Τα αποτελέσματα των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου σχολιαστήκαν επαρκώς τις προηγούμενες ημέρες και δεν νομίζω ότι είναι σκόπιμο να ασχοληθούμε μ...
Τα αποτελέσματα των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου σχολιαστήκαν επαρκώς τις προηγούμενες ημέρες και δεν νομίζω ότι είναι σκόπιμο να ασχοληθούμε με αυτά. Το ενδιαφέρον όλων των Ελλήνων, νικητών και ηττημένων, έχει στραφεί πλέον προς το εάν και πότε οι δεσμεύσεις του πρωθυπουργού θα αρχίσουν να λαμβάνουν σάρκα και οστά.
Είναι παρήγορο το γεγονός ότι ενώ ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού, Ανδρέας Παπανδρέου, είχε ως πρότυπο ανάπτυξης και διακυβέρνησης την Λιβύη, την (τότε) Γιουγκοσλαβία και άλλες τόσο αναπτυγμένες και ευημερούσες χώρες, ο κ. Γ. Παπανδρέου μας υποσχέθηκε ότι θέλει να μετατρέψει την Ελλάδα σε «Δανία του Νότου». Ως σκέψη δεν είναι άσχημη. Ως προοπτική εξελίξεως σε σύγκριση με το παρελθόν, ακόμη καλύτερη. Δεν θα σχολιάσω το περιεχόμενο της προεκλογικής εξαγγελίας του πρωθυπουργού. Θα περιμένω και εύχομαι ειλικρινώς να το επιτύχει. Είμαι όμως υποχρεωμένος να επισημάνω ότι ορισμένοι «προοδευτικοί» κύκλοι που είχαν αναλάβει εργολαβικά την προβολή των θέσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και αναφέρομαι κατά κύριο λόγο σε δημοσιογραφικά τρωκτικά, το μόνο που βρήκαν να προβάλλουν από τα πλεονεκτήματα της Δανίας του Νότου ήταν τα εξής:
--Οι πολιτικοί δεν παρίστανται σε μεσαιωνικές τελετές, που έχουν ως αντικείμενο τη λατρεία «θαυματουργών εικόνων»!
--Η Δανία δεν θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα να επιβάλλει πώς θα ονομάζονται άλλες χώρες, άλλες εθνότητες. Αν μια χώρα ονομαζόταν «Γιουτλάνδη» (επαρχία της Δανίας) και αν οι κάτοικοί της, ισχυρίζονταν ότι προέρχονται από τους Βίκινγκς, οι Δανοί θα το θεωρούσαν πολύ ενδιαφέρον και θα έσπευδαν να εκμεταλλευτούν τις οικονομικές ευκαιρίες, που τους δίνει αυτή η προνομιακή σχέση. --Στη Δανία αν διαφοροποιηθεί κάποιος στα «εθνικά θέματα», δεν χαρακτηρίζεται «αντι-Δανός». Στα Δανικά η έκφραση «αντι-Δανός» δεν υπάρχει. --Στη Δανία δεν γίνονται μαθητικές ή στρατιωτικές παρελάσεις. και άλλες τέτοιες δήθεν προοδευτικές και δημοκρατικές μειοδοσίες-κατακτήσεις. Θεωρώ απαραίτητο να γνωρίζουμε ορισμένα στοιχεία ακόμη για τον «παράδεισο» της Δανίας και ιδού τι «ξέχασαν» να πουν μεταξύ άλλων οι έγκυροι δημοσιογράφοι: Δεν υπάρχει πανεπιστημιακό άσυλο. Δεν υπάρχουν αιώνιοι φοιτητές. Οι φοιτητές πληρώνουν τα συγγράμματα. Επιτρέπονται οι μαζικές απολύσεις χωρίς αποζημίωση. Οι εργοδότες δεν πληρώνουν εισφορές. Οι άνεργοι είναι υποχρεωμένοι να παρακολουθούν μαθήματα μετεκπαίδευσης και να στραφούν προς νέες μορφές απασχόλησης. Αν αρνηθούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα ή αρνηθούν να εργαστούν, εκεί που θα τους υποδείξει το γραφείο ανεργίας, χάνουν το επίδομα ανεργίας. Το θρήσκευμα είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο. Στην Δανία υπάρχει μοναρχία. Από την επιγραμματική αυτή αναφορά σε περισσότερα στοιχεία του πολιτικού και κοινωνικού καθεστώτος της Δανίας προκύπτει ότι χώρα υπόδειγμα-παράδεισος δεν υπάρχει. Είναι επίσης βέβαιο ότι κάθε χώρα έχει τις δικές της πολιτικές, πολιτισμικές, κοινωνικές και άλλες ιδιαιτερότητες. Συνεπώς η αντιγραφή ορισμένων μόνον θεσμών ή η εφαρμογή μεμονωμένων πολιτικών σε κάποια χώρα δεν μπορεί να έχουν ικανοποιητικά αποτελέσματα όταν βρίσκονται εκτός του πλαισίου και των δομών λειτουργίας της χώρας αυτής. Άλλωστε η πολιτική ιστορία αλλά και η πραγματικότητα δεν έχουν να επιδείξουν κάποια συγκεκριμένη πολιτική συνταγή-μοντέλο που να έχει επιτυχία σε χώρες με διαφορετικά εθνικά, πολιτιστικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά. Μετά αυτό το σύντομο νοερό ταξίδι στην Δανία του βορρά, ας επιστρέψουμε στην Ελλάδα του νότου, όπου η καθημερινότητα είναι βασανιστική και η λύση των προβλημάτων επείγουσα και επιτακτική. Οι Έλληνες πίστεψαν τις εξαγγελίες του κ. Καραμανλή και τον καταψήφισαν. Τώρα ο κ. Παπανδρέου θα πρέπει να εφαρμόσει την δική του πολιτική για την έξοδο από την κρίση, που όπως έχω τονίσει και κατά το παρελθόν δεν είναι μόνο οικονομική αλλά έχει επεκταθεί στους θεσμούς με την αμφισβήτησή τους, στην πολιτική και στην δημόσια διοίκηση με την διαφθορά και στην κοινωνία με τις ανισότητες και την ανεργία. Υπάρχει μια γαλλική παροιμία που λέει ότι αν ο Θεός δεν συγχωρούσε ο παράδεισος θα ήταν άδειος. Ας μου επιτραπεί να προσαρμόσω κατάλληλα την παροιμία αυτή στην σημερινή ελληνική πραγματικότητα για να διαπιστώσουμε ότι αν ο λαός δεν συγχωρούσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ δεν θα κυβερνούσε ξανά τον τόπο. Όμως υπάρχει και η σοφή ελληνική παροιμία… μια του κλέφτη, δύο του κλέφτη τρείς και την κακή του μέρα. Αυτή η τελευταία επαληθεύτηκε κυριολεκτικά με την Νέα Δημοκρατία και τον κ. Καραμανλή. Ας έχουν λοιπόν υπ’ όψη τους τα παλιά και τα νέα πολιτικά πρόσωπα της κυβέρνησης, ότι δεν έχουν περιθώρια για πράξεις που θα έχουν ως συνέπεια να πληγωθούν οι συμπολίτες μας στην αξιοπρέπειά τους, στην υπερηφάνεια τους, αλλά και θα προσβάλλουν την νοημοσύνη τους. Είμαστε πρόθυμοι να υποβληθούμε και σε νέες θυσίες, άλλωστε απ’ όσο θυμάμαι μια ζωή θυσίες κάνουμε, όμως δεν θα επιτρέψουμε και το εννοώ αυτό με όσες συνέπειες τούτο συνεπάγεται, άλλες κλοπές ή σπατάλες δημοσίου χρήματος, φαινόμενα διαφθοράς και αλαζονείας από πολιτικούς και δημοσίους λειτουργούς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ
Είναι παρήγορο το γεγονός ότι ενώ ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού, Ανδρέας Παπανδρέου, είχε ως πρότυπο ανάπτυξης και διακυβέρνησης την Λιβύη, την (τότε) Γιουγκοσλαβία και άλλες τόσο αναπτυγμένες και ευημερούσες χώρες, ο κ. Γ. Παπανδρέου μας υποσχέθηκε ότι θέλει να μετατρέψει την Ελλάδα σε «Δανία του Νότου». Ως σκέψη δεν είναι άσχημη. Ως προοπτική εξελίξεως σε σύγκριση με το παρελθόν, ακόμη καλύτερη. Δεν θα σχολιάσω το περιεχόμενο της προεκλογικής εξαγγελίας του πρωθυπουργού. Θα περιμένω και εύχομαι ειλικρινώς να το επιτύχει. Είμαι όμως υποχρεωμένος να επισημάνω ότι ορισμένοι «προοδευτικοί» κύκλοι που είχαν αναλάβει εργολαβικά την προβολή των θέσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και αναφέρομαι κατά κύριο λόγο σε δημοσιογραφικά τρωκτικά, το μόνο που βρήκαν να προβάλλουν από τα πλεονεκτήματα της Δανίας του Νότου ήταν τα εξής:
--Οι πολιτικοί δεν παρίστανται σε μεσαιωνικές τελετές, που έχουν ως αντικείμενο τη λατρεία «θαυματουργών εικόνων»!
--Η Δανία δεν θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα να επιβάλλει πώς θα ονομάζονται άλλες χώρες, άλλες εθνότητες. Αν μια χώρα ονομαζόταν «Γιουτλάνδη» (επαρχία της Δανίας) και αν οι κάτοικοί της, ισχυρίζονταν ότι προέρχονται από τους Βίκινγκς, οι Δανοί θα το θεωρούσαν πολύ ενδιαφέρον και θα έσπευδαν να εκμεταλλευτούν τις οικονομικές ευκαιρίες, που τους δίνει αυτή η προνομιακή σχέση. --Στη Δανία αν διαφοροποιηθεί κάποιος στα «εθνικά θέματα», δεν χαρακτηρίζεται «αντι-Δανός». Στα Δανικά η έκφραση «αντι-Δανός» δεν υπάρχει. --Στη Δανία δεν γίνονται μαθητικές ή στρατιωτικές παρελάσεις. και άλλες τέτοιες δήθεν προοδευτικές και δημοκρατικές μειοδοσίες-κατακτήσεις. Θεωρώ απαραίτητο να γνωρίζουμε ορισμένα στοιχεία ακόμη για τον «παράδεισο» της Δανίας και ιδού τι «ξέχασαν» να πουν μεταξύ άλλων οι έγκυροι δημοσιογράφοι: Δεν υπάρχει πανεπιστημιακό άσυλο. Δεν υπάρχουν αιώνιοι φοιτητές. Οι φοιτητές πληρώνουν τα συγγράμματα. Επιτρέπονται οι μαζικές απολύσεις χωρίς αποζημίωση. Οι εργοδότες δεν πληρώνουν εισφορές. Οι άνεργοι είναι υποχρεωμένοι να παρακολουθούν μαθήματα μετεκπαίδευσης και να στραφούν προς νέες μορφές απασχόλησης. Αν αρνηθούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα ή αρνηθούν να εργαστούν, εκεί που θα τους υποδείξει το γραφείο ανεργίας, χάνουν το επίδομα ανεργίας. Το θρήσκευμα είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο. Στην Δανία υπάρχει μοναρχία. Από την επιγραμματική αυτή αναφορά σε περισσότερα στοιχεία του πολιτικού και κοινωνικού καθεστώτος της Δανίας προκύπτει ότι χώρα υπόδειγμα-παράδεισος δεν υπάρχει. Είναι επίσης βέβαιο ότι κάθε χώρα έχει τις δικές της πολιτικές, πολιτισμικές, κοινωνικές και άλλες ιδιαιτερότητες. Συνεπώς η αντιγραφή ορισμένων μόνον θεσμών ή η εφαρμογή μεμονωμένων πολιτικών σε κάποια χώρα δεν μπορεί να έχουν ικανοποιητικά αποτελέσματα όταν βρίσκονται εκτός του πλαισίου και των δομών λειτουργίας της χώρας αυτής. Άλλωστε η πολιτική ιστορία αλλά και η πραγματικότητα δεν έχουν να επιδείξουν κάποια συγκεκριμένη πολιτική συνταγή-μοντέλο που να έχει επιτυχία σε χώρες με διαφορετικά εθνικά, πολιτιστικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά. Μετά αυτό το σύντομο νοερό ταξίδι στην Δανία του βορρά, ας επιστρέψουμε στην Ελλάδα του νότου, όπου η καθημερινότητα είναι βασανιστική και η λύση των προβλημάτων επείγουσα και επιτακτική. Οι Έλληνες πίστεψαν τις εξαγγελίες του κ. Καραμανλή και τον καταψήφισαν. Τώρα ο κ. Παπανδρέου θα πρέπει να εφαρμόσει την δική του πολιτική για την έξοδο από την κρίση, που όπως έχω τονίσει και κατά το παρελθόν δεν είναι μόνο οικονομική αλλά έχει επεκταθεί στους θεσμούς με την αμφισβήτησή τους, στην πολιτική και στην δημόσια διοίκηση με την διαφθορά και στην κοινωνία με τις ανισότητες και την ανεργία. Υπάρχει μια γαλλική παροιμία που λέει ότι αν ο Θεός δεν συγχωρούσε ο παράδεισος θα ήταν άδειος. Ας μου επιτραπεί να προσαρμόσω κατάλληλα την παροιμία αυτή στην σημερινή ελληνική πραγματικότητα για να διαπιστώσουμε ότι αν ο λαός δεν συγχωρούσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ δεν θα κυβερνούσε ξανά τον τόπο. Όμως υπάρχει και η σοφή ελληνική παροιμία… μια του κλέφτη, δύο του κλέφτη τρείς και την κακή του μέρα. Αυτή η τελευταία επαληθεύτηκε κυριολεκτικά με την Νέα Δημοκρατία και τον κ. Καραμανλή. Ας έχουν λοιπόν υπ’ όψη τους τα παλιά και τα νέα πολιτικά πρόσωπα της κυβέρνησης, ότι δεν έχουν περιθώρια για πράξεις που θα έχουν ως συνέπεια να πληγωθούν οι συμπολίτες μας στην αξιοπρέπειά τους, στην υπερηφάνεια τους, αλλά και θα προσβάλλουν την νοημοσύνη τους. Είμαστε πρόθυμοι να υποβληθούμε και σε νέες θυσίες, άλλωστε απ’ όσο θυμάμαι μια ζωή θυσίες κάνουμε, όμως δεν θα επιτρέψουμε και το εννοώ αυτό με όσες συνέπειες τούτο συνεπάγεται, άλλες κλοπές ή σπατάλες δημοσίου χρήματος, φαινόμενα διαφθοράς και αλαζονείας από πολιτικούς και δημοσίους λειτουργούς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια
Μπορείτε να γράψετε και να σχολιάσετε τα πάντα, αλλά αν το κείμενο σας περιέχει υβριστικούς χαρακτηρισμούς σας ενημερώνουμε ότι δεν θα δημοσιεύεται. Σε περίπτωση καθυστέρησης δημοσίευσης των σχολίων ζητούμε συγγνώμη και παρακαλούμε να μην βγάζετε αυθαίρετα συμπεράσματα. Με σεβασμό και εκτίμηση η διαχείριση του ιστολογίου