Το ποιος κυβερνάει ιδεολογικά την Ελλάδα, μπορείς να το διαπιστώσεις όταν δεις τα αποτελέσματα των εκλογών στους καθηγητές πανεπιστημίου κα...
Το ποιος κυβερνάει ιδεολογικά την Ελλάδα, μπορείς να το διαπιστώσεις όταν δεις τα αποτελέσματα των εκλογών στους καθηγητές πανεπιστημίου και στους δημοσιογράφους. Σήμερα θα ασχοληθούμε με τους πανεπιστημιακούς. Στις τελευταίες εκλογές τους για το συνδικαλιστικό τους όργανο (ΠΟΣΔΕΠ), πρώτη δύναμη αναδείχθηκε η «Συσπείρωση» του ΣΥΡΙΖΑ με 39%, αυξάνοντας ακόμη περισσότερο τις έδρες της στην Δ.Ε., από 11 σε 13. Δεύτερη δύναμη η ΔΗΠΑΚ του ΚΚΕ, με 7 έδρες από 6. Τρίτη, η «Κίνηση Πανεπιστημιακής Αναβάθμισης» (ΠΑΣΟΚ), διατηρώντας τις 5 έδρες που είχε. Τέταρτη, η «Αριστερή Μεταρρύθμιση», συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, που κατέλαβε άλλες 4 έδρες. Η Ν.Δ. τελευταία και καταϊδρωμένη με άλλες 4 έδρες.
Μπορεί να μας εξηγήσει κάποιος πως ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει συνολικά 52% στους καθηγητές πανεπιστημίου, ενώ στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές είχε 4%; Πως γίνεται ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ να έχουν 73% στους πανεπιστημιακούς, ενώ στην κοινωνία έχουν 10%; Πως γίνεται αυτό το μαγικό, μήπως μπορέσουμε να το κάνουμε και εμείς οι δεξιοί; Τα πράγματα είναι απλά, διότι στην ζωή και την πολιτική δεν συμβαίνουν μαγικά. Η Αριστερά από το 1974 έως σήμερα έχει μετατρέψει τα πανεπιστήμια σε τσιφλίκι της. Ο ένας αριστερός καθηγητής προσλαμβάνει τον επόμενο, έχουν μετατρέψει ολόκληρα πανεπιστημιακά τμήματα σε παραμάγαζο του ΣΥΡΙΖΑ.
Για αυτό και η Αριστερά με τον ΣΥΡΙΖΑ αρνούνται την αξιολόγηση σχολών και καθηγητών, για αυτό θέλουν την διατήρηση του «πανεπιστημιακού ασύλου», παγκόσμια ελληνική πατέντα, ακόμη και αν αυτό χρησιμοποιείται από τρομοκρατικές οργανώσεις (περίπτωση επιθέσεως στο λεωφορείο των ΜΑΤ). Για αυτό καταστρατηγούν στην πράξη την ελευθερία διακινήσεως των ιδεών. Μόνο ότι ανήκει στις παρακαταθήκες του Μαρξ, του Λένιν και του Μάο επιτρέπεται.
Ωραίο το πάρτυ της Αριστεράς στα Ελληνικά πανεπιστήμια, μήπως ήρθε η ώρα όμως να τελειώνει; Μήπως τα πανεπιστήμια δεν υπάρχουν για να βολεύονται οι διάφοροι μαρξιστές και για να διαιωνίζει η Αριστερά την ιδεολογική της ηγεμονία; Η Ελλάς και η ελληνική νεολαία χρειάζονται πανεπιστήμια που παράγουν γνώσεις και δεξιότητες σε ένα διεθνοποιημένο οικονομικό περιβάλλον. Θέλουμε πανεπιστήμια που να διεκδικούν μερίδιο συμμετοχής στα ερευνητικά προγράμματα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Με φοιτητές που αποφοιτούν με ένα πτυχίο που έχει επαγγελματική αντιστοίχηση στο γνωστικό τους αντικείμενο.
Το κύριο πρόβλημα του Ελληνικού πανεπιστημίου δεν είναι οικονομικό, αν απορροφά το 3% ή το 5% του ΑΕΠ. Είναι αν οι καθηγητές μας προσελήφθηκαν με κριτήριο την επιστημονική τους επάρκεια και όχι αν πέρασαν από τα σχολεία της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος. Αν έχουμε πανεπιστήμια που τα αναγνωρίζει κανείς στο εξωτερικό και όχι να βρίσκονται στην 500ή θέση στην διεθνή κατάταξη. Αν παράγεται ερευνητικό έργο και αν οι φοιτητές μπορούν να αποπερατώσουν τις σπουδές τους στον προβλεπόμενο χρόνο και όχι να προσμετρούν τις καταλήψεις των αριστεριστών. Αν βάλουμε σε μία σειρά όλα αυτά, τότε να συζητήσουμε το ύψος της κρατικής χρηματοδοτήσεως. Πρώτα απ’ όλα όμως, να ανάψουμε τα φώτα στα Ελληνικά πανεπιστήμια και να πούμε στους αριστερούς: sorry comrades, the party is over.
του Χρήστου Χαρίτου
Μπορεί να μας εξηγήσει κάποιος πως ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει συνολικά 52% στους καθηγητές πανεπιστημίου, ενώ στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές είχε 4%; Πως γίνεται ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ να έχουν 73% στους πανεπιστημιακούς, ενώ στην κοινωνία έχουν 10%; Πως γίνεται αυτό το μαγικό, μήπως μπορέσουμε να το κάνουμε και εμείς οι δεξιοί; Τα πράγματα είναι απλά, διότι στην ζωή και την πολιτική δεν συμβαίνουν μαγικά. Η Αριστερά από το 1974 έως σήμερα έχει μετατρέψει τα πανεπιστήμια σε τσιφλίκι της. Ο ένας αριστερός καθηγητής προσλαμβάνει τον επόμενο, έχουν μετατρέψει ολόκληρα πανεπιστημιακά τμήματα σε παραμάγαζο του ΣΥΡΙΖΑ.
Για αυτό και η Αριστερά με τον ΣΥΡΙΖΑ αρνούνται την αξιολόγηση σχολών και καθηγητών, για αυτό θέλουν την διατήρηση του «πανεπιστημιακού ασύλου», παγκόσμια ελληνική πατέντα, ακόμη και αν αυτό χρησιμοποιείται από τρομοκρατικές οργανώσεις (περίπτωση επιθέσεως στο λεωφορείο των ΜΑΤ). Για αυτό καταστρατηγούν στην πράξη την ελευθερία διακινήσεως των ιδεών. Μόνο ότι ανήκει στις παρακαταθήκες του Μαρξ, του Λένιν και του Μάο επιτρέπεται.
Ωραίο το πάρτυ της Αριστεράς στα Ελληνικά πανεπιστήμια, μήπως ήρθε η ώρα όμως να τελειώνει; Μήπως τα πανεπιστήμια δεν υπάρχουν για να βολεύονται οι διάφοροι μαρξιστές και για να διαιωνίζει η Αριστερά την ιδεολογική της ηγεμονία; Η Ελλάς και η ελληνική νεολαία χρειάζονται πανεπιστήμια που παράγουν γνώσεις και δεξιότητες σε ένα διεθνοποιημένο οικονομικό περιβάλλον. Θέλουμε πανεπιστήμια που να διεκδικούν μερίδιο συμμετοχής στα ερευνητικά προγράμματα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Με φοιτητές που αποφοιτούν με ένα πτυχίο που έχει επαγγελματική αντιστοίχηση στο γνωστικό τους αντικείμενο.
Το κύριο πρόβλημα του Ελληνικού πανεπιστημίου δεν είναι οικονομικό, αν απορροφά το 3% ή το 5% του ΑΕΠ. Είναι αν οι καθηγητές μας προσελήφθηκαν με κριτήριο την επιστημονική τους επάρκεια και όχι αν πέρασαν από τα σχολεία της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος. Αν έχουμε πανεπιστήμια που τα αναγνωρίζει κανείς στο εξωτερικό και όχι να βρίσκονται στην 500ή θέση στην διεθνή κατάταξη. Αν παράγεται ερευνητικό έργο και αν οι φοιτητές μπορούν να αποπερατώσουν τις σπουδές τους στον προβλεπόμενο χρόνο και όχι να προσμετρούν τις καταλήψεις των αριστεριστών. Αν βάλουμε σε μία σειρά όλα αυτά, τότε να συζητήσουμε το ύψος της κρατικής χρηματοδοτήσεως. Πρώτα απ’ όλα όμως, να ανάψουμε τα φώτα στα Ελληνικά πανεπιστήμια και να πούμε στους αριστερούς: sorry comrades, the party is over.
του Χρήστου Χαρίτου
μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑ.Ο.Σ.
Όλα αυτά τα ωραία τα χρωστάμε στον εθνάρχη Καραμανλή Α'
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι αριστερές παρατάξεις παίρνουν μεγάλα ποσοστά κυρίως γιατί οι δεξιοί καθηγητές δεν συμμετέχουν στις πολύωρες συνελέυσεις και στην εκλογική διαδικασία. Γενικά οι σοβαροί άνθρωποι που κοιτάζουν τη δουλειά τους (μαθήματα, έρευνα, δημοσιεύσεις, συγγραφή συγγραμάτων, επίβλεψη διατριβών και μεταπτυχιακών διπλωμάτων, εκλογές μελών ΔΕΠ)δεν συμμετέχουν στους συλλόγους και έτσι συνδικαλιστικά τα ΑΕΙ ηγεμονεύονται από Μαρξιστές. Τι ντροπή για την εποχή μας!
ΑπάντησηΔιαγραφή