Πολεμικά καψώνια του Πούτιν στον Ερντογάν

Μπορεί η Συρία να μετατραπεί στο Βιετνάμ της Τουρκίας; Ίσως είναι ακόμα νωρίς για να προβούμε σε αυτόν τον ισχυρισμό, παρά το μακελ...

Μπορεί η Συρία να μετατραπεί στο Βιετνάμ της Τουρκίας;

Ίσως είναι ακόμα νωρίς για να προβούμε σε αυτόν τον ισχυρισμό, παρά το μακελειό που σημειώθηκε στην Ιντλίμπ, με 33 νεκρούς Τούρκους στρατιώτες.

Γράφει ο Λυκοκάπης Γιώργος

Να σημειώσουμε πως αυτός είναι ο επιβεβαιωμένος αριθμός των τουρκικών αρχών, αν και υπάρχουν βάσιμες υποψίες πως οι νεκροί είναι πολύ περισσότεροι.

Όμως, ακόμα και αν δεν μπορούμε να μιλήσουμε για "Βιετνάμ", φαίνεται πως η Τουρκία έχει παγιδευτεί στην Συρία, όπως το Ισραήλ παλαιότερα στον πόλεμο του Λιβάνου. Ο Ερντογάν μπλέχτηκε στο πολεμικό μέτωπο της Ιντλίμπ, υπολογίζοντας πως στο τέλος θα υποχρέωνε την σύμμαχο του Ρωσία, να συγκρατήσει την επίθεση της Δαμασκού. Όμως, ενώ η Ρωσία είχε σώσει ουκ ολίγες φορές τον Ερντογάν στο παρελθόν, δεν το έπραξε στην τωρινή σύγκρουση.

Η πρόθεση του Άσαντ να επανακαταλάβει την επαρχία Ιντλίμπ, τον τελευταίο θύλακα τον αντικαθεστωτικών ανταρτών, έχει φέρει την Άγκυρα και την Δαμασκό στα πρόθυμα ενός ολοκληρωτικού πολέμου. Όμως το πάνω χέρι στην συριακή πολεμική εξίσωση, έχουν ο Άσαντ, ο νικητής του εμφυλίου πολέμου και οι σύμμαχοι του.

Ο Άσαντ υποστηρίζεται από το Ιράν, σιιτικές πολιτοφυλακές - όπως την Χεζμπολάχ- και φυσικά την Ρωσία, τον νέο μεγάλο  ισχυρό παίχτη στην Μέση Ανατολή. Οι μόνοι στρατιωτικοί σύμμαχοι του Ερντογάν στην Συρία, είναι τα υπολείμματα των αντικαθεστωτικών και των τζιχαντιστικών ομάδων που προστατεύει στην Ιντλίμπ.

Σε τεντωμένο σκοινί ισορροπεί ο Ερντογάν

Για αυτό και παρά την πολεμική ένταση των τελευταίων ωρών, ο Ερντογάν προσπαθεί να τηρήσει τις ισορροπίες. Βάζει στο κάδρο της πολεμικής αντιπαράθεσης αποκλειστικά το καθεστώς Άσαντ, όχι τους Ρώσους ή τους Ιρανούς συμμάχους του. Εξάλλου γνωρίζει πάρα πολύ καλά, πως η στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στις συριακές πόλεις Αφρίν και Τζαραμπλούς, δεν θα μπορούσε να είχε επιτευχθεί χωρίς την ανοχή της Μόσχας.

Η πολεμική τακτική που πάγια ακολουθεί η Τουρκίαα, σε όλα τα μέτωπα που εμπλέκεται στην Συρία, είναι η εξής: στέλνει πάντοτε στην πρώτη γραμμή του μετώπου τους Σύρους τζιχαντιστές συμμάχους της και ο τουρκικός στρατός ακολουθεί στα μετόπισθεν. Όμως αυτή η τακτική δεν μπορεί να επαναληφθεί στην Ιντλίμπ. Ο λόγος είναι απλός.

Οι τζιχαντιστές σύμμαχοι του Ερντογάν δεν αντιμετωπίζουν στο Ιντλίμπ κουρδικές πολιτοφυλακές με ελαφρύ οπλισμό, όπως στο Αφρίν ή στην βόρεια Συρία. Αντιμετωπίζουν τα πολυβόλα του συριακού στρατού, συνεπικουρούμενα από την ρωσική πολεμική αεροπορία. Προκειμένου να αντέξουν την τρομακτική δύναμη πυρός των αντιπάλων τους, απαιτείται μία πιο υποστηρικτική εμπλοκή των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων.

Ικετεύει για ρωσική μεσολάβηση

Αν πιστέψουμε μάλιστα τους ισχυρισμούς της Μόσχας, ήταν αυτή ακριβώς η εμπλοκή των τουρκικών στρατευμάτων, που οδήγησε στο μακελειό, καθότι δεν είχε ενημερωθεί για τις κινήσεις της Άγκυρας. Ευρισκόμενος σε στρατιωτικό αδιέξοδο, ο Ερντογάν, στην κυριολεξία, ικετεύει για μια ρωσική μεσολάβηση, προκειμένου να επιτευχθεί μία νέα εκεχειρία, όμως οι Ρώσοι δεν μοιάζουν πρόθυμοι να τον βοηθήσουν.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο slpress.gr

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου