Δελτίο Τύπου Με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον (και φυσικά δίχως την παραμικρή έκπληξη) παρακολουθούμε τη συνεχιζόμενη - και μετεκλογικά - απόπειρα ...
Δελτίο Τύπου
Με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον (και φυσικά δίχως την παραμικρή έκπληξη) παρακολουθούμε τη συνεχιζόμενη - και μετεκλογικά - απόπειρα κάποιων γνωστών χαλκείων να σπιλώσουν τον «Σπάρτακο», προσδίδοντάς του οφθαλμοφανώς ψευδεπίγραφες ταμπέλες λάσπης.
Η πρόσφατη όμως ρήση του αξιότιμου κυρίου Δάμωνα Δαμιανού (στη συνέντευξή του με τον Ιλχάν Αχμέτ στον «ΠτΘ») ότι ο σχηματισμός του εκλογικού συνδυασμού της Σιμπέλ Μουσταφάογλου έδωσε το…άλλοθι σε κάποιους για να ιδρύσουν στον αντίποδα τον «Σπάρτακο», δεν καθιστά απλώς σαφείς - για μια ακόμη φορά - τις σεσημασμένες ούτως ή άλλως ιδεοληπτικές νευρώσεις κάποιων μόνιμων διαστρεβλωτών της πραγματικότητας, αλλά ξεπερνά ασφαλώς πλέον και κάθε όριο γελοιότητας.
Και εμείς φυσικά θα επαναλάβουμε ότι δεν απαιτούμε από κανέναν εγνωσμένα (ή απεγνωσμένα) εμπαθή - και αυτοφερόμενο ως «προοδευτικό» - απολογητή του συστήματος να προσπαθήσει να κατανοήσει τι πραγματικά είναι ο «Σπάρτακος», ποιες βαθιά πολιτικές ανάγκες τον γέννησαν και ποιο τεράστιο κενό ήρθε για να καλύψει.
Δεν μπορούμε ωστόσο να μην αναρωτηθούμε για τα απολύτως προφανή: Ποιο π.χ. απ’ όσα είπε προεκλογικά ο «Σπάρτακος» όχι απλά τον θέτει στον σημειολογικό αντίποδα του προξενικού μηχανισμού της Σιμπέλ Μουσταφάογλου, αλλά έστω τον σχετίζει με τη δράση των ακραίων μειονοτικών στοιχείων της πόλης; Και επίσης βάσει ποίου άκρως κωμικού πρωθύστερου μπορεί να κατονομάζεται ο «Σπάρτακος» ως απάντηση στον συνδυασμό «Πρώτο Βήμα για την Ισότητα», ενώ οι πάντες (και φυσικά και ο κύριος Δαμιανός) γνωρίζουν πολύ καλά ότι δημιουργήθηκε (και ανακοίνωσε επίσημα και την κάθοδό του στις εκλογές) πριν από εκείνον; Περαιτέρω όμως προκύπτουν αναμφίβολα και κάποια άλλα ακόμη άκρως ενδιαφέροντα…φιλοσοφικά ερωτήματα. Ποια είναι λ.χ. τα όρια μεταξύ της λεγόμενης δημοσιογραφίας και της προσβολής της νοημοσύνης του αναγνωστικού κοινού; Μέχρι ποίου σημείου έχει επίσης το δικαίωμα ασύδοτης δημόσιας έκφρασης η οποιαδήποτε παραληρηματική ονείρωξη ενός παραχαράκτη της αλήθειας; Και ακόμη ποιο είναι εν τέλει το πιο ανίκητο πράγμα πάνω στη γη; Η βλακεία ή μήπως η κακοήθεια;
Σπάρτακος
Παράταξη Πολιτών για τον Δήμο Κομοτηνής
Με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον (και φυσικά δίχως την παραμικρή έκπληξη) παρακολουθούμε τη συνεχιζόμενη - και μετεκλογικά - απόπειρα κάποιων γνωστών χαλκείων να σπιλώσουν τον «Σπάρτακο», προσδίδοντάς του οφθαλμοφανώς ψευδεπίγραφες ταμπέλες λάσπης.
Η πρόσφατη όμως ρήση του αξιότιμου κυρίου Δάμωνα Δαμιανού (στη συνέντευξή του με τον Ιλχάν Αχμέτ στον «ΠτΘ») ότι ο σχηματισμός του εκλογικού συνδυασμού της Σιμπέλ Μουσταφάογλου έδωσε το…άλλοθι σε κάποιους για να ιδρύσουν στον αντίποδα τον «Σπάρτακο», δεν καθιστά απλώς σαφείς - για μια ακόμη φορά - τις σεσημασμένες ούτως ή άλλως ιδεοληπτικές νευρώσεις κάποιων μόνιμων διαστρεβλωτών της πραγματικότητας, αλλά ξεπερνά ασφαλώς πλέον και κάθε όριο γελοιότητας.
Και εμείς φυσικά θα επαναλάβουμε ότι δεν απαιτούμε από κανέναν εγνωσμένα (ή απεγνωσμένα) εμπαθή - και αυτοφερόμενο ως «προοδευτικό» - απολογητή του συστήματος να προσπαθήσει να κατανοήσει τι πραγματικά είναι ο «Σπάρτακος», ποιες βαθιά πολιτικές ανάγκες τον γέννησαν και ποιο τεράστιο κενό ήρθε για να καλύψει.
Δεν μπορούμε ωστόσο να μην αναρωτηθούμε για τα απολύτως προφανή: Ποιο π.χ. απ’ όσα είπε προεκλογικά ο «Σπάρτακος» όχι απλά τον θέτει στον σημειολογικό αντίποδα του προξενικού μηχανισμού της Σιμπέλ Μουσταφάογλου, αλλά έστω τον σχετίζει με τη δράση των ακραίων μειονοτικών στοιχείων της πόλης; Και επίσης βάσει ποίου άκρως κωμικού πρωθύστερου μπορεί να κατονομάζεται ο «Σπάρτακος» ως απάντηση στον συνδυασμό «Πρώτο Βήμα για την Ισότητα», ενώ οι πάντες (και φυσικά και ο κύριος Δαμιανός) γνωρίζουν πολύ καλά ότι δημιουργήθηκε (και ανακοίνωσε επίσημα και την κάθοδό του στις εκλογές) πριν από εκείνον; Περαιτέρω όμως προκύπτουν αναμφίβολα και κάποια άλλα ακόμη άκρως ενδιαφέροντα…φιλοσοφικά ερωτήματα. Ποια είναι λ.χ. τα όρια μεταξύ της λεγόμενης δημοσιογραφίας και της προσβολής της νοημοσύνης του αναγνωστικού κοινού; Μέχρι ποίου σημείου έχει επίσης το δικαίωμα ασύδοτης δημόσιας έκφρασης η οποιαδήποτε παραληρηματική ονείρωξη ενός παραχαράκτη της αλήθειας; Και ακόμη ποιο είναι εν τέλει το πιο ανίκητο πράγμα πάνω στη γη; Η βλακεία ή μήπως η κακοήθεια;
Σπάρτακος
Παράταξη Πολιτών για τον Δήμο Κομοτηνής
Δεν υπάρχουν σχόλια
Μπορείτε να γράψετε και να σχολιάσετε τα πάντα, αλλά αν το κείμενο σας περιέχει υβριστικούς χαρακτηρισμούς σας ενημερώνουμε ότι δεν θα δημοσιεύεται. Σε περίπτωση καθυστέρησης δημοσίευσης των σχολίων ζητούμε συγγνώμη και παρακαλούμε να μην βγάζετε αυθαίρετα συμπεράσματα. Με σεβασμό και εκτίμηση η διαχείριση του ιστολογίου