Κυριάκος Μητσοτάκης: Ελπίδες και απογοητεύσεις έναν χρόνο μετά

Κανείς δεν μπορεί να γράψει λαμπρή ιστορία εάν το πρόσωπο και η οικογένεια, είναι πάνω από το δημόσιο συμφέρον. Της Λέττας Καλαμα...

Κανείς δεν μπορεί να γράψει λαμπρή ιστορία εάν το πρόσωπο και η οικογένεια, είναι πάνω από το δημόσιο συμφέρον.

Της Λέττας Καλαμαρά

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης συμπληρώνει έναν χρόνο εξουσίας ευρισκόμενος στη Μητρόπολη Κυκλάδων και ιερό νησί της Τήνου αναλογιζόμενος ίσως το έργο του μετά την ισχυρή εντολή του λαού κατά την 7η Ιουλίου 2019 για να τα αλλάξει όλα. Μέσα σε έναν χρόνο έφερε την ελπίδα και την απογοήτευση μαζί δημιουργώντας ένα εκρηκτικό μείγμα που δείχνει να έχει φθάσει στο σημείο έκρηξής του.

Η γρήγορη λησμονιά του για τη χαμένη Μακεδονία και την εσκεμμένη οικονομική λαίλαπα του 2015 του Αλέξη Τσίπρα δημιούργησε υποψίες πολιτικής σκοπιμότητας και συνεννόησης με ένα καθεστώς που στις μέρες μας αποδεικνύεται περισσότερο ως οργανωμένη ομάδα παραεξουσίας παρά ως εθνική Κυβέρνηση προστασίας του δημοσίου συμφέροντος. 

Παρά το αρχικό ισχυρό σχήμα Υπουργών με ικανότατους δημόσιους λειτουργούς και με ελάχιστες εξαιρέσεις που μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού οι οποίοι κατέφυγαν και συνεχίζουν να καταφεύγουν στο λαϊκισμό, τις φανφάρες και τα προσωπικά πολιτικά deals, ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τους τεχνοκράτες του δυστυχώς δεν κατάφερε να φέρει ένα αναπτυξιακό σοκ. Η Ελλάδα παρέμεινε ψηλά και το 2019 στην παγκόσμια λίστα διαφθοράς και χαμηλά στις θέσεις του Βιοτικού Επιπέδου, της Δικαιοσύνης, της Ελευθερίας του Τύπου κ.λπ. όπως ήταν εξάλλου διαχρονικά, με ελάχιστες μετατοπίσεις βελτίωσης που πολλές φορές δεν φθάνουν καν εκείνες των πρώην κομμουνιστικών χωρών της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων.

Την αδικαιολόγητη καθυστέρηση αντιμετώπισης της παράνομης μετανάστευσης και την οικονομική καθίζηση αντί της περιβόητης ανάπτυξης 4% που δεν ήρθε ποτέ φυσικά μιας και εφαρμόστηκαν και επί Μητσοτάκη οι συνταγές του παρελθόντος, ακολούθησε ο COVID-19 που κατέβασε τα ρολά της οικονομίας και της κοινωνίας ολοσχερώς. Η εμμονή του Κυριάκου Μητσοτάκη να κυβερνάει με όρους Τσίπρα, με έναν στενό κύκλο συγγενών, φίλων και συνεργατών,  με συνεργαζόμενα μέσα ενημέρωσης, με εμμονή απέναντι στην Κυβέρνηση Ντόναλντ Τραμπ, με ακατάσχετη Κινεζοφιλία, Τουρκολαγνεία και θανάσιμο πολιτικά εναγκαλισμό με το Παρίσι, ό,τι ακριβώς δηλαδή έκανε και ο Αλέξης,  εξελίχθηκε σε παταγώδη αποτυχία της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Τώρα οι "φιλέλληνες" ποντάρουν ακόμα σε ελληνοτουρκική σύγκρουση, σε μία Κριμαία στο Καστελόριζο, σε διάλυση των ΗΠΑ, σε διάσπαση του ΝΑΤΟ ματαίως. 

Ένας συμφερτός αντιπροσώπων των Ευρωπαίων αποικιοκρατών και off-shore funds παγκοσμίων διακινητών διαγκωνίζονται ποιος θα είναι παρών στην επόμενη ημέρα που προμηνύεται θυελλώδης τουλάχιστον από τις αποκαλύψεις. Το αποτέλεσμα είναι προκαθορισμένο και όλοι οι δοσίλογοι ψευτο-πατριώτες που έχουν το θράσος ακόμα και να απειλούν, θα είναι σύντομα ένα επαίσχυντο παρελθόν και το γνωρίζουν.

Με τις εκλογές προ των πυλών, τον Πρέσβη των ΗΠΑ να αποχωρεί χωρίς ευτυχώς να αφήσει  αυτή τη φορά την Ελλάδα πίσω ίδια με την Ουκρανία, το ΣΥΡΙΖΑ σε αποσύνθεση, την αριστοκρατία να εγκαταλείπει, τον Υπουργό Άδωνι Γεωργιάδη να προσπαθεί να αναπτύξει την Ελλάδα και τις ακτές της και όλοι μαζί να δείχνουν να ελπίζουν σε ένα θαύμα πριν τον Νοέμβριο 2020, η Ελλάδα και η Ευρώπη κατ'επέκταση προσπαθούν να αναγεννηθούν μέσα από τις στάχτες τους.

Αν είναι κάτι βέβαιο, είναι ότι το εγγύς μέλλον θα είναι πρωτόγνωρο και η Ελλάδα σύντομα θα είναι διαφορετική με το αγωγό  Eastmed να διαπερνά τα σπλάχνα της και να φωταγωγεί την Ευρώπη εις βάρος της Ρωσίας. Μικρότερη, μεγαλύτερη, απάνθρωπη, ισχυρότερη, θα δείξει. Το δεδομένο είναι ότι δεύτερη επέτειο ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα κάνει αφού δεν αλλάζει μυαλό και προσανατολισμό με θύμα την Ελλάδα και τους Έλληνες που βρίσκονται προ των πυλών μίας εθνικής ή ευρύτερης καταστροφής.

Κανείς δεν μπορεί να γράψει λαμπρή ιστορία εάν το πρόσωπο και η οικογένεια, είναι πάνω από το δημόσιο συμφέρον. Και όπως είπε πρόσφατα φέρελπις Νεοέλληνας: "Είμαστε όλοι μία Οικογένεια"... Έτσι δεν είναι, Κυριάκο Μητσοτάκη;

Υ.Γ. Να θυμίσουμε στον κ. Μητσοτάκη ότι προχθές, που παρέμεινε βουβός, ήταν η 4η Ιουλίου, Ημέρα Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ, της κυβέρνησης Ντόναλντ Τραμπ, μοναδικού στρατηγικού εταίρου της Ελλάδας, όπως έχει επιλέξει η χώρα μας, και υπερμάχου των εθνικών συμφερόντων μας, σύμφωνα με τις δηλώσεις περί ΑΟΖ και νησιών καθώς και του ρόλου της Ελλάδας στη Νέα Ευρώπη. Μπορεί ο απερχόμενος πρέσβης των ΗΠΑ, Τ.Πάιατ,  να φωταγώγησε το κτίριο της πρεσβείας του σύμφωνα με τα χρώματα της αμερικανικής σημαίας κατά τον ίδιο, σύμφωνα με τη γαλλική σημαία κατ'άλλους, αλλά ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Κυριάκος Μητσοτάκης θα μπορούσε να πει ένα λόγο παραπάνω πέρα από τον ποδοσφαιρικό θρίαμβο του 2004 στο Καλλιμάρμαρο. Φτηνά κόλπα της Μαντάμ Ο...            

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου