Του Θεόφιλου Σιχλετίδη Τάσεις, ρεύματα, συνιστώσες, διασπάσεις και διασπάσεις των διασπάσεων, πολλοί στρατηγοί και λίγοι στρατιώτες συνθέτου...
Του Θεόφιλου Σιχλετίδη
Τάσεις, ρεύματα, συνιστώσες, διασπάσεις και διασπάσεις των διασπάσεων, πολλοί στρατηγοί και λίγοι στρατιώτες συνθέτουν το παζλ του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς
Τελικά είναι θέμα χαρακτήρα. Mόνον έτσι μπορούν να εξηγηθούν οι αυτοκαταστροφικές, συχνά αυτοκτονικές, τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ και η αιτία φαίνεται πως βρίσκεται στη σύνθεση αυτού του συμμαχικού εγχειρήματος, του πιο πρωτότυπα περίπλοκου στο χώρο της ευρωπαϊκής Αριστεράς.
Ακόμη και χωρίς τους συμμάχους ο ΣΥΝ αποτελεί από μόνος του μία πραγματική Βαβυλωνία, μιας και στην Κουμουνδούρου συγκατοικούν τάσεις και ρεύματα που μετρούν λιγότερες συμφωνίες και περισσότερες πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές. Στο τελευταίο συνέδριο του κόμματος η “αριστερή πλειοψηφία” κατέγραψε τις δυνάμεις της στο 62%.
Περίπου το 50% ανήκει στην τάση του Αριστερού Ρεύματος (Χουντής, Λαφαζάνης, Δραγασάκης) και οι υπόλοιπες δυνάμεις στο Κοκκινοπράσινο Δίκτυο (Παπαδόπουλος, Λάσκος) και σε “ατασικούς”, όπως ο Πάνος Τριγάζης. Η κρίση στο ΣΥΡΙΖΑ και η αντιπαράθεση Αλέξη Τσίπρα και Αλέκου Αλαβάνου προκάλεσε ρήγματα στο χώρο της πλειοψηφίας, από τη μία το “βαθύ” Ρεύμα (Στρατούλης, Λεουτσάκος) και από την άλλη το “προεδρικό” (Βίτσας, Φλαμπουράρης) μαζί με το “νεανικό” Ρεύμα (Καρίτζης, Κορωνάκης), που κατά καιρούς συμμαχούν με το Κοκκινοπράσινο Δίκτυο. Το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ έχει τεμαχίσει τις δυνάμεις της πλειοψηφίας του ΣΥΝ, με τους περισσότερους πάντως να φαίνεται πως υποστηρίζουν το “κάτι περισσότερο από πολιτική συμμαχία, κάτι λιγότερο από κόμμα”.
Η “ανανεωτική μειοψηφία” στο τελευταίο συνέδριο του ΣΥΝ είδε τις δυνάμεις της στο 30%. Η Ανανεωτική Πτέρυγα της Κουμουνδούρου αποτελεί τον αδύναμο κρίκο του ΣΥΡΙΖΑ: Δεν αποδέχεται ούτε καν τη μακρινή προοπτική για νέο ενιαίο πολιτικό φορέα, δεν θέλει ούτε καν να δει τις κάρτες μέλους του ΣΥΡΙΖΑ και θα προτιμούσε τη συνεργασία με τους Οικολόγους Πράσινους από τη συμμαχία με “νεοσταλινικούς και γκρουπούσκουλα”, όπως έχει χαρακτηρίσει κάποιους από τους συμμάχους. Από αυτή τη γραμμή των σκληροπυρηνικών ανανεωτών (Χατζησωκράτης, Λυκούδης, Σαμπατακάκης, Μαργαρίτης) έχουν διαχωρίσει τη στάση τους μετριοπαθή στελέχη, όπως ο Γιάννης Μπαλάφας, που συνεργάζονται σε καλό κλίμα με τον Αλέξη Τσίπρα. Από τις πολλές μικρές ομαδοποιήσεις μέσα στην Κουμουνδούρου ξεχωρίζει αυτή της Αριστερής Ανασύνθεσης (Χελάκης, Πιλαλής), που από το 5ο συνέδριο του ΣΥΝ υποστηρίζει τη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο πολιτικό φορέα.
Οι σύμμαχοι
Η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας (Νίκος Γαλάνης), αν και ιδρύθηκε μόλις το 2003, αποτελεί σήμερα μία από τις μεγαλύτερες οργανώσεις της ελληνικής άκρας Αριστεράς. Ανήκει στο χώρο της αντιιμπεριαλιστικής Αριστεράς, έχει ανοίξει πόλεμο με την Ανανεωτική Πτέρυγα του ΣΥΝ και ακούει αυτά που λέει ο Αλέκος Αλαβάνος, χωρίς να εκνευρίζεται. Η Διεθνιστική Εργατική Αριστερά (Αντώνης Νταβανέλος) ανήκει στον τροτσκιστικό χώρο και αποτέλεσε έναν από τους παράγοντες που βοήθησαν το ΣΥΡΙΖΑ να βγει από την κρίση του καλοκαιριού. Η ομάδα “Κόκκινο” (Πάνος Κοσμάς) προέρχεται από διάσπαση της ΔΕΑ. Πρόσφατα και το “Κόκκινο” διασπάστηκε και δημιουργήθηκε η Αντικαπιταλιστική Πολιτική Ομάδα (Γιώργος Σαπουνάς). Στους τροτσκιστές του ΣΥΡΙΖΑ ανήκει και το “Ξεκίνημα” (Τάκης Γιαννόπουλος). Η ΑΚΟΑ (Γιάννης Μπανιάς) αποτελεί τον πιο παλιό -από την προ ΣΥΡΙΖΑ εποχή- σύμμαχο του ΣΥΝ. Τελευταία οι σχέσεις έχουν ψυχραθεί, καθώς ο Αλέξης Τσίπρας δεν βρήκε τη στήριξη που περίμενε από την ΑΚΟΑ.
Το ΔΗΚΚΙ (Παναγιώτης Μαντάς) -πλέον “ΔΗΚΚΙ Σοσιαλιστική Αριστερά” εξαιτίας της δικαστικής αντιπαράθεσης με τον Δημήτρη Τσοβόλα- δεν έχει σήμερα τις δυνάμεις που έφερε στο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2007. Παραμένει στο συμμαχικό σχήμα, θέλει να εκφράσει τη σοσιαλιστική συνιστώσα του και είναι κατά του ενιαίου πολιτικού φορέα κυρίως εξαιτίας των διαφορών του με τους άλλους συμμάχους στα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Η ΚΕΔΑ (Γιάννης Θεωνάς) δημιουργήθηκε από διαγραμμένους του ΚΚΕ, έχει παίξει στο ΣΥΡΙΖΑ έναν ρόλο πολύ μεγαλύτερο από τις δυνάμεις της -όπως και οι Ενεργοί Πολίτες του Μανόλη Γλέζου- και είναι μεταξύ αυτών που θέλουν να ακούνε τον Αλέκο Αλαβάνο. Η ομάδα “Ρόζα” (Νίκος Γιαννόπουλος) ανήκει στο χώρο της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, με βασικό πυρήνα της τις δυνάμεις του Δικτύου για τα Κοινωνικά και Πολιτικά Δικαιώματα και έχει “συγγενικές” σχέσεις με την ΑΚΟΑ και το Κοκκινοπράσινο Δίκτυο του ΣΥΝ. Με το καράβι του ΣΥΡΙΖΑ ταξιδεύουν και οι Οικοσοσιαλιστές (Τάσος Πανταζίδης) αλλά και η “μεγαλύτερη” συνιστώσα, αυτή των ανένταχτων -γι' αυτούς ξεκίνησε όλη η ιστορία με τις κάρτες μέλους- που σε επίπεδο κεντρικής γραμματείας του συμμαχικού σχήματος εκπροσωπούνται από τη Μαρία Φραγκιαδάκη (προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ), τον Δήμο Τσακνιά (με παρελθόν στο ΚΚΕ), τον Άλκη Ρήγο και την Τασία Χριστοδουλοπούλου.
Οι οπαδοί
“Χαιρετίζω την ΠΑΣΑ και την ΕΟΣ”, είπε ο Αλέκος Αλαβάνος το προηγούμενο Σάββατο από το βήμα της 3ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ και στην αίθουσα ακούστηκαν οι πρώτες αποδοκιμασίες. Όπου ΠΑΣΑ, η Πρωτοβουλία για την Αντισυστημική Αριστερά, και ΕΟΣ, η Ένωση Οπαδών ΣΥΡΙΖΑ, που έκαναν την εμφάνισή τους μέσα στο καλοκαίρι, στην κορύφωση της αντιπαράθεσης του Αλέκου Αλαβάνου με τον Αλέξη Τσίπρα. ΠΑΣΑ και ΕΟΣ, ειδικά η δεύτερη, δηλώνουν οπαδοί του Αλέκου Αλαβάνου και πολεμούν κυρίως μέσα από το διαδίκτυο τον Αλέξη Τσίπρα. Οι “οπαδοί” έδωσαν το “παρών” στην 3η Πανελλαδική, προσπάθησαν με γηπεδικό τρόπο να μετατρέψουν τη διαδικασία σε “σώμα που θα πάρει αποφάσεις”, έβριζαν όσους “τόλμησαν” να ασκήσουν κριτική στον Αλέκο Αλαβάνο και από πολιτική πολύ λίγα πράγματα με κοινότοπες τοποθετήσεις κατά των επαγγελματικών στελεχών του ΣΥΝ. Αν οι “οπαδοί” αποτελέσουν τη μαγιά για τις παρεμβάσεις που έχει στο μυαλό του ο Αλέκος Αλαβάνος για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, τότε δεν υπάρχουν σοβαροί λόγοι, για να ανησυχεί η Κουμουνδούρου.
Από "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ"
Τάσεις, ρεύματα, συνιστώσες, διασπάσεις και διασπάσεις των διασπάσεων, πολλοί στρατηγοί και λίγοι στρατιώτες συνθέτουν το παζλ του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς
Τελικά είναι θέμα χαρακτήρα. Mόνον έτσι μπορούν να εξηγηθούν οι αυτοκαταστροφικές, συχνά αυτοκτονικές, τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ και η αιτία φαίνεται πως βρίσκεται στη σύνθεση αυτού του συμμαχικού εγχειρήματος, του πιο πρωτότυπα περίπλοκου στο χώρο της ευρωπαϊκής Αριστεράς.
Ακόμη και χωρίς τους συμμάχους ο ΣΥΝ αποτελεί από μόνος του μία πραγματική Βαβυλωνία, μιας και στην Κουμουνδούρου συγκατοικούν τάσεις και ρεύματα που μετρούν λιγότερες συμφωνίες και περισσότερες πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές. Στο τελευταίο συνέδριο του κόμματος η “αριστερή πλειοψηφία” κατέγραψε τις δυνάμεις της στο 62%.
Περίπου το 50% ανήκει στην τάση του Αριστερού Ρεύματος (Χουντής, Λαφαζάνης, Δραγασάκης) και οι υπόλοιπες δυνάμεις στο Κοκκινοπράσινο Δίκτυο (Παπαδόπουλος, Λάσκος) και σε “ατασικούς”, όπως ο Πάνος Τριγάζης. Η κρίση στο ΣΥΡΙΖΑ και η αντιπαράθεση Αλέξη Τσίπρα και Αλέκου Αλαβάνου προκάλεσε ρήγματα στο χώρο της πλειοψηφίας, από τη μία το “βαθύ” Ρεύμα (Στρατούλης, Λεουτσάκος) και από την άλλη το “προεδρικό” (Βίτσας, Φλαμπουράρης) μαζί με το “νεανικό” Ρεύμα (Καρίτζης, Κορωνάκης), που κατά καιρούς συμμαχούν με το Κοκκινοπράσινο Δίκτυο. Το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ έχει τεμαχίσει τις δυνάμεις της πλειοψηφίας του ΣΥΝ, με τους περισσότερους πάντως να φαίνεται πως υποστηρίζουν το “κάτι περισσότερο από πολιτική συμμαχία, κάτι λιγότερο από κόμμα”.
Η “ανανεωτική μειοψηφία” στο τελευταίο συνέδριο του ΣΥΝ είδε τις δυνάμεις της στο 30%. Η Ανανεωτική Πτέρυγα της Κουμουνδούρου αποτελεί τον αδύναμο κρίκο του ΣΥΡΙΖΑ: Δεν αποδέχεται ούτε καν τη μακρινή προοπτική για νέο ενιαίο πολιτικό φορέα, δεν θέλει ούτε καν να δει τις κάρτες μέλους του ΣΥΡΙΖΑ και θα προτιμούσε τη συνεργασία με τους Οικολόγους Πράσινους από τη συμμαχία με “νεοσταλινικούς και γκρουπούσκουλα”, όπως έχει χαρακτηρίσει κάποιους από τους συμμάχους. Από αυτή τη γραμμή των σκληροπυρηνικών ανανεωτών (Χατζησωκράτης, Λυκούδης, Σαμπατακάκης, Μαργαρίτης) έχουν διαχωρίσει τη στάση τους μετριοπαθή στελέχη, όπως ο Γιάννης Μπαλάφας, που συνεργάζονται σε καλό κλίμα με τον Αλέξη Τσίπρα. Από τις πολλές μικρές ομαδοποιήσεις μέσα στην Κουμουνδούρου ξεχωρίζει αυτή της Αριστερής Ανασύνθεσης (Χελάκης, Πιλαλής), που από το 5ο συνέδριο του ΣΥΝ υποστηρίζει τη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο πολιτικό φορέα.
Οι σύμμαχοι
Η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας (Νίκος Γαλάνης), αν και ιδρύθηκε μόλις το 2003, αποτελεί σήμερα μία από τις μεγαλύτερες οργανώσεις της ελληνικής άκρας Αριστεράς. Ανήκει στο χώρο της αντιιμπεριαλιστικής Αριστεράς, έχει ανοίξει πόλεμο με την Ανανεωτική Πτέρυγα του ΣΥΝ και ακούει αυτά που λέει ο Αλέκος Αλαβάνος, χωρίς να εκνευρίζεται. Η Διεθνιστική Εργατική Αριστερά (Αντώνης Νταβανέλος) ανήκει στον τροτσκιστικό χώρο και αποτέλεσε έναν από τους παράγοντες που βοήθησαν το ΣΥΡΙΖΑ να βγει από την κρίση του καλοκαιριού. Η ομάδα “Κόκκινο” (Πάνος Κοσμάς) προέρχεται από διάσπαση της ΔΕΑ. Πρόσφατα και το “Κόκκινο” διασπάστηκε και δημιουργήθηκε η Αντικαπιταλιστική Πολιτική Ομάδα (Γιώργος Σαπουνάς). Στους τροτσκιστές του ΣΥΡΙΖΑ ανήκει και το “Ξεκίνημα” (Τάκης Γιαννόπουλος). Η ΑΚΟΑ (Γιάννης Μπανιάς) αποτελεί τον πιο παλιό -από την προ ΣΥΡΙΖΑ εποχή- σύμμαχο του ΣΥΝ. Τελευταία οι σχέσεις έχουν ψυχραθεί, καθώς ο Αλέξης Τσίπρας δεν βρήκε τη στήριξη που περίμενε από την ΑΚΟΑ.
Το ΔΗΚΚΙ (Παναγιώτης Μαντάς) -πλέον “ΔΗΚΚΙ Σοσιαλιστική Αριστερά” εξαιτίας της δικαστικής αντιπαράθεσης με τον Δημήτρη Τσοβόλα- δεν έχει σήμερα τις δυνάμεις που έφερε στο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2007. Παραμένει στο συμμαχικό σχήμα, θέλει να εκφράσει τη σοσιαλιστική συνιστώσα του και είναι κατά του ενιαίου πολιτικού φορέα κυρίως εξαιτίας των διαφορών του με τους άλλους συμμάχους στα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Η ΚΕΔΑ (Γιάννης Θεωνάς) δημιουργήθηκε από διαγραμμένους του ΚΚΕ, έχει παίξει στο ΣΥΡΙΖΑ έναν ρόλο πολύ μεγαλύτερο από τις δυνάμεις της -όπως και οι Ενεργοί Πολίτες του Μανόλη Γλέζου- και είναι μεταξύ αυτών που θέλουν να ακούνε τον Αλέκο Αλαβάνο. Η ομάδα “Ρόζα” (Νίκος Γιαννόπουλος) ανήκει στο χώρο της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, με βασικό πυρήνα της τις δυνάμεις του Δικτύου για τα Κοινωνικά και Πολιτικά Δικαιώματα και έχει “συγγενικές” σχέσεις με την ΑΚΟΑ και το Κοκκινοπράσινο Δίκτυο του ΣΥΝ. Με το καράβι του ΣΥΡΙΖΑ ταξιδεύουν και οι Οικοσοσιαλιστές (Τάσος Πανταζίδης) αλλά και η “μεγαλύτερη” συνιστώσα, αυτή των ανένταχτων -γι' αυτούς ξεκίνησε όλη η ιστορία με τις κάρτες μέλους- που σε επίπεδο κεντρικής γραμματείας του συμμαχικού σχήματος εκπροσωπούνται από τη Μαρία Φραγκιαδάκη (προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ), τον Δήμο Τσακνιά (με παρελθόν στο ΚΚΕ), τον Άλκη Ρήγο και την Τασία Χριστοδουλοπούλου.
Οι οπαδοί
“Χαιρετίζω την ΠΑΣΑ και την ΕΟΣ”, είπε ο Αλέκος Αλαβάνος το προηγούμενο Σάββατο από το βήμα της 3ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ και στην αίθουσα ακούστηκαν οι πρώτες αποδοκιμασίες. Όπου ΠΑΣΑ, η Πρωτοβουλία για την Αντισυστημική Αριστερά, και ΕΟΣ, η Ένωση Οπαδών ΣΥΡΙΖΑ, που έκαναν την εμφάνισή τους μέσα στο καλοκαίρι, στην κορύφωση της αντιπαράθεσης του Αλέκου Αλαβάνου με τον Αλέξη Τσίπρα. ΠΑΣΑ και ΕΟΣ, ειδικά η δεύτερη, δηλώνουν οπαδοί του Αλέκου Αλαβάνου και πολεμούν κυρίως μέσα από το διαδίκτυο τον Αλέξη Τσίπρα. Οι “οπαδοί” έδωσαν το “παρών” στην 3η Πανελλαδική, προσπάθησαν με γηπεδικό τρόπο να μετατρέψουν τη διαδικασία σε “σώμα που θα πάρει αποφάσεις”, έβριζαν όσους “τόλμησαν” να ασκήσουν κριτική στον Αλέκο Αλαβάνο και από πολιτική πολύ λίγα πράγματα με κοινότοπες τοποθετήσεις κατά των επαγγελματικών στελεχών του ΣΥΝ. Αν οι “οπαδοί” αποτελέσουν τη μαγιά για τις παρεμβάσεις που έχει στο μυαλό του ο Αλέκος Αλαβάνος για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, τότε δεν υπάρχουν σοβαροί λόγοι, για να ανησυχεί η Κουμουνδούρου.
Από "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ"
Δεν υπάρχουν σχόλια
Μπορείτε να γράψετε και να σχολιάσετε τα πάντα, αλλά αν το κείμενο σας περιέχει υβριστικούς χαρακτηρισμούς σας ενημερώνουμε ότι δεν θα δημοσιεύεται. Σε περίπτωση καθυστέρησης δημοσίευσης των σχολίων ζητούμε συγγνώμη και παρακαλούμε να μην βγάζετε αυθαίρετα συμπεράσματα. Με σεβασμό και εκτίμηση η διαχείριση του ιστολογίου