To «παγόβουνο» του «Lolita Express» . Το «Σύστημα» πάντα επεδίωκε και κατάφερνε να δίνει την εξουσία του σε πολύ συγκεκριμένους…Σε ανθρώπ...
To
«παγόβουνο» του «Lolita Express». Το «Σύστημα» πάντα επεδίωκε και κατάφερνε να δίνει την εξουσία του
σε πολύ συγκεκριμένους…Σε ανθρώπους, οι οποίοι είχαν συγκρουόμενα συμφέροντα με
τις κοινωνίες που καταδυνάστευαν…Σε ανθρώπους, οι οποίοι είχαν μόνιμη ανάγκη
την εξουσία και τα όσα αυτή συνεπάγεται για τον κάτοχό της, για να καλύψουν
μόνιμες προσωπικές τους ανάγκες…Σε ανθρώπους, τους οποίους μπορούσε να
εκβιάζει …Σε ανθρώπους, τους οποίους μπορούσε να ελέγχει. Μόνιμη επιδίωξή του
ήταν να ελέγχει αυτούς, οι οποίοι θα μπορούσαν να το προδώσουν για τον
οποιονδήποτε λόγο …
Η συγκεκριμένη ανωμαλία της παιδεραστίας
είναι αυτή, η οποία αποτελεί το «διαβατήριο» για τη συγκεκριμένη Τάξη
Πραγμάτων. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς απλά πηγαίνουν σε χώρους όπου τους
κινηματογραφούν, για να δείξουν στα «αφεντικά» ότι δέχονται να τελούν απόλυτα
υπό το έλεός τους. Πηγαίνουν εκεί, για να δηλώσουν προς αυτούς πως είναι
έτοιμοι να τους παράσχουν τα στοιχεία που θέλουν, ώστε να τους έχουν μόνιμα
«δεμένους». Μόνοι τους δηλαδή θα «παραδώσουν» στα χέρια των «αφεντικών» τα μέσα
για να τους εκβιάζουν!!!
Γράφει ο Παναγιώτης Τραϊανού
Επί αιώνες το σύστημα
εξουσίας «θωράκιζε» τη λειτουργία του με συγκεκριμένες πρακτικές. Επιδιώκοντας
να έχει πάντα τη δύναμη να εξουσιάζει τις μάζες, φοβόταν πάντα πιο πολύ τους
δικούς του «προδότες» παρά τους εξωτερικούς εχθρούς. Άλλωστε, ήταν το πρώτο που
—εξ’ ιδίων— γνώριζε ότι τα μεγάλα κάστρα πέφτουν από μέσα κι όχι απ’ έξω! Επί
αιώνες διέφθειρε επαναστάτες κι εξαγόραζε προδότες, για να καταφέρει αυτά τα
οποία δεν μπορούσαν να του δώσουν ούτε οι πολυδιαφημισμένοι στρατοί του ούτε οι
τεράστιοι καταπέλτες του. Οι προδότες ήταν πάντα οι αγαπημένοι του σύμμαχοι,
γιατί γνώριζε πού να τους αναζητεί και πώς να τους εκμεταλλεύεται. Με αυτήν τη
γνώση —όπως αντιλαμβανόμαστε— δεν ήταν δυνατόν ν’ αφήσει στο δικό του «κάστρο»
ανοικτές «κερκόπορτες»!
Από την πρώτη στιγμή που άρχισε
να υψώνεται το σύστημα εξουσίας στον Πλανήτη έδωσε μεγάλη σημασία και βαρύτητα
στον τρόπο και τη μέθοδο στελέχωσής του. Στόχος του ήταν πάντα να μην πάει ποτέ
η δύναμη της εξουσίας στα λάθος χέρια. Στόχος του ήταν να μην βγάλει μόνον του τα
δικά του «μάτια», δίνοντας την εξουσία σε λάθος ανθρώπους, τους οποίους θα τους
έβρισκε «απέναντί» του. Ο κύριος φόβος του εστιαζόταν απέναντι στους προδότες,
οι οποίοι για τον οποιονδήποτε λόγο θα εκμεταλλεύονταν τις δικές του δυνάμεις
εναντίον του …Απέναντι σ’ αυτούς, οι οποίοι θα χρησιμοποιούσαν την εξουσία που
θα τους παραδίδονταν στα χέρια υπέρ των ανθρώπων και εναντίον τού συστήματος
εξουσίας.
Αυτό το σύστημα, λοιπόν, πάντα
επεδίωκε και κατάφερνε να δίνει την εξουσία του σε πολύ συγκεκριμένους …Σε ανθρώπους,
οι οποίοι είχαν συγκρουόμενα συμφέροντα με τις κοινωνίες που καταδυνάστευαν …Σε
ανθρώπους, οι οποίοι είχαν μόνιμη ανάγκη την εξουσία —και τα όσα αυτή
συνεπάγεται για τον κάτοχό της—, για να καλύψουν μόνιμες προσωπικές τους
ανάγκες …Σε ανθρώπους, τους οποίους μπορούσε να εκβιάζει …Σε ανθρώπους, τους
οποίους μπορούσε να ελέγχει. Μόνιμη επιδίωξή του ήταν να ελέγχει αυτούς, οι
οποίοι θα μπορούσαν να το προδώσουν για τον οποιονδήποτε λόγο …Να το προδώσουν
όχι σε αντίπαλους εχθρούς, οι οποίοι —έστω κι ως τέτοιοι— συμμετείχαν σ’ ένα
παιχνίδι το οποίο ενίσχυε την εξουσία, αλλά στους λαούς τους οποίους εξουσίαζαν
…Να το οδηγήσουν στη διάλυση και την κατάρρευση και όχι στη «σύγκρουση» με άλλα
όμοια συστήματα που το ενίσχυαν.
Εκ των δεδομένων
λοιπόν οι πιο ανεπιθύμητοι για το σύστημα υποψήφιοι ήταν οι κοινοί άνθρωποι …Οι
κοινοί άνθρωποι με τις κοινές προσωπικές ανάγκες …Οι φυσιολογικοί άνθρωποι,
οι οποίοι θα έπαιρναν μια μη φυσιολογική δύναμη και δεν θα ήταν εύκολα
εκβιάσιμοι, γιατί δεν είχαν «φλέγουσες» προσωπικές ανάγκες και πάθη. …Αυτοί,
τους οποίους το σύστημα δεν μπορούσε να «κατασκευάσει» με τις προδιαγραφές
εκείνες, οι οποίες θα τους έκαναν ελεγχόμενους. Εδώ θ’ αναρωτηθεί ο αναγνώστης:«Υπήρχαν
άνθρωποι «κατασκευασμένοι» από το σύστημα, για να τους «εμπιστευτεί» και να
τους δώσει τη μεγάλη εξουσία;»…Βεβαίως και υπήρχαν! …Οι Ευνούχοι!
…Αυτοί ήταν οι καλύτεροι δούλοι τού συστήματος!
Οι Ευνούχοι ήταν επί χιλιετίες οι
μεγαλύτεροι σύμμαχοι του συστήματος εξουσίας! …Οι «εκλεκτοί» του! …Αυτοί, οι
οποίοι αναλάμβαναν τους πιο απαιτητικούς και βέβαια σκληρούς για την κοινωνία
ρόλους. Αυτούς δεν τους φοβόταν, γιατί, εξαιτίας τής «αναπηρίας» τους, δεν
μπορούσαν να το εγκαταλείψουν. Χωρίς το σύστημα δεν θα είχε καμία αξία η
«θυσία» που έκαναν, γιατί κανένας δεν θα τους «αποζημίωνε» γι’ αυτήν. Δεν
μπορούσαν να το εγκαταλείψουν, γιατί σε μια τέτοια περίπτωση θα ήταν
«αυτοκτονία» γι’ αυτούς. Χωρίς τις παροχές τού συστήματος δεν θα μπορούσαν να
«επιβιώσουν» ούτε μία μέρα. Κοντά σ’ αυτούς και οι κοινοί ομοφυλόφιλοι. Όπως οι
ευνούχοι έτσι και οι ομοφυλόφιλοι ήταν χρήσιμοι για το σύστημα, γιατί επίσης
εκβιάζονταν. Είχαν κι αυτοί απόλυτη ανάγκη τα χρήματα, αλλά και την εξουσία τού
συστήματος για να «επιβιώσουν» ως «είδος».
Όπως αντιλαμβανόμαστε, η σεξουαλική
«αναπηρία» ή «ιδιομορφία» ήταν επιθυμητή από το σύστημα, γιατί δημιουργεί
«φλέγουσες» κι αναπόφευκτες προσωπικές ανάγκες σ’ αυτούς που τους χαρακτηρίζει.
Δημιουργεί επείγουσες οικονομικές ανάγκες, οι οποίες έχουν σχέση με προσωπικές
επιλογές κάποιων ανθρώπων …και αυτές ήταν που τους έκαναν ελεγχόμενους! Όταν
αυτά τα οποία αναζητεί ένας φυσιολογικός άνθρωπος τα βρίσκει δωρεάν κι ο
«ιδιόμορφος» πρέπει να τα ακριβοπληρώσει, ευνόητο είναι ότι θα πρέπει να
εξασφαλίσει πόρους γι’ αυτά …και αυτό δεν είναι πάντα εύκολο μέσω της νόμιμης
οδού! Όταν ένας φυσιολογικός άνθρωπος μπορεί να ζήσει εύκολα μ’ έναν απλό
μισθό, ένας μη-φυσιολογικός δεν μπορεί να το κάνει αυτό.
Όταν λοιπόν
αναζητάς επειγόντως οικονομικούς πόρους για να λύσεις προσωπικά σου θέματα,
ευνόητο είναι ότι θα κάνεις τα αδύνατα δυνατά για να τους εξασφαλίσεις. Δεν θα
έχεις αναστολές ούτε σε θέματα ηθικής ούτε σε θέματα νομιμότητας. Όταν αυτό
είναι το κύριο πρόβλημα της ζωής σου, θ’ αναζητήσεις τη λύση του ακόμα κι εκτός
νομιμότητας. Τους «ζωογόνους» για εσένα οικονομικούς πόρους θα τους αναζητήσεις
εκεί όπου γνωρίζεις ότι υπάρχουν οι καλύτεροι, οι μεγαλύτεροι και με ελάχιστη
φύλαξη …και οι οποίοι είναι οιδημόσιοι πόροι. Γι’ αυτόν τον λόγο η «σεξουαλική
προβληματικότητα» και «διαφθορά» πήγαιναν πάντα «χέρι-χέρι» κι αυτό όχι μόνον
δεν απειλούσε την εξουσία —όπως θα νόμιζε κανείς—, αλλά την ενίσχυε.
Όσο πιο «άρρωστοι» ήταν αυτοί που
κυβερνούσαν τους λαούς, τόσο πιο σκληροί ήταν μαζί τους. Όσο πιο άρρωστοι»
ήταν, τόσο πιο διεφθαρμένοι ήταν, γιατί η διαβάθμιση της «αρρώστιας» τους
δημιουργούσε «διαβάθμιση» και στις οικονομικές τους ανάγκες, για να μπορέσουν
να καλύψουν τα «έξοδά» της. Όσο πιο διεφθαρμένοι ήταν, τόσο πιο εύκολοι ήταν
στον εκβιασμό τους. Το σύστημα είχε βρει την ιδανική λύση, για να εξασφαλίσει
πιστούς δούλους για τη λειτουργία του …Δούλους, οι οποίοι θα βρίσκονταν μόνιμα
«απέναντι» σ’ αυτούς που εξουσίαζαν …Δούλους, τους οποίους θα τους εκβίαζε
συστηματικά. Γιατί θα μπορούσε να τους εκβιάζει συστηματικά; …Γιατί απλούστατα
ο λαός ποτέ και για κανέναν λόγο δεν συμπαθούσε τους «περίεργους» και
«ιδιόμορφους» ανθρώπους.
Η λογική αυτής της επιλογής είναι
απλή. Το σύστημα επέλεγε αυτούς τους οποίους δεν τους επιθυμούσε ο κόσμος και
οι ίδιοι το είχαν ανάγκη γι’ αυτά που τους παρείχε. Επειδή δεν τους ήθελε ο
κόσμος, το σύστημα μπορούσε να τους εκβιάζει με καταστροφή και, επειδή αυτοί το
είχαν ανάγκη, μπορούσε να τους δελεάζει με τις παροχές του! …Μόνιμες
αντιπάθειες συνδυάζονταν με μόνιμες ανάγκες και δημιουργούσαν μόνιμες
καταστάσεις! Όλοι βολεμένοι εις βάρος των λαών, οι οποίοι έπεφταν θύματα της
εξουσίας και των δούλων της. Έτσι σχεδιάστηκε το σύστημα εξουσίας να
στελεχώνεται και να λειτουργεί από την εποχή τής Βαβυλώνας μέχρι σήμερα. Όσο
πιο σκληρό είναι ένα σύστημα, τόσο περισσότερη «ανωμαλία» υπάρχει στην κορυφή
του! Όσο πιο μεγάλες είναι οι εξουσίες που διαχειρίζεται, τόσο πιο «ανώμαλοι»
πρέπει να είναι οι χειριστές-εργαλεία τής εξουσίας —καθώς ταυτόχρονα αυξάνεται
για το σύστημα και η ανάγκη να τους ελέγχει—! Το είδαμε αυτό να συμβαίνει στη
Βαβυλώνα, στη Ρώμη, στο Λονδίνο αλλά και στο ναζιστικό Βερολίνο …Το
«υποψιαζόμαστε» και σήμερα με την Ουάσιγκτον. Λογικό είναι αυτό …Δεν προήλθε το
σημερινό σύστημα από «παρθενογένεση»! …Εξέλιξη των προηγούμενων συστημάτων
είναι και το σημερινό σύστημα εξουσίας! Η σημερινή «αγάπη» τού συστήματος για
τους ΛΟΑΤΚΙ δεν είναι τυχαία! …κι ούτε προέκυψε από τις πρόσφατες WOKE
«ευαισθησίες»!…
…Παλιοί «γνώριμοι» είναι οι
εξουσιαστές με τους ανώμαλους!!! …όλων των ειδών και των διαβαθμίσεων! …Από
τους «τρανς» —οι οποίοι δεν διαφέρουν σε χαρακτηριστικά με τους παλιούς
ευνούχους— μέχρι τις «κρυφοαδερφές» όλοι είναι «γνωστοί» τού συστήματος εδώ και
χιλιετίες!…Χρήσιμοι εδώ και χιλιετίες, εφόσον συμμετέχουν σ’ ένα παιχνίδι
διαφθοράς και σκληρής εξουσίας, το οποίο συνέφερε αμφότερους …Σε ένα παιχνίδι «win-win»
για όλους τους συμμετέχοντες! …Σε ένα παιχνίδι στο οποίο όλοι κατάφερναν τους
στόχους τους —που για τους εξουσιαστές ήταν η ισχύς και για τους ανώμαλους ο
πλούτος—! Επί αιώνες αυτή η μόνιμη σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ κοινών ανθρώπων
—οι οποίοι αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των εξουσιαζόμενων— και των
«ιδιαίτερων» ανθρώπων που ασκούσαν την εξουσία, έδιναν στο σύστημα τα ακλόνητα
χαρακτηριστικά του.
Σε αυτό το σημείο το σύστημα
εξουσίας έδειξε την ευφυΐα του. Χρησιμοποιούσε —μόνιμα κι εσκεμμένα— ανθρώπους,
οι οποίοι δεν έχαιραν καμίας εμπιστοσύνης από τις κοινωνίες. Δεν θα μπορούσε να
συμβαίνει και κάτι διαφορετικό. Ενστικτωδώς γνώριζαν οι κοινωνίες ότι δεν είχαν
κοινά συμφέροντα μ’ αυτούς τους «ιδιαίτερους» ανθρώπους και άρα δεν πίστευαν
ότι θα μπορούσαν να τους «εκφράσουν» και άρα να υπερασπιστούν τα συμφέροντά
τους. Επίσης, ενστικτωδώς τους φοβούνταν για όλα όσα θα ήταν διατεθειμένοι να
κάνουν με τη χρήση τής εξουσίας, για να καλύψουν τα πάθη τους. Τι κοινά
συμφέροντα να έχει ένας κοινός άνθρωπος, ο οποίος εργάζεται σκληρά για την
επιβίωσή του, με έναν διεφθαρμένο αξιωματούχο, ο οποίος κατέλαβε μια υψηλή θέση
εξουσίας εξαιτίας τής «αναπηρίας» του; Τι κοινά συμφέροντα μπορεί να έχει ένας
κοινός οικογενειάρχης μ’ έναν άνθρωπο που, λόγω «αναπηρίας», δεν θα έχει ποτέ
την επιλογή να κάνει οικογένεια; Τι κοινά συμφέροντα μπορεί να έχει ένας
ανώμαλος, ο οποίος αναζητά «λεία» στην κοινωνία, μ’ αυτούς που η «λεία» αυτή
είναι τα δικά τους παιδιά;
Δεν υπάρχουν σχόλια
Μπορείτε να γράψετε και να σχολιάσετε τα πάντα, αλλά αν το κείμενο σας περιέχει υβριστικούς χαρακτηρισμούς σας ενημερώνουμε ότι δεν θα δημοσιεύεται. Σε περίπτωση καθυστέρησης δημοσίευσης των σχολίων ζητούμε συγγνώμη και παρακαλούμε να μην βγάζετε αυθαίρετα συμπεράσματα. Με σεβασμό και εκτίμηση η διαχείριση του ιστολογίου
Δεν υπάρχουν σχόλια
Μπορείτε να γράψετε και να σχολιάσετε τα πάντα, αλλά αν το κείμενο σας περιέχει υβριστικούς χαρακτηρισμούς σας ενημερώνουμε ότι δεν θα δημοσιεύεται. Σε περίπτωση καθυστέρησης δημοσίευσης των σχολίων ζητούμε συγγνώμη και παρακαλούμε να μην βγάζετε αυθαίρετα συμπεράσματα. Με σεβασμό και εκτίμηση η διαχείριση του ιστολογίου