Τι μας έχουν κάνει...;

Χειρότερο από τη σκλαβιά...η αποδοχή της σαν φυσική τάξη των πραγμάτων...! Τους εφιάλτες τους φανταζόμαστε σαν κάτι πολύ ιδιαίτερ...

Χειρότερο από τη σκλαβιά...η αποδοχή της σαν φυσική τάξη των πραγμάτων...!

Τους εφιάλτες τους φανταζόμαστε σαν κάτι πολύ ιδιαίτερο, όπου εικόνες που δεν βλέπουμε ποτέ στην πραγματικότητα εξελίσσονται με τρόπους αφύσικους, τέρατα που εισβάλλουν στον ήσυχο ύπνο μας και μας ιδρώνουν, μας κόβουν τα γόνατα, μας γεμίζουν συναισθήματα αγωνίας, υποψίας πως κάτι τρομερό συμβαίνει ή θα μας συμβεί.

Γράφει ο vasiliskos

Αυτός ο εφιάλτης όμως που ζούμε τώρα, είναι ύπουλος. Είναι ντυμένος με τα χρώματα της "κανονικότητας". Συμβαίνει. Τον αποδεχόμαστε σαν κάτι το φυσιολογικό... Ναι κάπου εκεί αρχίζει και χάνεται το νήμα. Οταν την ανωμαλία αρχίζεις να την αποδέχεσαι σαν κανονικότητα.

Κοπέλα γύρω στα 25? Κάπου εκεί. Ηλεκτρικός. Πρωί. Φοράει μάσκα. Γάντια. Κρατάει στο χέρι της το κινητό, ακούει μουσική, αλλά κάθε τόσο βγάζει από τη τσάντα ένα μικρό μπουκαλάκι με αντισηπτικό και πασαλείβει τα χέρια της. Μια κυρία την πλησιάζει αρκετά. Βάζει τις φωνές. Σας παρακαλώ μην έρχεστε κοντά μου. Κρατείστε τις αποστάσεις που ορίζει ο νόμος... λέει...Ναι, γιατί ο νόμος πλέον μπορεί να είναι ότι θέλει. Σοβαρός ή γελοίος. Λογικός ή παρανοϊκός. Μπορεί να έχει ουσία ή να είναι απλά για χαβαλέ. Μπορεί να αποσκοπεί σε επιβολή προστίμου, φυλάκισης ή απλά να έχει κέφια και να θέλει να φτιάξει στομάχι από τα γέλια, παρακολουθώντας τους λοβοτομημένους που τους παίζει σαν μικρές καλοκουρδισμένες μαριονετίτσες...

Κοιτάζω γύρω μου και νοιώθω πως ο covid ήταν μόνο η αρχή μιας παράστασης τσίρκου, όπου σίγουρα εμείς δεν είμαστε ούτε ακροβάτες, ούτε θηριοδαμαστές... ούτε καν χαρισματικοί κλόουν.. Νομίζω πως είμαστε τα παραπαίδια που μαζεύουν τα σκουπίδια στο τέλος της παράστασης. Οι ασήμαντοι που οι θεατές αγνοούν την ύπαρξή μας. Είμαστε κάπου εκεί, πίσω από τις κουρτίνες και υπακούμε σε ότι απαιτήσουν οι πρωταγωνιστές. Ναι ο covid ήταν η πρώτη γενική πρόβα, γιατί κάποιος έπρεπε επιτέλους να τσεκάρει πόσο χαμηλά έχει πέσει ο άνθρωπος. Έπρεπε κάποιος να είναι σίγουρος πως ότι και να συμβεί, ότι και να θελήσουν να επιβάλουν στον υποτιθέμενο εύφρονα πίθηκο, αυτός θα το καταπίνει σαν νεράκι. Έτσι απλά. Πήδα, θα πηδάει, σκύψε, θα σκύβει, μην ανασαίνεις, θα κρατάει την αναπνοή, χτύπα παλαμάκια, θα χειροκροτά....

Οι τουρίστες μπαίνουν από παντού, οι καφετέριες , ο ένας δίπλα στον άλλον κολλητοί, χωρίς μάσκες, χωρίς προφυλάξεις. Στον ηλεκτρικό κολλάς. Υπομένεις με 38 βαθμούς το μαρτύριο της μάσκας. Ο καυτός αέρας εγκλωβίζεται κάτω από το πανί και δεν μπορείς να ανασάνεις. Τα καθίσματα χωρισμένα να μην κάθονται δίπλα και απέναντι γιατί ως γνωστόν αυτός ο ιός κολλάει κάθετα και οριζόντια αλλά όχι διαγώνια.... Επίσης κολλάει στο μαγαζί που πουλάει ρούχα ή παπούτσια, αλλά δεν κολλάει στις καφετέριες. Είναι ο γνωστός ιος που κολλάει σε λιγότερο από ένα μέτρο αλλά πάνω από ένα μέτρο τρομάζει και φεύγει... Είναι ο γνωστός ιος που κολλάει με το ιεραποστολικό αλλά τον αποφεύγεις με το πισωκολλητό....

Νομίζω όμως πως έκανε το κύκλο του, γιατί οι δημιουργοί άρχισαν να πλήττουν.. Νομίζω πως ήδη στα σκαριά υπάρχει κάτι ακόμα πιο διασκεδαστικό. Αναρωτιέμαι τι να είναι. Ίσως να μας πουν πως υπάρχει κάποιος ιος που μεταδίδεται στο τριχωτό της κεφαλής και να να μας βάλουν όλους να ξυρίσουμε τα κεφάλια, μπορεί να υπάρξει κάτι πολύ σκοτεινό, κάτι πολύ τρομακτικό στην ατμόσφαιρα όπως στην "Ομίχλη" του Κινγκ, και να πρέπει να κλειστούμε στα σπίτια κοιτάζοντας τρομαγμένοι μέσα από τα παράθυρα, που βρίσκεται το τέρας και πως δεν θα μας δει να μας κατασπαράξει...

Αν είχα πάρει χαμπάρι πως είναι τόσο εύκολα χειραγωγήσιμοι οι άνθρωποι, θα είχα γίνει πρωθυπουργός . Αν είχα κατανοήσει το μέγεθος της ανοησίας δεν θα είχα στεναχωρηθεί για τόσα πολλά πράγματα στη ζωή μου. Αν είχα δει στ΄αλήθεια το πόσο τεράστια είναι η ανθρώπινη μιζέρια, δεν θα είχα χαλάσει ούτε ένα εγκεφαλικό κύτταρο για να προσπαθήσω να κατανοήσω όλα αυτά που μου φαινόντουσαν παρανοϊκά. Το πρόβλημα είναι πως αυτοί που μας χειραγωγούν είναι πάντα πολλά βήματα μπροστά. Μας ξέρουν σαν κάλπικη δεκάρα. Μας γέννησαν. Μας έθρεψαν. Μας εκπαίδευσαν σαν απόλυτοι Θεοί να είμαστε κατ'εικόνα και ομοίωση τους. Μας συστήνονται με διαφορετικούς τρόπους, κάνουν πράγματα χωρίς λογική, μας ζητάνε αίμα και σάρκα, αλλά εμείς με μεγάλη επιμέλεια αναπροσαρμόζουμε τις ανάγκες μας στα δικά τους βίτσια.

Όταν κόπηκε ο μισθός σου δεν απαίτησες να τον πάρεις πίσω, οργίστηκες, το σκέφτηκες αλλά δεν έκανες τίποτα ουσιαστικό να τον διεκδικήσεις, απλά έμαθες να ζεις με λιγότερα. Κι αν σου πάρουν κι άλλα θα μάθεις να ζεις σαν ζητιάνος, κι αν δεν σου αφήσουν τίποτα, θα πεθάνεις σιωπηλά σαν πρόβατο σφαγμένο.

Όταν σου πήραν την δυνατότητα της πνευματικής καλλιέργειας, της ουσιαστικής γνώσης , όταν οδήγησαν όλο αυτό τον σιχαμένο πολιτισμό να ακολουθεί είδωλα διεφθαρμένα, αντιλήψεις ανωμαλίας και διαστροφής, δεν ζήτησες να σταματήσουν, δεν τους απείλησες πουθενά, απλά άλλαξες αξίες, αντιλήψεις και είδωλα.

Κι όταν το φαΐ σου έγινε σκουπίδι, δεν σταμάτησες να τρως, δεν γίνεται... έμαθες να τρως σκουπίδια. Είναι όπως οι ειδήσεις φρίκης, τα ειδεχθή εγκλήματα, η παιδεραστία, οι βιασμοί,  η πορνεία, τα ναρκωτικά, κάποτε όλα αυτά σε ανατρίχιαζαν... τώρα σε συγκλονίζει ένα έγκλημα μόνο αν στις ειδήσεις παρουσιαστεί σαν κάτι το πολύ σημαντικό. Μόνο αν στα κοινωνικά δίκτυα γίνει ένα σούσουρο, αν οι δημοσιοκάφροι σου παρουσιάσουν γαργαλιστικές λεπτομέρειες. Όλος ο κόσμος γύρω σου πλέον είναι ένα έγκλημα, αλλά... συνήθισες. 

Ναι.. ο covid ήταν μια μεγάλη πρώτη πρόβα. Υπάρχει ο ιος? Φυσικά και υπάρχει. Από τη γέννησή του ο κόσμος, εκατομμύρια χρόνια συμβιώνει με ιούς...Μπορεί να είναι τόσο επικίνδυνος όπως λένε? Ναι ίσως είναι. Όπως ήταν και η γρίπη των χοίρων, των πουλερικών, η ασιατική παλαιότερα.. η ισπανική πολύ παλιά. Μπορεί να είναι χειρότερο κι από πανούκλα, από τη σύφιλη, τη φυματίωση ή τη λέπρα. Αυτό που όμως σίγουρα υπάρχει πέραν κάθε αμφιβολίας, είναι η απόλυτη κατάντια μας, το γεγονός πως πλέον, έφεραν στον κόσμο σε ένα τέτοιο σημείο ανοησίας και υποταγής σε οτιδήποτε πλασαριστεί όσο γελοίο, ψεύτικο ή σιχαμερό να είναι, ώστε να μοιάζει με έναν ύποπτο που καλού κακού περνάει μόνος του τις χειροπέδες και φωνάζει είμαι ένοχος, χωρίς καν να του έχουν δώσει σημασία οι μπάτσοι...

Ναι υπάρχει κάτι χειρότερο από τη σκλαβιά...

Η αποδοχή της σαν φυσική τάξη των πραγμάτων. 

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου