεν θα μπορείς να ψηφίσεις.
- Το πιο ουσιαστικό βέβαια είναι ότι ως “βραχιολάκιας” θα έχεις μηδενικό κόστος για το σωφρονιστικό σύστημα. Επιπροσθέτως το προϊόν της εργασίας σου θα πηγαίνει για αποπληρωμή των βεβαιωμένων οφειλών σου. Πιθανά θα σου αφήνουν κάποιο ποσό για να πληρώνεις το ενοίκιο για το κατασχεθέν με συνοπτικές διαδικασίες σπίτι σου, ίσως και τους λογαριασμούς, και ίσως ένα κατιτίς για το φαγητό σου. Ουάου! Είσαι πλέον ο τέλειος σωφρονιστικός κρατούμενος!
Παλαιότερες εποχές αυτό λεγόταν σκλάβος, αλλά βρε παιδί μου σήμερα είμαστε στον 21ο αιώνα. Μη γίνεσαι χυδαίος!
Την ίδια στιγμή που οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του Λαού έχουν νομοθετήσει συνταγματικά την ασυλία τους από κάθε δίωξη, αστική ή ποινική, ή για παράβαση καθήκοντος, ο Ελληνικός Λαός σκλαβοποιείται. Με πολιτικές αποφάσεις γινόμαστε μια κοινωνία πολιτικών κρατουμένων.
Κάθε μέρα είναι χειρότερη από χτες. Πώς θα βγούμε από αυτό το πράγμα;
Σκοπός όλης αυτής της διαδικασίας δεν μοιάζει να είναι να πάρουν πίσω κάποιοι απρόσωποι δανειστές τα χρήματα που τους χρωστά ο Έλληνας. Με τέτοιο τρόπο δεν υπάρχει δυνατότητα να τα πάρουν ποτέ, και το ξέρουν και εκείνοι και εμείς!
Σκοπός μοιάζει να είναι η υποδούλωση, ο εξευτελισμός, και η εξάπλωση της δυστυχίας στην Ελληνική κοινωνία.
Απώτερο αποτέλεσμα θα είναι ένας νέος εθνικός διχασμός, ανάμεσα σε εκείνους που το σύστημα υποδουλώνει, τους πολιτικούς κρατούμενους του Ελληνικού γκούλαγκ, και τους αποδέκτες των λύτρων της υποδούλωσης.
Ακούς;
Πρωταρχικό αξίωμα κάθε ανθρώπινου φιλοσοφικού πλαισίου, θρησκείας, πολιτεύματος, οικονομικής και κοινωνικής αρχιτεκτονικής ευρείας αποδοχής, είναι ότιεύλογος στόχος και δικαίωμα κάθε ανθρώπου είναι να προσπαθεί να ζει ευτυχισμένος.
Σε μια οποιαδήποτε σειρά ερωτημάτων εμβάθυνσης για τα κίνητρα των ατομικών πράξεων ενός ανθρώπου, η κατάληξη της αιτιολόγησης είναι πάντοτε η αναζήτηση της ευτυχίας.
Οι ίδιες κοινωνικές αρχιτεκτονικές που ευδοκίμησαν στις τελευταίες τρεις χιλιετίες, και ετύγχαναν ευρείας αποδοχής στον καιρό τους, έκαναν βήματα προς την διευκόλυνση της αναζήτησης της ευτυχίας από κάθε άνθρωπο, διευρύνοντας τις ελευθερίες του ατόμου στην αυτοδιάθεση, την ελευθερία του λόγου και των ιδεών, την οικονομική ανεξαρτησία και κυρίως την αναζήτηση της ατομικής ευτυχίας εντός της κοινωνίας.
Προϋπόθεση της δυνατότητας αναζήτησης της ευτυχίας, είναι η Ελευθερία.
Πριν 200 χρόνια, μια χούφτα αγράμματοι χωριάτες, παπάδες, εργάτες της γης, μισθοφόροι στρατιώτες (αρματολοί) και γραφιάδες, συμφώνησαν ότι η ελευθερία του ανθρώπου ήταν το μεγαλύτερο αγαθό, μεγαλύτερης αξίας ακόμα και από αυτή την ίδια τη ζωή! Αυτοί ξεκίνησαν την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και απελευθέρωσαν την Πελοπόννησο και τη Ρούμελη αρχικά από την καταπιεστική Οθωμανική αυτοκρατορία. “Ελευθερία ή Θάνατος” ήταν το λάβαρό τους.
Πριν από εκείνους, στον 18ο αιώνα, οι λαοί της Βόρειας Αμερικής και της Γαλλίας επαναστάτησαν απέναντι στην καταπίεση της αποικιοκρατικής εκμετάλλευσης της κοινωνίας τους, και την απομύζησή της από την αριστοκρατική ελίτ, αντίστοιχα.
Σκοπός τους ήταν να εγκαθιδρύσουν τις ελευθερίες εκείνες που επέτρεπαν την αναζήτηση της ευτυχίας από κάθε άνθρωπο στην κοινωνία τους. Το αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα της αναζήτησης της ευτυχίας, στις ΗΠΑ, κατοχυρώθηκε το 1776 με την Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας που υπέγραψαν οι σοφότεροι και ισχυρότεροι της κοινωνίας τους. Είπαν: “We hold these truths to be self-evident, that all men are created equal, that they are endowed by their Creator with certain unalienable Rights, that among these are Life, Liberty and the pursuit of Happiness.” Ειδικότερα η Αμερικανική ομοσπονδία δεκατριών ηνωμένων πολιτειών, κατακλύστηκε από την μεταναστευτική εισροή ανθρώπων από ανελεύθερες γωνιές του πλανήτη, και λιγότερο από ένα αιώνα μετά (1865) κατάφερε να καταργήσει τον έντονα προσοδοφόρο για κάποιους θεσμό της σκλαβιάς, με κόστος έναν καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο.
Στην Ελλάδα της Κρίσης του 2013, κάνουμε τεράστια βήματα προς τα πίσω.
Ολοένα και περισσότερο, οι ελευθερίες των Ελλήνων πολιτών περιορίζονται, και οι βασικές αρχές των ανθρώπινων δικαιωμάτων τους καταπατώνται. Πρόσφατα μάλιστα έγιναν σημαντικά πολιτικά βήματα για την προώθηση της ανελευθερίας στην Ελλάδα, καθιστώντας κάθε Έλληνα πολίτη εν δυνάμει πολιτικό κρατούμενο.
Πέραν του γεγονότος ότι πατώσαμε σαν κοινωνία στη συγκριτική θέση οικονομικής ελευθερίας παγκοσμίως, μια σειρά από συστημικές αλλαγές θεσμοθετούνται και νομοθετούνται, ώστε ο Έλληνας πολίτης να μπορεί να χάσει την προσωπική ελευθερία του, με βάση όχι την εγκληματική ή την αντικοινωνική συμπεριφορά του, αλλά τις πολιτικές αποφάσεις που του αφαιρούν κάθε έννοια αυτοδιάθεσης και ελευθερίας.
Συγκεκριμένα, στην Ελλάδα της Κρίσης, με αποφάσεις της νομοθετικής εξουσίας:
- Το κράτος αποφασίζει την επιβολή φόρων όχι ανάλογων με το εισόδημα ή την φοροδοτική δυνατότητά σου, αλλά τα αυθαίρετα ποσά που εκείνο κρίνει ότι του χρειάζονται να πάρει από εσένα.
- Αν δεν έχεις να τα δώσεις, είτε διότι είσαι άνεργος, είτε διότι η επιχείρησή σου έπεσε έξω, είτε διότι δεν έχεις αποταμιεύσει στο παρελθόν γιατί πλήρωνες με συνέπεια τους φόρους σου, το κράτος σε αντιμετωπίζει όχι ως φοροφειλέτη με αδυναμία πληρωμής, αλλά ως φοροφυγά εγκληματία προς διαπόμπευση. Η αδυναμία σου να πληρώσεις έχει ποινικοποιηθεί με απόφαση που ψήφισαν οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του Λαού.
- Σε περίπτωση που δεν ξεπουληθείς (σε ενεχυροδανειστήρια ή πεζοδρόμια) για να πληρώσεις εκείνα που αδυνατείς να δώσεις, η Βουλή των Εκλεγμένων αντιπροσώπων των Ελλήνων αποφάσισε ότι το κράτος μπορεί να προχωρήσει σε κατάσχεση του σπιτιού σου, του μισθού σου, και των καταθέσεών σου.
- Αν κατασχεθεί το σπίτι σου, το κράτος θα μπορεί να πουλήσει την κατασχεμένη περιουσία σου, χωρίς να έχει τελεσιδικήσει η υπόθεσή σου στο δικαστήριο. Με άλλα λόγια επανέρχεται ο θεσμός του Κατή της τουρκοκρατίας, και ο Δικαστής υποβαθμίζεται ως θεματοφύλακας του Δικαίου, δεχόμενος παραινέσεις από την εκτελεστική εξουσία για το τί αποφάσεις πρέπει να βγάζει.
- Αν δεν έχεις περιουσία, ή καταθέσεις, ή τιμαλφή, ή φίλους και συγγενείς με ευχέρεια να σε δανείσουν για να πληρώσεις εκείνα που δεν έχεις αλλά απεφάσισαν ότι πρέπει να δώσεις, τότε το κράτος δικαιούται να προχωρήσει σε προσωποκράτηση, εφόσον τα οφειλόμενα είναι άνω των 5.000 ευρώ.
- Επειδή λοιπόν οι σημερινές φυλακές δεν φτάνουν για να μπεις μέσα, για εκείνα που αυθαίρετα σου είπαν ότι χρωστάς, εξετάζεται η λύση δημιουργίας φυλακών ΣΔΙΤ όπου ένας ιδιώτης, ή fund, θα πληρώσει την επένδυση για τη νέα φυλακή, και το κράτος θα του νοικιάσει το κελί που θα σε φυλακίσει.
- Επειδή πάλι δεν είναι δυνατόν να μπουν εκατομμύρια σαν και σένα στη φυλακή, εξετάζεται η λύση με το “βραχιολάκι”: Θα σου δίνεται η δυνατότητα (ως κατάδικος) να αγοράσεις με 3.000 ευρώ ένα ηλεκτρονικό βραχιολάκι, που κοστίζει πραγματικά πιθανόν λιγότερο από 300 ευρώ, το οποίο θα “μαρτυράει” την ακριβή θέση σου σε κάποιο κέντρο ελέγχου. Με το βραχιολάκι αυτό θα μπορείς να μένεις στο σπίτι σου (ναι, το κατασχεμένο που ανήκει τώρα στο κράτος, και που θα πληρώνεις ενοίκιο στο νέο ιδιοκτήτη), και να πηγαίνεις στη δουλειά σου από μια συγκεκριμένη και προσυμφωνημένη διαδρομή. Αν ξεφύγεις από αυτή τη διαδρομή, πχ για να πάς σε κάποια διαδήλωση, θα χτυπάει ένας συναγερμός, και οι κρατικοί λειτουργοί θα σε συλλαμβάνουν εντός ολίγων λεπτών, ξέροντας ακριβώς πού βρίσκεσαι, με ακρίβεια εκατοστών του μέτρου.
- Ως ποινικός κατάδικος, και έγκλειστος, φυσικά δεν θα μπορείς να ψηφίσεις.
- Το πιο ουσιαστικό βέβαια είναι ότι ως “βραχιολάκιας” θα έχεις μηδενικό κόστος για το σωφρονιστικό σύστημα. Επιπροσθέτως το προϊόν της εργασίας σου θα πηγαίνει για αποπληρωμή των βεβαιωμένων οφειλών σου. Πιθανά θα σου αφήνουν κάποιο ποσό για να πληρώνεις το ενοίκιο για το κατασχεθέν με συνοπτικές διαδικασίες σπίτι σου, ίσως και τους λογαριασμούς, και ίσως ένα κατιτίς για το φαγητό σου. Ουάου! Είσαι πλέον ο τέλειος σωφρονιστικός κρατούμενος!
Παλαιότερες εποχές αυτό λεγόταν σκλάβος, αλλά βρε παιδί μου σήμερα είμαστε στον 21ο αιώνα. Μη γίνεσαι χυδαίος!
Την ίδια στιγμή που οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του Λαού έχουν νομοθετήσει συνταγματικά την ασυλία τους από κάθε δίωξη, αστική ή ποινική, ή για παράβαση καθήκοντος, ο Ελληνικός Λαός σκλαβοποιείται. Με πολιτικές αποφάσεις γινόμαστε μια κοινωνία πολιτικών κρατουμένων.
Κάθε μέρα είναι χειρότερη από χτες. Πώς θα βγούμε από αυτό το πράγμα;
Σκοπός όλης αυτής της διαδικασίας δεν μοιάζει να είναι να πάρουν πίσω κάποιοι απρόσωποι δανειστές τα χρήματα που τους χρωστά ο Έλληνας. Με τέτοιο τρόπο δεν υπάρχει δυνατότητα να τα πάρουν ποτέ, και το ξέρουν και εκείνοι και εμείς!
Σκοπός μοιάζει να είναι η υποδούλωση, ο εξευτελισμός, και η εξάπλωση της δυστυχίας στην Ελληνική κοινωνία.
Απώτερο αποτέλεσμα θα είναι ένας νέος εθνικός διχασμός, ανάμεσα σε εκείνους που το σύστημα υποδουλώνει, τους πολιτικούς κρατούμενους του Ελληνικού γκούλαγκ, και τους αποδέκτες των λύτρων της υποδούλωσης.
Ακούς;
Δεν υπάρχουν σχόλια
Μπορείτε να γράψετε και να σχολιάσετε τα πάντα, αλλά αν το κείμενο σας περιέχει υβριστικούς χαρακτηρισμούς σας ενημερώνουμε ότι δεν θα δημοσιεύεται. Σε περίπτωση καθυστέρησης δημοσίευσης των σχολίων ζητούμε συγγνώμη και παρακαλούμε να μην βγάζετε αυθαίρετα συμπεράσματα. Με σεβασμό και εκτίμηση η διαχείριση του ιστολογίου