Οι Τουρκικοί πυροβολισμοί στον Έβρο, ο απόρθητος φράχτης, και ο πορθητής…

  Δεν πρόκειται να κάνουν πίσω οι γείτονες, μετά του υψηλού τους διακινητή, ο οποίος διεκδικεί επίσης ρόλους πορθητή. Να ακυρωθεί η Γερμαν...

 

Δεν πρόκειται να κάνουν πίσω οι γείτονες, μετά του υψηλού τους διακινητή, ο οποίος διεκδικεί επίσης ρόλους πορθητή.

Να ακυρωθεί η Γερμανικών προδιαγραφών επιλογή, που υιοθέτησε, η ωσεί υιοθετημένη από τη Βορειοευρωπαϊκή αυτή χώρα, Ελλάδα, για μια Τουρκική αποικία και μαζί και μια εσωτερική {!} κερκόπορτα, στο Φυλάκιο του Νομού Έβρου.

 

Γράφει ο Χρήστος Κηπουρός

Γράφτηκαν πολλές ερμηνείες για τους πρόσφατους Τουρκικούς πυροβολισμούς, κατά περιπόλων της Ελληνικής πλευράς, στις οποίες εκτός των ημεδαπών, συμμετείχαν Γερμανοί συνοριοφύλακες της FRONTEX. Κάτι που αν το γνώριζαν οι Τούρκοι πυροβολητές, μάλλον δεν θα προέβαιναν στις ενέργειες αυτές, για ευνόητους λόγους. Εκτός και αν πρόκειται για κάποιον εμφύλιο! Κάτι βέβαια που κάθε άλλο παρά αυτό δείχνουν, οι συχνές πυκνές τηλεδιασκέψεις των επικεφαλής, μετά του παλαιόθεν ιστορικού τους έρωτα, που διαρκώς δυναμώνει.

Και γιατί η αλήθεια είναι ότι: “Ουκ εά τον Ερντογάν καθεύδειν, το του Έβρου τρόπαιον” της περασμένης άνοιξης. Και ότι σε αυτό έχουν την αιτία τους τα πρόσφατα γεγονότα. Τα οποία μάλλον πρέπει να ερμηνευθούν σαν τροχιοδεικτικές βολές.

Αυτή είναι η δική μου εξήγηση για όσα συνέβησαν τελευταία, στα Ελληνοτουρκικά σύνορα και συγκεκριμένα, κοντά στο φράχτη.

Δεν πρόκειται δηλαδή να κάνουν πίσω οι γείτονες, μετά του υψηλού τους διακινητή, ο οποίος διεκδικεί επίσης ρόλους πορθητή. Το φαντασιώνεται γιατί νομίζει ότι έδωσε ήδη, περί αυτού, δείγματα γραφής με τις μετατροπές της Αγίας Σοφίας, και αργότερα και της Μονής της Χώρας, σε τζαμιά. Και για να μη μείνει πίσω στη διαδικασία εκπόρθησης της εναπομείνασας Κύπρου, έδωσε και εκεί τα περί πορθητή διαπιστευτήρια. Συγκεκριμένα στα Βαρώσια, όπως επίσης και στα πλιάτσικα στη θαλάσσια Μεγαλόνησο. Καθώς και στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, διαμέσου του παράνομου χάρτη της “Γαλάζιας Πατρίδας”.

Με την ευκαιρία, και επειδή αυτά που γράφω μπορεί να τα διαβάσουν κάποιοι εκ της λεγόμενης πολιτικής και του δημόσιου βίου, ένα δείγμα γραφής ως προς την παραγωγή ιδεών που  γεννάει η αγάπη για την πατρίδα, τόσο την εθνική, όσο και την ιδιαίτερη, το Διδυμότειχο, όπου ζω, είναι η επιπλέον φύλαξη των συνόρων του Νομού. Ο λόγος για το δίδυμο φράχτη του Έβρου. Σίγουρα έπαιξε ρόλο η ιστορία του Διδυμότειχου που πήρε και το όνομα από το δίδυμο τείχος.

Κάτι ανάλογο προτείνω για το φράχτη του Έβρου και την απόλυτη εξασφάλιση του απόρθητου.

Λέω λοιπόν ότι σε ικανή, όχι όμως ιδιαίτερα μεγάλη απόσταση, από τον υπό περάτωση φράχτη, να κατασκευαστεί ένας προκατασκευασμένος φράχτης, ελάχιστου κόστους, που θα εκμηδενίσει κάθε πιθανότητα των ήπιων εισβολών στην ημεδαπή, των συστηματικά διακινούμενων από την Τουρκία προσφύγων και μεταναστών. Πέραν των άλλων θα αχρηστεύσει πλήρως τη λειτουργία των Τουρκικών drones.

Αυτή είναι άλλη μια αιτία να ακυρωθεί η Γερμανικών προδιαγραφών επιλογή, που υιοθέτησε, η ωσεί υιοθετημένη από τη Βορειοευρωπαϊκή αυτή χώρα, Ελλάδα, για μια Τουρκική αποικία και μαζί και μια εσωτερική {!} κερκόπορτα, στο Φυλάκιο του Νομού Έβρου.

Τα λέω αυτά προκειμένου, όσο ακόμη πουλάει ο Έβρος, να σταματήσει να χρησιμοποιείται σαν άλλοθι. Όχι μόνο για το Φυλάκιο του ίδιου Νομού, αλλά και όπου αλλού, στον Ελλαδικό και υπόλοιπο Ζωτικό χώρο του Ελληνισμού, δεν διατίθεται εθνική αξιοπρέπεια. Για παράδειγμα, το χρώμα των 6 μιλίων που κάποιοι τα βάφτισαν κόκκινη γραμμή, ενώ είναι ροζ. 

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ακολουθήστε το ellinikiafipnisis.blogspot.com 

στο Facebook...

στο GAB...

στο Twitter

κοινοποιήστε το και στους φίλους σας!